آشنایی با انواع ناخن و مشکلاتش
آشنایی با انواع ناخن و مشکلاتش یکی از عوامل زیبایی در وجود خانم ها ناخن است و رسیدگی به آنها برای خیلی از بانوان از اهمیت زیادب برخوردار است.خانم ها دقت کنند که اگر ناخن هایی دارند که برخی اوقات به مشکل هایی بر می خورد اصلا نگران نباشند و میتوانند در ادامه با خواندن مقاله ما را دنبال کنند . ناخن سالم، ناخنی با رنگ شفاف، بدون تغییر رنگ، سطحی...
آشنایی با انواع ناخن و مشکلاتش
یکی از عوامل زیبایی در وجود خانم ها ناخن است و رسیدگی به آنها برای خیلی از بانوان از اهمیت زیادب برخوردار است.خانم ها دقت کنند که اگر ناخن هایی دارند که برخی اوقات به مشکل هایی بر می خورد اصلا نگران نباشند و میتوانند در ادامه با خواندن مقاله ما را دنبال کنند .
ناخن سالم، ناخنی با رنگ شفاف، بدون تغییر رنگ، سطحی صاف، قوام نرم و غیرشکننده هست. رشد ناخن در دستها اکثر از ناخنهای پاست. همین طور ناخنهای دست غالب نیز رشد سریعتری دارند. ماده اصلی سازنده ناخن از پروتئین درشتمولکولی به نام «کراتین» هست.
گرچه این ماده در پوست و مو نیز وجود دارد. ناخنها بخش مهمی از بدن میباشند چون می توانند بهعنوان قسمتی از پازل تشخیص مریضیها در نظر گرفته شوند. برخی از مریضیها ابتدا علائم و تغییرات جزیی در ناخنها دارند که اگر به انها دقت شود ممکن هست منجر به تشخیص زودهنگام مریضی شوند.
شایعترین بیماریهای ناخن
ناخن شکننده یا خردشونده:
این عارضه تقریبا در اکثر افرادی که بهطور مداوم با آب و مواد شوینده سروکار دارند و مشاغلی مثل قنادها، کارگرها و… دیده میشود. گرچه شکنندگی ناخن را در افراد مسن نیز می بینیم که بهعلت اشکالاتی هست که در سن بالا در ساختار ناخن ایجاد میشود.
علت اصلی، خیس و خشک شدن مکرر ناخن هست. این اوضاع باعث تغییر شکل ناخن یا ناهموار شدن و در نهایت منجر به خرد شدن و شکنندگی می شود.
راهحل درمان ناخن شکننده پوشیدن دستکش، بهرهگیری از کرمهای مرطوبکننده و به حداقل رساندن تماس با آب و مواد شوینده هست.
عفونتهای قارچی ناخن:
در طول روز ضربات غیرمحسوس و آرامی به ناخنها وارد میشود ولی همین ضربات کوچک راه وارد شدن قارچها را به ناخن باز می کنند.
بهعلت وجود نوعی پروتئین در سطح ناخن، قارچها منبع خوراکی خوبی پیدا کرده و رشد می کنند. قارچها خیلی زود رنگ و ظاهر ناخنها را تغییر می دهند.
ناخن کدر خاکستری، بدرنگ و شکننده و خرد میشود. اگر مریضیهای قارچی ناخن، درمان نشوند خیلی زود به ناخنهای اطراف گسترش پیدا می کنند و حتی ممکن هست به افراد دیگر هم منتقل شوند.
دارو باید از طریق ریشه وارد ناخن شود و بافت سطحی ناخن بافت مرده هست؛ پس درمان باید بهصورت خوراکی و طولانیمدت باشد. در این موارد پیشگیری آسانتر از درمان هست.
