تعریف آب سالم و خصوصیات آن

تعریف آب سالم و خصوصیات آن

آب سالم آبی است که آلوده نباشد، مصرف کننده را به بیماریهای منتقل شونده از آب مبتلا نکند، عاری از مواد سمی باشد و مواد معدنی و آلی موجود در آن بیشتر از حد مجاز نباشد. چنین آبی دارای کیفیت زیر است :

کاملاً زلال، شفاف و گواراست و به مقدار کافی هوا در آن وجود دارد. املاح معدنی به مقدار کم (حداکثر ۵/۰ گرم در لیتر) در آن محلول است. در آزمایش میکروب شناسی، عاری از میکروب بیماری زا بیش از حد مجاز است. سخت نیست، به طوری که در آن سبزی کاملاً پخته می شود و صابون بخوبی کف می کند.

در دسترس نبودن آب سالم به مقدار کافی مردم را مجبور می کند از منابع آب آلوده و تصفیه نشده برای آشامیدن، پخت و پز، شست و شو، استحمام و سرانجام طهارت استفاده کنند؛ لذا در برنامه ریزی تأمین آب، چه در شهر و چه در روستا، دو هدف اساسی باید مورد توجه قرار گیرد:

الف- تهیه آب سالم و گوارا (کیفیت مطلوب است)

ب- در دسترس قرار دادن آب به مقدار کافی (کمیت مطلوب است)

تنها ماده ای که به سه حالت جامد، مایع و بخار در طبیعت یافت می شود آب است. آب برای نوشیدن باید از لحاظ تمیزی و بهداشتی مناسب باشد، میزان مصرف آب بهداشتی برای هر فرد بالغ ۲ تا ۸ لیوان در روز می باشد(نوشیدن آب کافی برای سلامت پوست و بدن لازم بوده و باعث عملکرد صحیح اعضای بدن می گردد)، شاید جالب باشد که بدانید بدن آقایان بیشتر از خانم ها در طول روز به آب نیاز دارد.

کاهش آب بدن باعث تعرق زیاد، اسهال و استفراق و… می شود

در نگاه اول آبی قابل آشامیدن است که صاف، زلال ، بی رنگ ، بی بو و دارای شرایط زیر باشد:

الف – آلوده به میکروب ها و ویروس های بیماری زا نباشد.

ب – مواد سمی و مسموم داخل آب نباشد.

ج – مواد معدنی و آلی موجود در آب برای بدن انسان مضر نباشد.