«اختلال خرید اجباری» چطور زندگی شما را نابود می‌کند؟

همیشه دست خودتان نیست. اگر به اختلال وسواس فکری و عملی دچار باشید، بدون کمک گرفتن از داروها و روان‌درمانی نمی‌توانید رفتارهایتان را در کنترل خود در بیاورید. «اختلال خرید اجباری» نوعی «اختلال وسواسی» است که اگر گرفتار آن باشید، حتی در صورت نیاز نداشتن به چیزی یا کم‌بودن موجودی کیف پولتان، نمی‌توانید از خرید‌کردن صرف‌نظر کنید. مبتلایان به این اختلال، از خرید کوله‌باری از وسایل غیرضروری عذاب می‌کشند و خوب می‌دانند که با خرید آنها، آینده اقتصادی خود را نابود می‌کنند. اما با وجود همه این نگرانی‌ها و ناراحتی‌ها، نمی‌توانند از خرج‌کردن پول‌هایشان در مغازه‌ها صرف‌نظر کنند.

آمارها نشان می‌دهد که ۶ درصد آمریکایی‌ها، به اختلال خرید اجباری دچار هستند و ۸۰ درصد مبتلایان این اختلال وسواسی را زنان تشکیل می‌دهند. در این گزارش‌ها ادعا شده که به وجود آمدن امکان خرید آنلاین، خرید‌کردن برای این افراد را آسان‌تر کرده و مشکلات ناشی از این اختلال را بیشتر کرده است. محققان می‌گویند اعتیاد به خرید‌کردن، بیشتر در افراد بالای ۳۰ سال که به استقلال مالی رسیده‌اند، دیده می‌شود.

اختلال خرید اجباری (CBD) شبیه نوعی اعتیاد است. همانطور که برخی از افراد با ناتوانی در کنترل اشتها و پرخوری جان خود را به خطر می‌اندازند و برخی دیگر با اعتیاد به قمار‌کردن دار و ندار خود را از دست می‌دهند، کسانی که معتاد به خرید‌کردن هم هستند، در صورت مقاومت در برابر پول خرج‌کردن، عذاب زیادی می‌کشند و تنها با خریدن یک کالای دیگر، می‌توانند از این رنج خلاص شوند. در کمد لباس آنها، جعبه‌های متعدد کفشی وجود دارد که هرگز از آنها استفاده نشده و در کابینت‌های آشپزخانه‌شان ظروفی به چشم می‌خورد که هیچ وقت غذایی در آنها سرو نشده است.

خرید اجباری، تلاشی ناخودآگاه برای پر‌کردن خلأهای عاطفی است. کسانی که به این اختلال دچار هستند، معمولا از این رفتار برای پر‌کردن احساس تنهایی یا سرپوش گذاشتن بر اعتماد به نفس پایین خود استفاده می‌کنند.
آنها ناامیدی‌شان را با خرید‌کردن از یاد می‌برند و پول خرج‌کردن را جایگزین موقتی برای اضطراب و احساس گناه می‌دانند. درحالی‌که خرید کردن، در واقع سرپوش موقتی برای همه این احساسات و هیجانات منفی است و در نهایت رنج آنها را بیشتر می‌کند.