ریزش مو نتیجه ای از مصرف داروهای شیمیایی
از زمانی که داروهای شیمیایی پابه عرصه وجودی خود نهاده اند، بیماریهای حاصله از عوارض آنها روز به روز گستره و وسیع تری پیدا کرده است، و این ندای اعتراضی است، که از قلم دانشمندان علم طب در عصر حاضر بر می خیزد.
بحث پیرامون عوارض ناشی از مصرف داروهای شیمیایی در مجامع علمی، چنان دامنه وسیعی یافته، که نیازی به تکرار و توضیح آنها نمی بینیم، تنها به یک مورد از عوارض جانبی معالجات شیمیایی که با موضوع اصلی (علل ریزش مو) ارتباط دارد. به نقل از یک نشریه پزشکی اشاره می کنیم: معالجات براساس هورمون مذکر و مشتقات آن : این فرآورده ها فعلاً زیاد مصرف می شود، و هدف از مصرف آن ها تقویت اشخاص کهنسالی است، که احساس خستگی می نمایند. دانشمندان تاکنون موفق شده اند، فرآورده هایی از هورمون مذکر بسازند، که تأثیر آنها بر روی غده تناسلی ناچیز است و در عوض دارای عوارض دیگری هستند، که از جمله ی آنها تثبیت کلسیم بر روی استخوانها یا بهتر کردن جذب مواد غذایی در بدن را می توان نام برد.
این داروها اغلب با گذشت زمان، به ویژه در زنان، پس از قطع مصرف آنها سبب ریزش مو می شوند. این ریزش مو، حتی نزد زنانی که تاکنون بدان دچار نبوده اند، گاهی با پیدایش سبوره همراه است.
بعد از توقف کامل معالجات هورمونی، تا چند ماه ریزش مو ادامه دارد، زیرا بدن تا مدت مدیدی آغشته به آنهاست.
در این رابطه باید گفت:
اولاً این مواد مصرفی، غیرطبیعی بوده، عوارض بعدی از خود به جای می گذارند (ریزش موهای سر در خانمها و … ) ثانیاً مصرف داروهای هورمونی باعث ازدیاد مو در بدن می شود. آقایان چون در بدن موهای زیاد دارند، از این رو ازدیاد مو در نزد آنان محسوس نمی باشد، ولی خانمها چون نسبت به آقایان دارای موهای کمتر همینطور ظریفتر و روشن تری هستند، بدین جهت اثر رشد موهای زائد نزد خانمها بر اثر مصرف داروهای هورمونی، بخصوص در ناحیه صورت آنها غیرقابل انکار است، و بیشتر خانمهایی که از داروهای هورمونی مصرف کرده اند، ریش در آورده اند، منتهی بعضی کمتر و برخی بیشتر.
این نکته نیز گفتنی است، که اگر ما به سازمان های بین المللی مراجعه کنیم، و حتی سری به داروخانه های شیمیایی اروپایی و آمریکایی بزنیم، به سهولت در خواهیم یافت، که بسیاری از داروهایی که در داروخانه های ممالک دیگر به خصوص کشورهای جهان سوم دیده می شود، در یکی از داروخانه های کشورهای سازنده آنها یافت نمی گردد، زیرا که عوارض ناشی از مصرف آنها به همگان ثابت شده است و بوسیله سازمانههای بین المللی از لیست داروهای شیمیایی کلاً خارج گشته است.
در همان کشورها که خود سازنده و صادر کننده داروهای شیمیایی هستند افراد آگاه، بیشتر از داروهای گیاهی استفاده می کنند، و مراکز گیاهی در این کشورها، کم نیستند.
ولی متاسفانه در کشورما، که خود از بینان گذاران طب گیاهی است، و سابقه درخشان تاریخی دراز مدت و پزشکان طب گیاهی بلند آوازه ای در طول تاریخ داشته، از چنین نعمتی به آن اندازه که بایسته و شایسته باشد، برخوردار نیست، و ما امید بر آن بسته ایم، که روزی در این باره به جایی برسیم، که هم چون گذشته ی تابناک، شهره ی آفاق شویم.
اما از نظر ما داروهای شیمیایی خود به دو دسته کلی تقسیم می شوند، دسته اول داروهایی که مصرف درمانی دارند، و دسته دوم داروهایی که حالت آرایشی و تفننی دارند.
اگر افرادی که از داروهای شیمیایی درمانی استفاده می کنند، لااقل این داروها را زیر نظر پزشکان مجرب به کار گیرند، می توانند عوارض مخاطه آمیز آنها را به حداقل برسانند. بنابراین بهتر است اشخاص یاد شده، بدون تجویز پزشک هرگز از داروهای شیمیایی استفاده نکنند.
