طرح واشنگتن برای ادامه ی روند جنگ در سوریه
شفقنا- این طرح در کاخ سفید از سوی افرادی ریخته شده است که بهتر از هرکسی میدادند که حضور نیروهای این کشور در سوریه نه تنها آنها را به پیروزی نزدیک نمید بلکه حتی استراتژیای برای خروج نیز وجود ندارد. به گزارش شفقنا به نقل از دیپلماسی ایرانی، دولت دونالد ترامپ برنامه دارد تا 30 […]
شفقنا- این طرح در کاخ سفید از سوی افرادی ریخته شده است که بهتر از هرکسی میدادند که حضور نیروهای این کشور در سوریه نه تنها آنها را به پیروزی نزدیک نمید بلکه حتی استراتژیای برای خروج نیز وجود ندارد.
به گزارش شفقنا به نقل از دیپلماسی ایرانی، دولت دونالد ترامپ برنامه دارد تا ۳۰ هزار نیروی نظامی موسوم به «نیروهای امنیتی» را در شمال سوریه و در مرزهای این کشور با ترکیه و عراق مستقر کند. این مانور بخشی از طرح گسترده تر نخبگان نئوکان در واشنگتن است که در سکوت راه خود را به کاخ سفید و شورای امنیت ملی ایالات متحده بازکرده اند. طرح بزرگ تر همان سیاست «بشار اسد باید برود» است که بار دیگر از سوی رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه روز چهارشنبه گذشته تکرار شد. او گفت: «بگذارید شفاف بگویم: ایالات متحده حضور نظامی خود در سوریه را ادامه خواهد داد و روی جلوگیری از تقویت دوباره نیروهای داعش در سوریه متمرکز خواهند شد.» این یعنی ایالات متحده به دنبال موقعیتی در سوریه است که از گسترش کامل کنترل بشار اسد بر سوریه جلوگیری می کند و براندازی نهایی اسد را ممکن می کند. اما تیلرسون انکار می کند که حضور نیروهای ایالات متحده در مرز نشانه ای دیگر از ایجاد اختلال از سوی کاخ سفید است.
این طرح در کاخ سفید از سوی افرادی ریخته شده است که بهتر از هرکسی می دادند که حضور نیروهای این کشور در سوریه نه تنها آنها را به پیروزی نزدیک نمی د بلکه حتی استراتژی ای برای خروج نیز وجود ندارد. سوریه اما مورد پرسش قرار نگرفته است که آیا چنین ترتیباتی را تایید می کند یا نه. آنها در حال حاضر در موقعیتی هستند که نیروهای ترک منطقه عفرین را بمباران می کنند، ارتش روسیه در این کشور حضور دارد، کردهای مورد حمایت متحده در مرزها تحت محاصره هستند.
رئیس جمهور رجب طیب اردوغان به وضوح نشان داد که آنکارا هرگونه ترتیب نظامی در مرزها را مخل خواسته های خود می داند. از نگاه ترکیه، نیروهای امنیتی مرزی که براساس گزارش ها تا حد زیادی شامل نیروهای نظامی کرد می شودند معادل با فعالیت گروه تروریستی پ ک ک در مرزهای ترکیه دیده می شود. ازدیدگاه ترکیه این مسائل دلایل کافی برای دیده شدن به عنوان تهدید را فراهم می کند. و حالا حضور آمرکیا عوارض دیگری را نیز در منطقه ایجاد خواهد کرد. حضور نظامی ایالات متحده براساس تمام قوانین بین المللی کاملا غیرقانونی است و تنها نشانی عملی از جنگ قدرت است. سوریه کشوری مستقل است و دارای دولتی است که به رسمیت شناخته شده و سازمان ملل متحد و هیچ سازمان دیگری مجوز حضور واشنگتن و نیروهای نظامی این کشور را در سوریه و مرزها تایید نکرده است. ارتش ایالات متحده این استدلال را مطرح کرده که حضور القاعده در سوریه و فعالیت این گروه دیده شده و دولت محلی قادر به مقابله و خارج کردن آنها نیست. اما چنین استدلالی این اجازه را برای ایالات متحده فراهم نمی کند که ارتش سوریه حمله کند. این عمل یک جرم جنگی و نظامی است.
