موارد مصرف گلوتازون:
از قرص گلوتازون به صورت تک درمانی و یا چند درمانی به همراه سولفونیل اوره، انسولین و متفورمین در دیابت نوع دوم و سندروم تخمدان های پلی کلیستیک استفاده می کنند.
نحوه جذب، متابولیسم و دفع دارو در بدن:
این قرص به شکل خوراکی از راه لومن گوارش جذب می شود و بالاترین غلظت پلاسمایی را در مدت دو ساعت ایجاد می کند. داروی گلوتازون توسط واکنشهای هیدروکسیلاسیون و اکسیداسیون متابولیزه می گردد. در مصرف خوراکی این دارو پانزده تا سی درصد آن در ادرار ترشح می شود. حذف کلیوی دارو بسیار کم است و قسمت بیشتر دارو به صورت تغییر نیافته در صفرا ترشح می شود و از راه مدفوع دفع می گردد.
اندازه مصرفی دارو:
مقدار مصرف این قرص در رژیم های تک درمانی، پانزده تا سی میلی گرم روزانه یک بار و در اشخاصی که با این دوز پاسخ مناسب درمانی دریافت نمی کنند بیشترین اندازه مصرف دوز روزانه چهل و پنج میلی گرم در طول روز می باشد.
توجه داشته باشید که مصرف قرص گلوتازون چه در رژیم های تک درمانی و چه در چند درمانی هیچگاه نباید از چهل و پنج میلی گرم در روز تجاوز نماید.
موارد احتیاط و منع مصرف دارو:
دقت داشته باشید که بهتر است این قرص را در درمان دیابت نوع ۲ استفاده کنید، زیرا این دارو برای تاثیرات خود نیاز به حضور انسولین دارد و اگر از این دارو به همراه انسولین و دیگر داروهای پایین آورنده قند خون به طور همزمان مصرف کنید احتمال بروز هیپوگلیسمی در شخص می شود و همچنین مصرف این دارو در افرادی که به ادم مبتلا هستند نیز باید با احتیاط صورت بگیرد.
در اشخاصی که به گلوتازون و یا هر کدام از اجزای فرمولاسیون دچار هستند، نارسایی شدید کبدی دارند، نارسایی احتقانی قلب تیپ III و IV دارند، مصرف این دارو ممنوع می باشد و منع مصرف دارد.
مصرف دارو در بارداری و شیردهی:
گلوتازون را در بارداری در گروه C قرار داده اند و چون مشخص نیست که این دارو در شیر مادر ترشح می شود یا نه برای استفاده باید حتما نظر پزشک را جویا شد.
عارضه های جانبی گلوتازون:
از عوارض جانبی قرص گلوتازون می توان به موارد زیر اشاره نمود:
ادم کم خونی هیپوگلیسمی عفونت دستگاه تنفسی فوقانی افزایش غلظت آنزیم های کبدی تداخلات دارویی قرص گلوتازون:مصرف همزمان داروی گلوتازون با داروهای ضد بارداری خوراکی موجب کاهش غلظت خونی اتینیل استرادیول می گردد. همچنین این قرص غلظت خونی میدازولام را کم می کند. قرص های گلوتازون تاثیری بر PT، در بیمارانی که به صورت مزمن از وارفارین مصرف می کنند، ندارد. پیوگلیتازون فارماکوکینتیک دیگوکسین و تئوفیلین را نیز تحت تاثیر قرار نمی دهد.
دوز مصرفی دارو را بدون نظر پزشک در هیچ کدام از رژیم های تک درمانی و چند درمانی افزایش یا کاهش ندهید و بدون تجویز پزشک از این دارو و همچنین دیگر داروها استفاده ننمایید.