به گزارش ایسنا، در هر منطقه‌ای از سرزمین ایران می‌توان تعداد بی‌شمار، آداب و سننی پیدا کرد که قابلیت جذب گردشگر و درآمدزایی بسیاری دارد که خراسان نیز از آن جمله مناطق گردشگرپذیر است که خوراکی‌ها و عادت‌های غذایی مانند آثار باستانی و ابنیه تاریخی و... در آن حائز اهمیت است.
در خراسان عادت‌های غذایی متنوعی وجود دارد که به یقین می‌توان گفت اگر این موارد شناخته و به دیگران معرفی شوند؛ باعث جذب گردشگران و سیاحتگران از نقاط مختلف ایران و حتی دنیا خواهد شد و از به یغما رفتن آن نیز جلوگیری می‌کند.
«چنگالی»، نام غذایی است که در خراسان طبخ می‌شود که متاسفانه امروزه مردم خراسان کمتر این غذا را به یاد می‌آورند؛ در حال حاضر افراد قدیمی‌تر طبخ «چنگالی» را به خاطر دارند ولی مسئله‌ای که مهم به نظر می‌رسد معرفی آن به نسل امروز است تا این عادت غذایی قدیمی مانند بسیاری از آداب کهن به قعر چاه فراموشی ذهن‌های مدرنیته‌زده امروزی نرود.
برای پخت«چنگالی»، روغن را داغ در آن نان بیات ترد را خرد کرده و شکر یا نوعی شیرینی دیگر به آن اضافه می‌کنند که مردم خراسان به دلیل«چنگ‌مال» شدن، آن را«چنگالی» می‌نامند و همچنین این غذا به دلیل پخت سریع و آسان برای وعده‌ی غذایی عصرانه بسیار مناسب است.
در سیستان نیز غذایی به این نام وجود دارد که این موضوع نشان دهنده‌ی ارتباطات و تشابهات فرهنگی و معیشتی بین اقوام مختلف ایرانی است، نان گرم (تافتون)، روغن حیوانی و شکر، از مواد تشکیل دهنده‌ی این غذا به سبک سیستانی است.
انتهای پیام