مصرف دارو، بمدت طولانی و یا به مقدار زیاد، می تواند موجب ریزش غیر طبیعی موگردد. از جمله ی این داروها می توان داروهای ضد سرطان، ضد تیروئید (هورمون)، قرصها ارسنیک دار، تالیوم، قرصهای مسکن اعصاب قرصهای ضد انعقاد خون، قرصهای لاغری، قرصهای جلوگیری از اشتهاء و آنتی بیوتیکها را نام برد. بنابراین لازمست، قبل از مصرف هر نوع داروی تجویز شده، اثرات جانبی آن را در نظر گرفت، و در صورتی که دارویی بمدت مدیدی بدون اعتنا به عوارض آن مورد مصرف قرار می گرفته است، لزوم دقت در اثرات جانبی آن و سوال نمودن درباره اثرات آن از پزشک معالج غیرقابل انکاراست.
مصرف بیش از حد ویتامین A نیز عوارضی همچون خشکی پوست، سوزاندن فولیکول مو و نهایتاً طاسی را بدنبال دارد، که البته این عوارض، با مصرف در حد طبیعی این ویتامین، قابل جبران و رفع می باشند.
در روزگاران گذشته و طی قرون را عصار سلف آدمی بیماریهای خود را از طریق برگ و ریشه ی گیاهان مداوا را می نموده، و در این باره پزشکان عالی قدری نیز وجود داشته، و کتابهای بسیاری را هم در رابطه با خواص درمانی گیاهان و کیفیت مصرف آنها تالیف کرده، و برای ما به ارمغان گذاشته اند.
داروهای گیاهی کم خطر ترین و شاید هم بی خطرترین داروهایی باشند، که انسان تاکنون توانسته، در مقابل بیماریها از آنها کمک بگیرد و شفای خود را بازیافته، سلامت جسمانی را بدست آورد.
اکنون که سخن بدینجا رسیده است، باید ببینیم، که رابطه داروهای شیمیایی با مبحث اصلی مقاله، موها در چیست؟
چکیده سخن ما این است: همانطوری که در فصول مختلف نیز بدان اشاره کرده ایم، هر نوع بیماری چه ساده و چه وخیم، عوارضی را در سلامت تن به دنبال دارد، و چون موها را از اعضای ظریف و بسیار حساس بدن هستند، زودتر از دیگر عضوهای بدن، از خود واکنش نشان می دهند، که ریزش مو یکی از واکنشهای بسیار مشخص وجود آدمی در مقابل بیماریها می باشد.زمانی که شخص دچار بیماری می شود، از جنبه های مختلف آسیب می بیند، نخست اینکه خود بیماری پی آمدش به خطر افتادن سلامتی است، دوم اینکه شخص بیمار را نظر روانی نیز بیمار گونه می شود، که خود وجود بیماری جسمی را تشدید می نماید، سوم اینکه مصرف داروهای شیمیایی با عوارض جنبی و بعدی که از خود بروز می دهد، مسئله بیماری را بغرنج تر می سازد، و در شرایط که مریض، بیمارتر می شود چگونه ما انتظار بهبود وی را داشته باشیم ؟
عوارض داروهای شیمیایی مخصوصاً بر روی خانمهای حامله اثر تخریبی بیشتری دارند و همچنین افراد سالخورده تر نیز با مصنونیت کمتری در برابر این عارضه ها مواجه هستند.
تمامی واکنشهای منفی ناشی از مصرف داروهای شیمیایی در بدن، نخست، یکر است سراغ موهای سر می آید، و ما نباید انتظار داشته باشیم که موهای سرمان، در برابر مصرف بیش از حد این داروها در امان بمانند. بنابراین یا باید از مصرف آنها چشم پوشی کنیم، و خود را به سلاح تغذیه سالم مجهز نماییم، یا اینکه میزان مصرف آنها را زیر نظر پزشک مجربی به حداقل خود رسانده، در صورت امکان از پزشک معالج خود بخواهیم، در مصرف داروهای مشابه گیاهی آنها ما را راهنمایی کند، و تا حد مقدور از داروهای گیاهی برای برطرف شدن بیماری کمک بگیرد.
در پایان از پزشکان عالیقدر ایرانی که از دانشگاههای آمریکا و اروپا فارغ التحصیل شده، و از آخرین پیشرفتهای علمی در جهان آگاهی یافته اند، به نام ایرانی و اعتلای نام ایران می خواهیم، تا از علم خود بهره بیشتری گرفته، و در مورد داروهای گیاهی و خواص درمانی آنها، آثاری عرضه نمایند، و ملت ایران را در این برهه ی تاریخی که نیاز به رهایی از قید و بند داروهای روزافزون و مضر شیمیایی وجود دارد، یاری دهند.