خشک و تمیز نگهداشتن ناخن و پیشگیری از آسیب مجدد به ناخن طول مدت درمان را کمتر و از انتقال قارچ به دیگران جلوگیری خواهد کرد. اگر ناخنهای پا مبتلا شده باشند طول مدت درمان طولانیتر خواهد شد چون محیط پا بهعلت تعریق و رطوبت ناشی از محبوس بودن پا در کفش، محیط ایدهآلتری برای قارچها محسوب می شود.
عفونتهای قارچی و میکروبی اطراف ناخن:
در این مریضی بافت اطراف ناخن درگیر هست. نام علمی این مریضی «پارونشیا»ست. پارونشیا با قرمزی و التهاب اطراف ناخن، درد و تورم همراه هست. این حالت در خانمها 3 برابر شایعتر از آقایان دیده میشود.
گرچه گاهی پارونشیا با مریضیهای پوستی مثل اگزاما و پسوریازیس همراه می شود. پارونشیا به دو شکل حاد و مزمن وجود دارد؛ پارونشیای حاد در اثر صدمات جزیی به ناخن مثل جویدن ناخن، کوتاه کردن خشن یا مانیکور ناخن ایجاد میشود.
منطقه آسیبدیده ناخن گرم، متورم و دردناک هست و گاهی هم چرک از آن خارج می شود. بهعلت وجود میکروب در بافت باید آنتیبیوتیک توسط دکتر تجویز شود. این عارضه بعد از چند روز برطرف خواهد شد.
نوع دیگری از پارونشیا مزمن هست. طول مدت مریضی چندان هست و علت آن ضربه نیست بلکه در افرادی دیده می شود که اکثر با مواد شوینده شیمیایی و آب سروکار دارند.
این افراد معمولا خانمهای منزلدار و افرادی میباشند که در رستورانها، ماهیفروشی، قنادی، نانوایی و… کار میکنند که مجبورند مدام دستهایشان را تمیز نگه دارند.
افراد مبتلا به دیابت و وسواسی که دائم با شستشو سروکار دارند نیز جزو این گروهاند. در این بیماران التهاب و قرمزی وجود دارد ولی برخلاف مبتلایان به پارونشیای حاد درد علامت غالب نیست.
درمان این افراد طولانی هست چون دست کشیدن از شغل و رعایت کردن پیشنهادهای دکتر مبنی بر این که تماس با آب و شوینده باید به حداقل برسد برای اغلب آن ها دشوار هست.
مریضی ممکن هست ابتدا از یک ناخن شروع شود ولی اگر درمان مناسبی انجام نگیرد به ناخنهای اطراف نیز سرایت خواهد کرد. ناخن بهتدریج شکننده می شود و تغییر رنگ و شکل میدهد. در ادامه روند درمان بیماران بهتدریج متوجه می شوند خشک و گرم نگهداشتن دست و بهرهگیری از کرمهای نرم کننده در طول روز موثر خواهد بود.
هماتوم یا خونمردگی:
علت بروز هماتوم، ضربه به ناخن هست. ضربه باعث میشود، خونریزی خفیفی بین ناخن و بستر آن ایجاد شود. در مواقعی که خونریزی شدید هست پرده سیاهرنگی ناخن را فرامیگیرد که باعث جدا شدن ناخن از بستر می شود.
هماتومهای بزرگ و دردناک را دکتر باید تخلیه کند چون جذب خودبهخود انها از پوست زمان زیادی لازم دارد. جدایی ناخن از بستر فضای مناسبی برای رشد قارچها و باکتریها ایجاد می کند.
ایجاد خطوط تیره در ناخن:
در برخی از افراد به دلایلی فعالیت ناخن افزایش مییابد. این اوضاع باعث ایجاد خطوط عمودی به رنگ قهوهای تیره یا سیاه در ناخن می شود. وجود این خطوط در ناخن هشداردهنده هست چون میتواند علامتی از سرطان پوست باشد که در ناحیه ناخن و اطراف آن ایجاد شده هست.
چنین افرادی حتما باید به متخصص پوست مراجعه کنند تا علت اصلی وجود چنین خطوط تیرهای مشخص و سرطان پوست رد شود.
