آیا عشق برای سلامت مضر است؟

ما همان‌قدر که به غذا و سرپناه نیاز داریم، به رابطه نیازمندیم. تنهایی درد بزرگی است. در این واقعیت هیچ شکی نیست که رابطه عاشقانه زندگی را معنا‌دارتر و لذت‌بخش‌تر می‌کند. مثلا زن و مردهایی که ازدواج کرده‌اند، نسبت به مجرد‌ها عمر طولانی‌تری دارند.

عشق یعنی تمایل شدید به یکی شدن با دیگری. این یکی شدن یا به تعبیر دیگر «وصال» داستان عجیبی است. حتی بزرگ‌ترین موفقیت‌های حرفه‌ای و اقتصادی در برابر لذت وصال رنگ می‌بازند اما این همه واقعیت نیست. گاهی داستان برعکس و عشق با ضرر و زیان همراه می‌شود. این مساله فقط مربوط به عشق نیست.

در تمام رابطه‌های نزدیک بین فردی می‌تواند اتفاق بیفتد. مثلا تحقیق بسیار معتبری که سال 2011 در مجله پزشکی نیوانگلند چاپ شد، چاقی را به‌عنوان یک بیماری مسری اجتماعی معرفی کرد و نشان داد که چاقی بین دوستان صمیمی مسری است.

حتی دوستانی که کیلومترها دور از هم زندگی می‌کنند، روی هنجارهای قابل‌قبول برای وزن و الگوی غذاخوردن هم تاثیر می‌گذارند و رفتار پر‌خوری را به همدیگر سرایت می‌دهند. همه عادت‌های بد ما در رابطه‌های نزدیک قابل‌ سرایت به دیگری است. اگر معشوق سیگار بکشد به احتمال زیاد این رفتار دامنگیر فرد دیگر هم می‌شود. این مساله در مورد زوج‌هایی که یکی از آنها اعتیاد دارد به‌طور شایع دیده می‌شود.

مطالعه جالبی که به تازگی در سوئیس انجام شده نشان می‌دهد که حتی بی‌خوابی هم بین اعضای خانواده مسری است. این مسری بودن در افراد یک خانواده که شب‌ها در اتاق‌های جداگانه می‌خوابند نیز وجود دارد و البته سرایت‌بخشی آن به میزان بیشتری بین زن و شوهر‌ها دیده می‌شود. فرد بدخواب همسرش را هم بدخواب می‌کند. باید در‌نظر داشته باشیم که هیچ انسانی کامل نیست.

همه ما رفتارها و عادت‌های اشتباهی داریم و این عادت‌ها و رفتارها را به نزدیکانمان القا می‌کنیم. اوج این تاثیرپذیری رفتاری در رابطه‌های عاشقانه است. پس از مدتی رفتارهای بد ما به معشوق و رفتارهای بد معشوق به ما سرایت می‌کند. چاره آن است که به این واقعیت آگاه باشیم و خودمان را برای مقابله با آن آماده کنیم.

رابطه‌های پر‌استرس عاشقانه وقت و انرژی زیادی از ما می‌گیرند و تهدید جدی برای سلامت ما هستند. به همین دلیل است که با دیالوگ معروف فیلم هامون که می‌گوید: «عشق مستحیل شدن در دیگری است» موافق نیستم.

باید به یاد داشته باشیم که حتی در نزدیک‌ترین و عاشقانه‌ترین رابطه‌ها هم باید هویت جداگانه و مستقل خود را حفظ کنیم و اجازه ندهیم رفتار‌های اشتباه دیگری به ما منتقل شود. وقت آن است که به جای اینکه در دام عشق بیفتیم، با چشمان باز با آن مواجه شویم. اولویت با سلامت جسمی و روانی خودمان است. باید حواسمان به خودمان باشد و اجازه ندهیم عشق به سلامت ما آسیب وارد کند.