دیباچه ای بر داروهای شیمیایی

دیباچه ای بر داروهای شیمیایی

بدن انسان از عناصر سازنده طبیعت تشکیل یافته است، و در واقع خمیره انسان و طبیعت یکی می باشد، و این رموز آفرینش که انسان از خاک آفریده شده است، در روایات معتبر مذهبی نیز ذکر گردیده است.

اما مواد شیمیایی، تجزیه شده و مستخرج از دل طبیعت اند، خواص و معنای اولیه خود را کاملاً از دست داده اند. آنچه را که آدمی با دستکاری در طبیعت خود را سازنده آن می پندارد، برای خودش قابل قبول نیست.

زیرا که مواد شیمیایی همه و همه مرده هستند، در صورتیکه تمامی سلولهای بدن آدمی زنده و فعال اند، مواد مرده و بی روح را قبول نمی کنند، و آنها را از خود می رانند و با عناصر زنده هم سویی و هم آهنگی دارد، چرا که هیچ نقطه مشترک همسازی و هم خانوادگی بین مواد شیمیایی و سلولهای زنده آدمی وجود ندارد.

در اینجا ناخودآگاه آن گفته مشهور عارف ایرانی تداعی می شود: کند هم جنس یا هم جنس پرواز کبوتر با کبوتر، بازباباز ، و در ارتباط با بحثی که در پیش داریم، در این مورد بخصوص می توانیم بگوئیم : طبیعی با طبیعی، مصنوعی با مصنوعی.

بطور مثال اگر ماشینی را در نظر بگیریم، که طبیعت در ساخت آن هیچ گونه دخالتی نداشته، و نبوغ آدمی آن را ساخته است، و از آن به نفع خود بهره برداری می کند، این دستگاه مصنوع بشری، یا مواد شیمیایی دستکاری شده به دست آدمی، به کار می افتد، ما معمولاً مشاهده می کنیم، که اغلب دستگاهها از مواد سوختی مانند بنزینف گازوئیل، نفت و هزاران مشتقات آنها استفاده می کنند، که در طبیعت این مواد به شکل مصرفی خود، وجود ندارند، بلکه آن اندیشه ای که ماشین را ساخته، طرح مواد مصرفی آن را نیز ریخته است.

آیا می توانیم، بگوئیم، که اگر مقداری مواد خام و تصفیه شده نفت را در موتور آن ماشین بریزیم، موتور آن کارخواهد کرد؟ جواب روشن است، خیر.زیرا که هر دو از یک جنس و دارای طبیعت مشترک نیستند. دستگاه مصنوعی، مصرف مصنوعی می خواهد.

از این بحث می توان این نتیجه را گرفت، که آدمی طبیعی نیز برای فعالیت و ادامه حیات، با مواد طبیعی نیاز دارد. هروقت دستگاهی خراب شود، آن را با ابزار آلات مصنوع بشر ترمیم و تعمیر می کنند، پس زمانی هم که آدمی بیمارمی شود، نیاز به مواد طبیعی دارد، که همانا دارو می باشد، البته داروهای گیاهی و طبیعی.

همانطور که خرابی دستگاه مصنوعی ساخته ی دست بشر را نمی توان با مواد خام طبیعی ترمیم کرد، بیماری بدن طبیعی را که از عناصر زنده طبیعت ساخته شده است، را نیز نمی توان با مواد شیمیایی غیرقابل قبول برای بدن معالجه موثر نمود.

داروهای گیاهی ، طی هزاران سال از بوته ی آزمایش با موفقیت بیرون آمده اند، و پزشکانی چون ابوعلی سیناها و رازی ها که برگردن علوم پزشکی حق پدری دارند، مهر تأیید برآنها نهاده اند. پدران، مادران و نیاکان ما، بزرگترین شاهد صادق برای اثرات شفابخش این داروها هستند.

داروهای گیاهی نیاز به تبلیغ و تعریف ندارند، زیرا که به قول شیخ سعدی مشک است که خود ببوید نه آن که عطا بگوید.