f:I[55593,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"default"] 10:I[22163,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"default"] 11:I[47446,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"Image"] 12:I[74085,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"default"] 13:T6be,

(وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شىْءٍ فَأَنَّ للَّهِ خُمُسهُ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذِى الْقُرْبى وَ الْیَتَمَى وَ الْمَسکِینِ وَ ابْنِ السبِیلِ إِن کُنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَ مَا أَنزَلْنَا عَلى عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلى کلِّ شىْءٍ قَدِیرٌ)

به گزارش خدمت؛ ذکر سهمى براى خدا به عنوان(لله) به خاطر اهمیت بیشتر روى اصل مسئله خمس و تأکید و تثبیت ولایت و حاکمیت پیامبر و رهبر حکومت اسلامى است؛ یعنى همانگونه که خداوند سهمى براى خویش ‍ قرار داده و خود را سزاوارتر به تصرف در آن دانسته است، پیامبر و امام را نیز به‌ همان گونه، حق ولایت و سرپرستى و تصرف داده، وگرنه سهم خدا در اختیار پیامبر قرار خواهد داشت و در مصارفى که پیامبر یا امام صلاح مى‌داند صرف مى‌گردد و خداوند نیاز به سهمى ندارد.

تفسیر نمونه، ج 7، ص 185.