محمد ناطق در یک برنامه تلویزیونی، برچسب نخبگی را باعث ایجاد موقعیتی برای افراد نخبه دانست و افزود: این موقعیت باعث ایجاد توقع در فرد و جامعه میشود.
وی در مورد خلاء های ساختاری جذب نخبگان در کشور گفت: با تعریفی که ابتدا بیان کردم موضوع اثربخشی را ملاک قرار دهیم می توانیم ساختار را بر اساس ارزش ایجاد شده در نظر بگیریم. در سازمان های دولتی انگیزه و ارزش جذب نخبه چندان اهمیتی ندارد و امکان نگهداری نخبگان در یک سازمان دولتی وجود ندارد و اگر هم نخبه به این سیستم وارد شود رشد لازم اتفاق نمی افتد.
این استاد دانشگاه مهمترین دغدغه نخبگان را در ایفای نقش در جامعه و اقتصاد با تکیه بر اقتصاد دانش بنیان و سرمایه گذاری خطرپذیر دانست و خاطرنشان کرد: مجموعه برآیندهای این نوع از سرمایه گذاری نشان داده که این کسب و کارها موفق بوده اند و دولت از استارت آپ ها حمایت نکرده و شرکت های دانش بنیان با نخبگان به عنوان تأمین کننده مالی امکان پذیرش این ریسک را نداشتند و در شرایط سخت اقتصادی موقعیت دشواری برای تمام کسب و کارها ایجاد می شود.
اکوسیستم نخبگی مدیریت شود
همچنین محمدرضا سعیدی، دکترای مدیریت کسب و کارهای بین المللی و کار آفرینی در مورد اقتصاد دانش بنیان در داخل کشور در مقایسه با سایر کشورها، تأکید کرد: اگر می خواهیم اقتصاد دانش بنیان خوبی داشته باشیم باید زیست بوم دانش بنیان را بر اساس نیاز فعالان به درستی فراهم کرد و مهمترین آن مالکیت معنوی ایده است که باید به رسمیت شناخته شود و نهادهای تأمین کننده مالی و نهادهای دانش، باید حمایت گر باشند و خود نظام نوآوری باید در این اکوسیستم اجزایی داشته باشد که نتیجه آن کارآفرینی باشد و در این صورت تخصیص منابع کارآمد خواهد بود و باید مدیریت این اکوسیستم به نحو احسن انجام شود.
وی اظهار کرد: با وجود نخبگان خوب به درستی از آن استفاده نکردیم و آیا دانشجویان و نخبگان مهارت ایجاد یک استارت آپ را در دانشگاه می آموزند؟ البته باید اکوسیستم به این نحو برنامه ریزی شود و مهارت های لازم را به نخبگان بیاموزد.
باید برای اشتغال نخبگان چارهاندیشی شود
معاون سابق وزیر علوم نیز در این برنامه تلویزیونی در مورد آمار ۱۴ هزار نخبه در کشور و برنامه ریزی برای آنها نسبت به استفاده از ظرفیت و توانایی این نخبگان، اظهار کرد: وضعیت اشتغال و کار آفرینی نخبگان دانشگاهی نیاز به چاره اندیشی دارد و ۱۲.۱ درصد بیکار کشور عمدتاً نخبگان دانشگاهی هستند و از سال 1386 موضوع فعالیت های دانش بنیان مطرح شد با این امید که آینده روشنی را برای نخبگان دانشگاهی ترسیم کنیم و امروز شاهد وجود ۴۴ پارک علم و فناوری در کشور هستیم و حدود ۶۰ هزار نفر در شرکت های دانش بنیان فعال هستند.
محمد مهدی نورینژاد ادامه داد: در حال حاضر ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار دانشجو داریم و این فرصت شغلی در حوزه دانش بنیان برای دانشجویان بسیار کم است و ظرفیت فعلی اشتغال فارغ التحصیلان یک سال را هم پوشش نمی دهد.
وی با یادآوری اقتصاد مقاومتی تصریح کرد: ما نتوانستیم تناسب میان عرضه و تقاضا در فضای علمی و عملی کشور ایجاد کنیم.
