رسوایی بزرگ دومین تولیدکننده آبجو جهان/ وادار کردن زنان به پوشیدن لباس های نیمه برهنه و همخوابگی با مدیران +عکس

به گزارش جام نیوز به نقل از یورونیوز، این روزنامه‌نگار شرکت هاینکن را متهم کرده است که برای تسلط بر بازار آفریقا دست به «سوءاستفاده جنسی و شرکت در نسل کشی» زده است.

روش های شرکت هاینکن در گزارش مفصل الیویه فان بیمن که پس از هفت سال تحقیق بدست آمده است می تواند جنجال های فراونی را برای این شرکت به همراه داشته باشد.

هاینکن دومین تولید کننده آبجو در جهان است. خبرنگار هلندی که ابتدا برای پوشش سقوط زین العابدین بن علی، رئیس جمهوری پیشین تونس از سوی روزنامه اش در سال ۲۰۱۱ به این کشور فرستاده شد در می یابد که رئیس جمهوری تونس با شرکت هاینکن مراوادت مستقیم مالی دارد. این در حالی است که در این مدت مردم تونس سخت ترین روزهای خود از منظر اقتصادی را سپری می کردند.

اتهام سوء استفاده هاینکن از زنان

در گزارش الیویه فان بیمن که صدها صفحه است می خوانیم که هاینکن برای فروش آبجوهای خود در آفریقا از زنان بسیاری سوءاستفاده کرده است از جمله اینکه «بسیاری از آنها حتی مجبور به تن فروشی شده‌اند.»

به ادعای نویسنده «این زنان مجبور شده اند بدن خود را برای فروش بیشتر محصولات هاینکن در اختیار مدیران عالی رتبه خود بگذارند.» هاینکن در اولین واکنش رسمی این ادعاها را رد کرده است.

اما نویسنده در گزارش خود در گفتگو با برخی از این زنان نشان می دهد چگونه آنها ناگزیر به پوشیدن لباس‌های نیمه برهنه می شدند. دستکم ۲ هزار زن جوان در این دست فعالیت های هاینکن شرکت کرده بودند. در کشور کنگو به عنوان مثال این زنان با حقوق های بسیار پایین ناگزیر بودند تا با بسیاری از مدیران همخوابگی کنند.

هاینکن در شانزده کشور آفریقایی از جمله مصر، تونس، نیجریه و اتیوپی شعبه دارد و محصولات خود را تولید می کند. آبجوی تولیدی هاینکن در آفریقا در مقایسه با تولیدات آن در سایر نقاط جهان ۵۰ درصد سود بیشتری نصیب شرکت می‌کند.

نقش هاینکن در نسل کشی رواندا

در بخش دیگری از این گزارش می خوانیم که هاینکن در کشور بوروندی با رئیس جمهوری این کشور همکاری می کند. رئیس جمهوری که همزمان هزاران نفر از مخالفان خود را قتل عام می کند.

اما تلخ ترین نقش هاینکن در تهییج و تحریک عوامل کشتار و نسل کشی رواندا است. در این گزارش می خوانیم که آبجوهای هاینکن تا چه اندازه در «دیوانگی عوامل نسل کشی نقش داشته اند.» نویسنده این گزارش ادعا می‌کند که مقامات شرکت هاینکن از این موضوع باخبر بوده اند. روزنامه نگار با مدیرعامل هاینکن در زمان نسل کشی مصاحبه مفصلی ترتیب داده است.

ماکس بورل توضیح می دهد چگونه شرکت هاینکن در دهه ۹۰ میلادی با آگاهی از اینکه وفور تولید آبجو و پخش آن در دستان اعضای قبایل هوتوس و توتسی روند نسل کشی های رواندا را سریع ترمی کند «اما مدیران اصلی شرکت ترجیح می دهند بیشتر به سود خود فکر کنند تا صدها هزار نفری که جانشان را به سبوعانه ترین شکل ممکن از دست می دهند.» این در حالی است که هاینکن حتی از سوی سازمان ملل مورد خطاب قرار می گیرد که باید به تولید آب جو در رواندا خاتمه دهد.

115