نحوه تلقیح واکسنها از بدو تولد به چه صورت است؟
بیماریهای مثل کزاز، سیاه سرفه، سرخک، فلج اطفال و دیفتری می توانند بسیار جدی باشند و در کودکان حتی ممکن است کشنده باشند. انجام واکسیناسیون باعث می شود که کودکان به مدت طولانی در برابر این بیماریها محافظت شوند. بسیاری از والدین از عوارض جانبی که ممکن است انجام واکسیناسیون در پی داشته باشد نگران هستند. اما تحقیقات نشان میدهد که خطر واکسیناسیون نسبت به مزایایی که دارد بسیار ناچیز است.
بعد از هر بار واکسیناسیون کودک شما ممکن است درجه حرارت بدنش کمی بالا برود و یا کمی رنگش بپرد. همچنین اطراف محل تلقیح واکسن ممکن است قرمز یا متورم شود اگر تب کودک شما خیلی بالا رفت یا دچار تشنج شد، در هنگام انجام واکسیناسیون بعدی این مطلب را با پزشک در میان بگذارید.
نحوه تلقیح واکسنها به صورت زیر می باشد :
در بدوتولد
واکسنهای سل (ب.ث.ژ) فلج اطفال و هپاتیت Bدر همان بیمارستان محل تولد تلقیح می گردد.
در ۵/۱ ماهگی
اولین نوبت واکسن ثلاث (دیفتری- کزاز-سیاه سرفه) و قطره فلج اطفال و نوبت دوم واکسن هپاتیت B تلقیح می گردد.
در ۳ ماهگی
دومین نوبت واکسن ثلاث و قطره فلج اطفال تلقیح می گردد.
در ۵/۴ ماهگی
نوبت سوم واکسن ثلاث و قطره فلج اطفال تلقیح می شود.
در ۹ ماهگی
واکسنهای سرخک و هپاتیت B تلقیح می گردد.
در ۱۵ ماهگی
دومین واکسن سرخک و یادآور اول واکسن ثلاث و واکسن فلج اطفال تلقیح می گردد.
در ۴ تا ۶ سالگی
یاد آور دوم واکسن ثلاث و واکسن فلج اطفال و سل (ب.ث.ژ) تلقیح می شود.
در ۱۴ تا ۱۵ سالگی
واکسن دوگانه (دیفتری-کزاز) زده می شود و هر ده سال یکبار این واکسن تکرار باید گردد.
این واکسن ها به صورت اجباری به همه کودکان تلقیح می گردد. واکسن ام.ام. آر (MMR) واکسنی است که بصورت اختیاری زده می شود و کودکان را از بیماری های سرخک، سرخجه و اوریون حفاظت می کند. این واکسن را می توان از ۱۲ ماهگی تا ۱۵ ماهگی تلقیح نمود.
برنامه تلقیح واکسن در مورد نوزادان نارس همانند بقیه نوزادان می باشد و نباید به علت نارس بودن نوزاد، واکسیناسیون را به تأخیر انداخت.
در صورتی که پس از تلقیح واکسن سه گانه کودک دچار تشنج یا تب بیش از ۵/۴۰ درجه شود یا گریه های شدید بیش از سه ساعت انجام دهد، در مراجعات بعدی باید به جای واکسن سه گانه، واکسن دو گانه تلقیح شود.