تهران را می‌توان نجات داد!

به نام خدا

سرکار خانم اعظم نوری
رئیس محترم کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران
با سلام و احترام

ما امضاء گنندگان زیر؛ جمعی از متخصصان و فعالان محیط زیست، مسئولان، کوه‌نوردان، و طبیعت‌دوستان ساکن تهران، با توجه به مشکلات محیط زیستی که زندگی در شهر تهران را به چالشی توانفرسا بدل کرده، درخواست داریم شورای اسلامی شهر تهراندر راستای بند 2 مادۀ 71 قانون شوراها، دو موضوع را در اولویت برنامه‌ریزی‌های شهری قرار دهد:

1. حفظ و احیای چشم‌اندازهای طبیعی و نیمه طبیعی؛ شهر تهران و حریم آن به دلیل قرار گرفتن در کوهپایه‌های البرز،بستر رویش صدها گونۀ گیاهی با ارزش و بومی است که متأسفانه بر اثر ساخت‌و‌سازهای بی‌رویه و نگاه «بتن‌محور»قربانی ساخت‌و‌ساز شده و یا مورد بی اعتنایی قرار گرفتهاند.تلقی نادرست از فضای سبز، موجب شده که کاشت گیاهان خارجی و غیربومی با نیاز آبی بالا به شیوه‌ای رایج در ادارۀ بوستان‌های شهر بدل شود و حتی در کوه‌ها و دیگر محیط‌های طبیعی اطراف شهر، کاشت این گونه گیاهان در دستور کار قرار گیرد.چنان‌که سالانه، میلیون‌ها نهال در هفتۀ درخت‌کاری کاشته می‌شود که بیشتر آن‌ها به دلیل نامناسب بودن مکان و نبود آب و تیمار مناسب، خشک می‌شود و فقط آثار تخریبی این کار باقی می‌ماند. تقریباً کل فضای سبز شهر تهران به دست پیمانکارانی اداره می‌شود که به شکلی غیر اصولی با شیوه‌های هزینه‌بر و با مصرف بسیار بالای آب، چشم‌اندازهایی مصنوعی و فریبنده ایجاد می‌کنند.احداث این گونه فضاها، در شرایط کمآبی و هجوم بیماری‌ها و آفت‌های خارجی،با اصول زیست پایدار مغایرت دارد.

از این‌رو، پیشنهاد می‌کنیم در شهرداری تهران کارگروهی با عنوان «کارگروه حفاظت و احیای فضاهای طبیعی شهر تهران»تشکیل شودتا با کمک دانشگاه‌ها و مرکزهای پژوهشی ضمن شناسایی این فضاها، نسبت به معرفی گونه‌های گیاهی بومی و تکثیر یا مناسب‌سازی آن‌ها برای کاشت در بوستان‌های شهری برنامه‌ریزی کند. یادآور می‌شود که کوه‌های شمال تهران، روددره‌ها، و پارک پردیساناز جمله عرصه‌هایی هستند که می‌توان آن‌ها را ذخیره‌گاه‌های ژنتیکی و از میراث‌های طبیعی مهم شهر خواند. تهیۀ راهنماهای علمی برای شهروندان و مدیران اجرایی، و برنامه‌ریزی برای ثبت چشم‌اندازهای طبیعی شهر در فهرست آثار ملی می‌تواند از وظایف کارگروه یادشده باشد.

2. مبارزه با خودرومحوری و ترویج رویکرد زیست‌محور؛ طراحی گذرگاه‌های تهران به گونه‌ای نیست که برای افراد پیاده، دوچرخه‌سواران، سالمندان، و افراد کم‌توان مناسب باشد. اختصاص فقط 4 میلیارد تومان بودجه برای ایجاد خطوط دوچرخه‌سواری در شهری با بودجۀچند ده هزار میلیارد تومانیبسیار تاسف‌آور است. از سرکار عالی و همکاران محترم درخواست داریم که برای سال 1398 برنامه ای جدیبه منظور ایجاد مسیرهای دوچرخه سواری و پیاده روی با تأکید بر ایجاد کریدورهای پیونددهندۀ پارک‌ها تدوین شود.بدیهی است که ایجاد امکان پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، ضمن بازگرداندن آرامش به محیط شهر و کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی، کمک مؤثری به حفظ سلامت شهروندان و کاهش هزینه‌های درمانی و نیز کاهش اثرات نامطلوب جزیرۀ حرارتی شهر خواهد کرد. علاوه بر آن، لازم است ضمن حمایت از تولیدکنندگان دوچرخه‌های برقی و حذف عوارض واردات آن‌ها، کمک کرد تا افراد بیشتری بتوانند آن‌ها را خریداری کنند.

با سپاس از توجه شما

حسین آخانی، گیاه‌شناس و استاد دانشگاه تهران

محمدسعید ایزدی، معاون وزارت راه و شهرسازی و دبیر شورای عالی شهرسازی

سلیمان پاک‌سرشت، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و رییس سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور

مژگان جمشیدی، کارشناس محیط زیست و روزنامه‌نگار

میترا حجار، هنرپیشه و فعال محیط زیست

محمد درویش، عضو هیئت علمی مؤسسۀ تحقیقات جنگل‌ها و مراتع

علی سرزعیم، معاون وزیر کار

محمد فاضلی، مشاور وزیر نیرو و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

عباس محمدی، مدیر گروه دیده‌بان کوهستان

عبدالحسین وهاب‌زاده، بوم‌شناس و مؤسس مدرسه‌های طبیعت

(این نامه، در تاریخ 13/4/1397 در دبیرخانۀ شورای شهر تهران ثبت شد.)