حق مالکیت تولیدات خودرویی در آسیا اصل نیست

وی در خصوص تایوان گفت: این کشور در زمینه قطعه سازی بسیار خوب عمل کرده و پیشرفت خوبی داشته است اما؛ هیچکدام از شرکت های قطعه سازی این کشور دارای فناوری نیستند یعنی خط تولید و حق مالکیت برای تولیدات مجموعه خود نداشته و تحت لیسانس شرکتی دیگر از آسیا و یا اروپا تولید می کند.

این استاد دانشگاه نداشتن مالکیت معنوی را برای ما چالش برانگیز دانست و افزود: وقتی شما با قطعه سازی تایوانی کار کنید که تحت لیسانس ژلپن یا آلمان تولید می کند، برای همکاری با ما نیاز دارد که از شرکت اصلی مجوز بگیرد و در شرایط تحریم این شرکت ها چنین مجوزی نخواهند داد بنابراین؛ این گزینه در دسترس نخواهد بود.

وی از هند به عنوان کشوری که در صنعت خودرو بسیار بزرگ شده است یاد کرد و اظهار داشت: ما با هندی ها همین حالا هم در زمینه قطعه کار می کنیم اما صنعتگران این کشور نیز به شدت به اروپا و آمریکا وابسته هستند و تاثیر پذیری آنها از آمریکایی ها در انتخاب شریک تجاری بسیار بالاست.

کاکائی هندی ها را فاقد فناوری بومی در تولید قطعه و خودرو دانست و افزود: شرکت ماروتی هند محصولات سوزوکی را در کشور خود تولید می کند و ما هم یک زمانی با شرکت اصلی سوزوکی همکار بودیم و اگر می توانستیم این همکاری را ادامه بدهیم محصولات متنوعی را می توانستیم تولید کنیم اما مشکل اینجاست که ژاپنی ها حتی قبل از اروپایی ها از ایران خارج شدند و مطمئن باشید سوزوکی اجازه همکاری ماروتی را با ایران نمی دهد.

وی تاکید کرد: مطمئن باشید هر جایی که امکان داشته برای همکاری با قطعه سازان تایوانی، کره ای، ژاپنی و هندی، صنعتگران ایرانی حضور داشته اند اما علت اینکه مراودات کمتر بوده به دلیل این است که دو خودروساز بزرگ ما با شرکت های اصلی فرانسوی همکار هستند و ما تا زمانی که میتوانیم از اصلی ها بار بگیریم دلیلی ندارد به سراغ دسته دوم ها برویم.

این کارشناس صنعت خودرو تایوانی ها را متخصص ساخت قالب دانست و افزود: این حوزه همان جایی است که ما می توانیم برای طراحی و تولید محصولات بومی خودمان از آن سود ببریم اما صنعت خودرو تایوان مانند خود ما وابسته به شرکت های دیگر است و همکاری با آنها حتی اگر امکان پذیر باشد فایده ای برای ما ندارد.