اثر آلودگی صوتی بر کودکان

اثر آلودگی صوتی بر کودکان

آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا در سال ۱۹۷۸ رساله‌ای در باب همبستگی بین وزنِ کمِ نوزادان هنگام تولد (طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت نوزادان کمتر از ۲۵۰۰ گرم یا ۸۸ اونس) و ترازهای بالای صوتی و همچنین نرخ زیاد بیماری مادرزادی در بین مادرانی که در معرض آلودگی صوتی (مانند صدای هواپیما) قرار داشتند منتشر کرد. برخی از ناهنجاری‌های هنگام تولد عبارت‌اند از لب‌شِکَری و معایبی در ستون فقرات.

طبق تحقیقات لستر سونتاگ در مؤسسۀ تحقیقاتی فلس (همانند همان تحقیق آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا) شواهدی کافی‌ برای اثبات این موضوع وجود دارند که محیط‌زیست نقش مهمی در شکل‌دادن بدن، رفتار و عملکرد حیوانات و انسان‌ها از لقاح تا تولد دارد. جنین قادر است صداها را درک کند و با ضربان قلبش و جنبیدن به صداهای بلند واکنش نشان می‌دهد. صداها بین ۱۵ تا ۶۰ روز پس از لقاح – یعنی زمانی که اکثر ارگان‌های داخلی و سیستم عصب مرکزی در حال شکل‌گیری‌ست – بیشترین تأثیر را روی جنین دارند.

عوارض رشدی دیگر زمانی‌ست که انقباض عروقی در مادر سبب کاهش فشار خون و در نتیجه کاهش رسیدن اکسیژن و مواد مغذی به کودک می‌شود. همچنین آلودگی صوتی با کاهش هورمون‌هایی ویژه‌ در مادر سبب تولد نوزادان کم‌وزن می‌شود. این هورمون‌ها از عوامل اثرگذار بر رشد جنین و تولید پروتئین هستند. با نزدیک‌شدن به زمان تولد، میزان این هورمون‌ها در مادران بارداری که در محیط پرسروصدا هستند و مادرانی که در محیطی آرام هستند، اختلاف بیشتری پیدا می‌کند.

در مقالاتی که قبل از سال ۲۰۰۰ منتشر شده بودند گفته شده که وقتی زنان در مواجهه با آلودگی صوتی بیشتر از ۶۵ دسی‌بل قرار می‌گیرند وزن نوزادانشان کمی کاهش پیدا می‌کند. در تحقیقی که اخیراً بر ۲۰۰ زن تایوانی انجام شده با حذف عواملی مانند طبقۀ اجتماعی، افزایش وزن مادر هنگام باردای و دیگر عوامل، ارتباطی بین آلودگی صوتی و وزن نوزاد پیدا نشده است.

رشد شناختی کودک

وقتی کودکان در محیطی پر‌سروصدا بزرگ می‌شوند که همیشه تکلم‌شان به واسطۀ صداهای دیگر مختل می‌شود، ممکن است دچار ضعف در تکلم و روخوانی شوند. توانایی تکلم کودکان تا دوران نوجوانی رشد پیدا می‌کند. طبق شواهد کودکانی که در کلاس‌های پر‌سروصداتری حضور دارند، مشکل بیشتری در فهمیدن کلام‌ دارند.

طبق مطالعه‌ای که درسال ۱۹۳۳ توسط دانشگاه کورنل انجام شده، کودکانی که در محیطی پر‌سروصدا تحصیل کرده‌اند در تشخیص کلمات مشکل دارند و از رشد شناختی کافی برخوردار نیستند، به‌خصوص نوشتارپریشی اغلب حاصل تنش‌های محیطی کلاس درس است.

اثر آلودگی صوتی بر کودکان به این‌ها محدود نمی‌شود. همچنین، صدای بسیار بلند به سلامت فیزیکی کودکان کوچک آسیب می‌زند. میزان ضربان قلب کودکانی که در محیطی شلوغ زندگی می‌کنند (به طور میانگین دو بار در دقیقه) بیشتر از کودکانی است که در محیطی آرام به سر می‌برند.

منبع

این تحقیقات و شماری تحقیقات دیگر (که به‌مرور در روزچین) منتشرشان خواهیم کرد، نشان می‌دهند که دامنۀ تأثیرات آلودگی صوتی بر آدمیان، بسیار بیشتر از آن چیزی‌ست که در باورهای عمومی وجود دارد و این امر، لزوم انتشار تحقیقاتی را که در این زمینه صورت گرفته‌اند، بیشتر می‌کند. در آینده این مباحث را بیشتر و بهتر ادامه خواهیم داد.

این مقاله را در شبکه‌های اجتماعی بازنشر دهید