ایجاد لکههای سفید روی ناخن:
لکههای سفید کوچک روی ناخن عارضه بسیار شایعی هست و جای نگرانی هم ندارد. این ضایعات معمولا در اثر آسیبهای جزیی روی ناخن ایجاد میشوند و از نظر پزشکی نیاز به درمان ندارند.
گاهی گفته می شود که لکهها در اثر کمبود مواد خوراکی مثل کلسیم، پروتئین و… بهوجود می آیند، در حالیکه هیچ ارتباطی بین لکههای سفید و کمبود مواد خوراکی وجود ندارد.
ناخن قاشقیشکل:
این مشکل بهطور مستقیم مربوط به ناخن نیست و مشکل از نقطه دیگری در بدن هست که روی ناخنها تاثیر میگذارد. ناخنهای قاشقیشکل نازک میباشند و لبههای برجسته و حالت مقعر پیدا میکنند.
مشکل اصلی فقر آهن هست پس درمان نیز جبران فقر آهن خواهدبود. بهتدریج و با گذشت زمان ناخنها شکل و زیبایی نخست خود را بهدست خواهند آورد.
ناخن سفید رنگ:
در این حالت 90-80 درصد بستر ناخن سفیدرنگ می شود. این مشکل در افرادی دیده میشود که دچار مشکلات کبدی و هپاتیت میباشند. در این اختلال ناخنهای هر دو دست درگیر میباشند.
تغییر رنگ یک یا دو ناخن از نظر پزشکی اهمیت زیادی ندارد. در بیمارانی که شیمیدرمانی میشوند نیز شاهد سفید شدن ناخنها هستیم. داروهای شیمیدرمانی روی برخی از سلولهایی که رشد بیشتری دارند تاثیر می گذراند.
ناخن نیز بافتی هست که رشد دائمی دارد. این تغییرات موقتی میباشند و با قطع شیمیدرمانی احتمال بازگشت ناخنها به حالت اول چندان هست.
زرد شدن ناخن:
زرد شدن ناخن نیز میتواند نشانه وجود مریضی اساسای در بدن باشد. مریضیهای کلیوی، مریضیهای عفونی ریه، برخی از اختلالات هورمونی، دیابت و… میتوانند باعث زردی ناخن شوند.
برخی از عفونتهای قارچی، بهرهگیری چندان از لاک ناخن و نگهداشتن طولانیمدت سیگار نیز از عوامل مهمی میباشند که باعث زردی ناخن می شوند. قابلدقت این که با نظارت مریضیهای اساسای، کنار گذاشتن سیگار و کاهش بهرهگیری از لاک ناخن زردی بهتدریج برطرف خواهد شد…
کبود شدن بستر ناخن:
این تغییر در افرادی دیده می شود که بهطور مزمن دچار کمبود اکسیژن میباشند. در افرادی که مبتلا به عفونت ریوی یا مریضیهای ریوی و قلبی-عروقی میباشند، سلولهای بدن با کمبود اکسیژن مواجه میشوند. در واقع سرخرگها حامل خون حاوی اکسیژن نیستند و بستر ناخن کبود میشود.
به گزارش تالاب تغییر ناخن ناشی از مریضی پوستی: مریضیهای پوستیای وجود دارد که اضافه بر درگیر کردن پوست، ناخنها را نیز درگیر میکنند. مریضی پسوریازیس و لیکنپلان از این گروه میباشند. گرچه این دو مریضی عمدتا علائم پوستی دارند.
ولی در مواقعی که مریضی طولکشیده، ناخن نیز تغییر شکل بهصورت ایجاد شیارهای طولی، نقطهنقطه شدن سطح ناخن و… پیدا میکند. مریضیهای ناخن که ناشی از مریضیهای پوستی میباشند معمولا همۀ ناخنهای دست و پا را درگیر می کنند.