آواره موسیقی به دیار باقی شتافت/ مرگ در غربت و تنهایی

به گزارش خدمت؛ علی مغازه‌ای -پژوهشگر موسیقی قومی ایران- با اعلام این خبر افزود: یک روز بعد از درگذشت استاد خلیل یوسفی، از کمانچه نوازان برجسته موسیقی شمال خراسان، بار دیگر سوگوار و عزادار یکی دیگر از بزرگان موسیقی منطقه بلوچستان، استاد علی آوارگان، ملقب به لعل محمد سرودی هستیم که به حق، یکی از چهره‌های کهنسال و صاحب‌نام ساز «سرود» یا قیچک این منطقه بود.

وی افزود: متاسفانه علاقه‌مندان موسیقی قومی ایران، طی سال‌های اخیر، به‌دلیل بیماری و کهولت سن، از شنیدن نغمه‌های این هنرمند محروم بودند و با رفتن این استاد بزرگ، امید ما برای داشتن یک ذخیره مدون از منابع موسیقی اقوام ایران، کمرنگ‌تر شد.

وی ادامه داد: استاد علی آوارگان، ساکن منطقه اورکی از دشتیاری چابهار بود که طی سالیان طولانی با شاعران، حماسه‌خوانان و بزرگان منطقه بلوچستان هم‌نوازی کرده بود. این هنرمند، همزمان با سرودی‌نوازی، صوت دل‌انگیزی هم داشت.

مغازه‌ای، درباره روند بیماری استاد آوارگان توضیح داد: استاد این اواخر دچار بیماری قلبی و مغزی و آسیب جسمی‌اش به حدی بود که در چند ماه اخیر نیاز به درمان مستمر داشت، اما خودش می‌گفت کسی به او رسیدگی نمی‌کند. حتی برخی از دوستان پیگیر بیمه وی بودند که متاسفانه این موضوع نیز امکان‌پذیر نشد.

این پژوهشگر موسیقی بیان کرد: به‌دلیل این‌که فرزندان استاد آوارگان پیگیر هنر نبودند، بنابراین دیگر جانشینی برای وی نیست که بخواهد میراث گران‌قدرش را حفظ کند. او به حق آواره موسیقی بود و ما می‌بینیم که آوارگان موسیقی، یک‌به‌یک به دیار باقی می‌روند و ما همواره افسوس می‌خوریم. امیدواریم باقی ماندگان را دریابیم که مانند استاد آوارگان، این‌چنین در انزوا از دنیا نروند.

منبع: مهر