معاون سابق وزیر علوم در بحث بازار و فاصله ایده تا محصول در حوزه فعالیت های اقتصادی کشور، گفت: در دنیا به این صورت است که از مجموع ایده ها یک ایده به محصول منجر می شود و مابقی سنگ بنای طرح های دیگر می شوند در کشور ما نیز به همین صورت است و البته در حوزه بازار با مشکلات عدیده ای رو به رو هستند و در بخش تولید و اثبات و پرورش ایده زیر ساخت های خوبی در کشور داریم و بزرگترین معضل توسعه اقتصاد دانش بنیان در شرایط فعلی بازار است.
وی به پیچیدگی های بازار اشاره کرد و افزود: باید فرهنگ بازار اصلاح شود و مکانیزم آن در کشور حل شود.
او به قانون حمایت از شرکت های دانش بنیان اشاره کرد و ادامه داد: روح این قانون در سال ۱۳۸۹ مشمول نخبگان هم می شود و صندوق نوآوری و شکوفایی قرار نبود جز حمایت نقش دیگری ایفاء کند و قرار نبود با منطق بازار کار کند در حالیکه مقرر بود تا پایان برنامه پنجم توسعه ۶۰ هزار شرکت دانش بنیان تأسیس شود و در این اقتصاد شکل گرفته ارزش افزوده آن سودآور خواهد بود.
نورینژاد اضافه کرد: صندوق نوآوری مقرر بود از کارگزاران استفاده کند و حدود ۴۶۰۰ مورد درخواست به صندوق توسعه برای حمایت ارائه شده است و فرصت زمانی از دست رفته است و دانشجویان نخبه با شور و شوق نیازمند تضمین بازار بودند و برای ادامه حیات حمایت جدی نیاز داشتند و مشخص نیست که چه میزان اعتبار به آنها تخصیص یافته است و باید این قانون حمایت از شرکت های دانش بنیان را به درستی اجرا کنیم.
بخش خصوصی به سراغ نخبگان برود
عبدالرضا مصری، نماینده مجلس نیز گفت: از زمانیکه مقام معظم رهبری بر توجه به نخبگی تأکید داشتند بنیاد ملی نخبگان ایجاد شد و یک مرکز برای نخبگان شکل گرفت.
وی بخش هایی همچون نهادهای عمومی و دولتی، بخش خصوصی و بخش تعاونی را محور عمل نخبگان و ایده آنها مطرح کرد و اظهار کرد: در تبدیل ایده به عمل لازم است که ایده با بخشی از دولت و یا مجموعه خصوصی ارتباط بگیرد و در ارتباط با بدنه دولت نخبگی از بین می رود همچنان که اگر هم نخبگان دنیا هم در موقعیت یک اداره قرار بگیرند به نوعی دست بسته می شوند در حالیکه کشورهای موفق در بخش خصوصی با نخبگان به صورت پروژه ای قرارداد می بندند و کارهای تحقیقاتی مفید انجام می دهند و در کشور ما چنین موضوعی وجود ندارد.
او در موضوع تجاری سازی ایده ها و فاصله اجرا تا ایده، اظهار کرد: در دنیا همه ایده ها در مسیر اجرا قرار نمی گیرند و مکانیزم های بسیاری هست که این ایده ها بررسی شود و ایده در مرحله خرید نیز به صورت چند مرحله ای خریداری می شود و در چند نوبت بر اساس مطلوبیت مورد اقبال قرار می گیرد و حتی در نوعی دیگر سفارش ایده و اختراع می دهند بر اساس نیاز خود و شرکت و فعالیت های مربوطه، در حالیکه برخی تصور می کنند باید از هر ایده ای حمایت کرد و صندوق نوآوری از هم ایده ها حمایت کنند و در دنیا بخش خصوصی ایده ها را بررسی می کند.
مصری تصریح کرد: اختیار تصویب تسهیلات در اختیار صندوق نوآوری نیست و باید نخبگی و شرکت های دانش بنیان تأیید شود و ضوابطی در این رابطه است. اما ریسک ۱۰۰ درصدی بر عهده صندوق نیست تا ۸۰ درصد ریسک را پوشش می دهند و باید ضمانت ۱۰ درصدی از سوی شرکت ها آورده شود و در حال حاضر صندوق خود را شکوفا کرده و نه نخبگان را و امیدواریم که این مهم محقق شود.
انتهای پیام/