به گزارش خبرگزاری برنا از قائمشهر؛ عمران عباسی در آستانه فرا رسیدن بهار با بیان اینکه درخت حافظ حیات زمین است و بقا و استمرار انسان منوط به زیست درخت خواهد بود، اظهار کرد: به درستی کاشت درخت امری مهم و ضروری بشمار می‌رود و شاید به همین دلیل در پیشینه‌ دیرینه‌ تمدن ایرانیان کاشت درخت مورد توجه بود تا جایی که با عقاید مکتبی ما ممزوج گشت و بعد از ورود اسلام با تاکید پیشوایان معصوم جلوه‌ی تکریمی و تقدیسی یافت.

‎وی افزود: امروز حدود ۱۶۰ سال از اندیشه‎ پسندیده و زیبای «جولیوس استرلینگ مورتون» که پایه‌گذار آیین رسمی کاشت درخت در دنیاست و بعد از سال ۱۳۳۸ با شکل گیری سازمان جنگل‎بانی در کشور ما، باید به یک پرسش بزرگ پاسخ معقول داد بویژه در چند دهه اخیر، آن پرسش این است که در هر سال در نیمه‌ دوم اسفند چه تعداد درخت می کاریم؟ و در طی این سال‌ها تا به امروز چند درخت کاشتیم با مراجعه به آمار سالانه‌ نهادهای رسمی (دخیل) در این امر می‌توان به نتیجه رسید یک رقم بسیار حیرت‌انگیز در کاشت درخت بدست می‌آید.

‎معاون فرماندار قائمشهر بیان کرد: برای آمار مذکور چه مقدار زمین، چه مقدار نهال، چه مقدار نیروی انسانی، چه مقدار هزینه زمان و هزینه ریالی نیاز است؟ از سر جمع همه این هزینه‌ها، چه نتیجه‌ای حاصل گردید؟ تابلوی شایسته‌ رنج، همت و اندیشه‌ی زیبای درخت‌های کاشته شده در این مدت که باید حداقل ۱۰، ۲۰ یا ۳۰ سال سن داشته باشند را برای نمونه کجا می توان یافت؟

‎این مسئول خاطرنشان کرد: برای شهرستان قائمشهر در سال جاری حدود ۴۰ هزار اصله درخت کاشته شد که اگر این تعداد هر ساله تکرار شده را در توالی ۳۰ سال بررسی کنیم نتیجه یک میلیون و ۲۰۰ هزار اصله درخت می‌شود.

‎عباسی با بیان اینکه باید به این مسئله هم عنایت داشت که وضعیت سرزمینی و قدرت زایش زمین محدود است، تصریح کرد: بنا بر دلایل بسیاری که خود در این خصوص موثرند نظیر تغییر کاربری پروژه‎های عمرانی مثل جاده‌سازی و سدسازی، گسترش برنامه صنایع چوب و ... برگستره‌ی زمین قابل کشت درخت کاسته می‌شود.

‎وی با سوال آیا باز هم نیاز هست ما سالانه به کاشت درخت با اعلام آمار دلخوش شویم و در راستایی نافرجام شعر درخت بسرایم یا باید این رویه را مورد تردید قرار داد و شجاعت بازنگری داشت و دنبال راه جدید بود؟

‎وی اظهار داشت: به نظر می‌رسد باید از کاشت به داشت کوچ کرد و تمام انسان‌های فهیمی که امروز در نهضت کاشت درخت شرکت می‌کنند به عنوان سرمایه‎ای گرانبها و قابل احترام مسیر تلاششان تغییر یابد و در بستری مناسب جهت درخت‌بانی رهنمون گردد.

‎معاون فرماندار شهرستان قائم‌شهر، بیان کرد: اعتقاد دارم که باید از حسن نگاه نماینده عالی دولت در استان که معتقد به امر حفظ محیط زیست می باشد و تلاش قابل توجه ای در این خصوص به عمل آوردند و نیز نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و تمام سرمایه فکری کارگزاران دولت تدبیر و امید در راستای پاسخ به ضرورت شکل گیری روز ملی درخت‌بانی در تقویم زندگی ایرانیان کمک گرفت تا در کنار درخت‌کاری درگذر از شرایط فوق حاد منابع آبی، فقر خاک حاصل‌خیز، فقر پوشش گیاهی‎ و فقر هوای پاک به درخت‌بانی روی بیاوریم.

‎این مسئول خاطرنشان کرد: در هر شهرستان کارگروه درختکاری بعد از کاشت درخت در غالب کارگروه درخت‌بانی به فعالیت خود بطور مرتب و با برنامه‎ریزی معین برای حراست از درخت ادامه دهند و در کنار آن از پویش‌های زیبای مردمی در غالب مشارکت‌های مدنی سمن‌ها بهره گرفت.

‎عباسی به کاشت ۴۰ هزار اصله درخت در شهرستان قائمشهر اشاره کرد و گفت: اگر این ۴۰هزار اصله درخت که رقم قابل توجهی است خوب پرورش یابد، دیگر ضرورت نهال کاری را در سال ۹۷ً به صفر می‎رساند، چون اگر قطعه زمینی جهت کاشت در اسفند ماه وجود داشت، دیگر پر از درختان زیبا شده و باید به گونه‌ای عمل کنیم که سال ۹۷ به جشن یک سالگی درخت بنشینیم نه اینکه دوباره همان تعداد با همان رویه سال‌های قبل زمین را شخم بزنیم چیزی را بکاریم که هرگز فرصت دیدن رشد و نموش را نداشته باشیم.

‎وی در ادامه تصریح کرد: اعتقادم به درخت‌بانی از میراث گران‌بهایی منبعث می‌شود که چون گنجینه‌‌ای در ناحیه خزری در بستر تاریخ این سرزمین حفظ گشت و مورد بی‌مهری و گاهی تجاوز قرار گرفت و آن وجود موزه‌ طبیعی یا فسیل‌های زنده‌، بازمانده از دوره‌ سوم زمین‌شناسی یا همان دوره‌ی ژوراسیک است که دارای قدمتی تقریباً ۴۰میلیون ساله است.

‎معاون فرماندار قائمشهر خاطرنشان کرد: جنگل‌های هیرکانی سند حیات و پویایی کره زمین و جزو ارزشمندترین جنگل‌های جهان در ایران زمین به شمار می‌آید و حال که توانست در برابر تمامی بلایا وحوادث حیات طولانی‌اش ایستادگی کند، شایسته نیست امروز بدست ما نامهربانی و زخم بینند.

‎عباسی در پایان گفت: در کنار رسالت شرح وظایفی و سازمانی نیروهای زحمت‌کش منابع طبیعی و آبخیزداری باید به فرموده‌ مقام معظم رهبری جامعه عمل بپوشانیم و حراست از درخت را در غالب معارف عمومی بگنجانیم و هر ایرانی یک درخت‌بان شویم تا از این موزه‌ زنده‌ تاریخ زمین و گونه‌های نایاب گیاهی نگهبانی، پاسبانی، دیده‌بانی و مهربانی کنیم.