ترامپ می خواهد قدرت اقدام جنگی خود را براساس استدلال مقابله با خطر قریب الوقوع پیش ببرد درحالی که چنین اضطراری هرگز در سوریه کنونی وجود ندارد. ترامپ پس از ۶۰ روز بالا و پایین رفتن از کنگره احتمال صدور مجوز اعلام جنگ را به دست آورده است. عملیات نظامی تهاجمی در سوریه در زمان اوباما آغاز شد و حالا بسیار فراتر از بازه دو ماهه ای که قرار بود که این عملیات انجام شود پیش رفته است بنابراین برخی از نمایندگان کنگره شروع به دادن اخطارهایی در این زمینه کرده اند. تیم کین سناتور دموکرات اعلام کرده که هیچ طرح نظامی ای در سوریه نباید بدون مجوز سنا اجرا شود. او روز پنج شنبه گفت که «من عمیقا بار دیگر احساس خطر می کند که دولت ترامپ ممکن است با اقدامات خود خطر جنگی غیرضروری را ایجاد کند که تمام اهداف، سیاست ها و منافع ملی ما تهدید کرده و نابود خواهد کرد. پیش از این نیز تمام اقدامات برای هدف قرار دادن اسد یا نیروهای نیابتی تحت حمایت ایران در سوریه شکست خورد و این غیرقابل قبول است که اقداماتی بدون صدور مجوز از سوی کنگره انجام شود.»
خوانندگان بدون اطلاع ممکن است اینطور فرض کنند که آمریکایی ها زیر هجوم مسکو هستند اما واقعیت کاملا متفاوت است. ایران و روسیه متحدان دولت قانونی سوریه بوده و به این کشور در مقابله با نیروهای تروریستی کمک کرده اند. حضور ایالات متحده در منطقه اما غیرقانونی است و اغلب از نیرو و حمایت آنها برای مقابله با دولت روسیه و ارتش این کشور استفاده شده است. سوریه هراسی به تاریخ ایالات متحده و دوران دولت جورج بوش در دسامبر ۲۰۰۳ باز می گردد جایی که او اقدام علیه سوریه را در مجلس تصویب کرد. سوریه در آن زمان در برابر دو متحد ایالات متحده یعنی اسرائیل و عربستان سعودی قرار داشت. سعودی ها از نفوذ ایران در منطقه و دمشق هراس دارند و همچنین برنامه ای مذهبی برای حکومت سوریه در سر دارند تا این کشور دارای یک حکومت سکولار یا اسلام شیعی نباشد. سعودی ها علاقمند هستند تا دولتی متحد با خود را در سوریه برسرکار بیاورند. رهبران اسرائیل نیز خیلی آشکار اعلام می کنند که از هرج و مرج در سوریه استقبال می کنند. اسرائیل در واقع مناطقی از سوریه و در نزدیکی دمشق و مواضع ارتش سوریه را بمباران می کرد درحالی که از داعش و جبهه النصره حمایت می کرد.
درحال حاضر پروسه بازسازی سوریه در دست انجام است. ارتش عرب سوریه آخرین نشانه های حضور داعش در استان ادلب را پاکسازی می کند و آنچه به جنگ داخلی سوریه معروف شده بود به زودی به پایان می رسد. بسیاری از مهاجران به شهرهای خود برگشته اند و دولت کنترل مناطق را برعهده داشته و راه امنی برای بازگشت مهاجران آماده کرده است. این نکته را باید به یاد داشت که مردم به مناطقی بازمی گردند که در کنترل دولت سوریه است و بشار اسد مسئولیت آنها را برعهده دارد درحالی که در تبلیغات این طور آورده می شود که مردم به طوری گسترده ضد دولت سوریه هستند. حالا کاملا این طور به نظر می رسد که سوریه در راه این قرار دارد که بار دیگر سوریه شود اما این واشنگتن است که می خواهد بار دیگر خون به پا کند تا راهی برای ایجاد جای پایی در این کشور باز کرده و از نفوذ و گسترش حضور ایران در منطقه جلوگیری کند. این برنامه ای است که هم سعودی ها و هم اسرائیل را راضی می کند همانطور که ایجاد منطقه ای با دولت محلی کرد در مرزها آرزوی کردهاست. آنها تخریب سوریه و نابودی مردم را تنها به عنوان خسارت های ناخواسته خاورمیانه جدید می بینند. خوشبختانه سوریه با حمایت ایران، روسیه و چین از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری خواهد کرد همان طور که آمریکا به طور مستقیم در بسیاری از جنگ ها برای نابود کردن داعش دخالت نداشت و خوشبختانه اهرم های کمی در دست دارد تا آنچه را که می پسندد در آینده پیش ببرد.
ایالات متحده فاقد سیاستی منسجم یا حتی منافع ملی واقعی در سوریه است و باقی ماندن آنها در منطقه توجیهی ندارد اما صف بندی سیاسی عجیبی در کاخ سفید و حول دفتر بیضی وجود دارد که به نابودی یک کشور و مردم منجر خواهد شد و یادآور سناریوهایی است که در دوران رییس جمهوری های پیشین ایالات متحده به نابودی افغانستان، عراق و لیبی منجر شد.
منبع: راشا اینسایدر/نویسنده: فیلیپ ام. گیلاردی/ مترجم: روزبه آرش