رویارویی میتسوبیشی پاجرو اسپرت با هیوندای سانتافه و اشکودا کودیاک

این روزها میتسوبیشی در حال ساخت و عرضهٔ خودروهای نوآورانه است. این فرایند با اوتلندر پلاگین‌هیبریدی آغاز شد که بخشی از بازار را در اختیار گرفت که هیچ خودروی دیگری در آن حضور نداشت. پس‌ازآن، مدل اکلیپس کراس با ظاهر مدرن و تکنولوژی بروز با هدف تصاحب بخشی از بازار به‌سرعت در حال رشد کراس‌اوورهای کامپکت به بازار آمد. یکی از جدیدترین محصولات این شرکت ژاپنی نیز مدل پاجرو اسپرت است که در بازار بریتانیا با نام شوگان اسپرت عرضه می‌شود. این یک اس‌یووی هفت‌نفره است که روی کارایی تطبیق‌پذیری تمرکز دارد؛ اما آیا این اس‌یووی تازه‌وارد می‌تواند گام دیگری در تکامل میتسوبیشی بردارد؟ برای فهمیدن پاسخ این سؤال، پاجرو اسپرت در برابر نسل جدید هیوندای سانتافه قرار گرفته است.

درحالی‌که پاجرو اسپرت به‌تازگی به سبد محصولات میتسوبیشی در بریتانیا اضافه شده است، سانتافهٔ سابقهٔ بسیار بیشتری دارد. البته این کراس‌اوور کره‌ای هم به‌تازگی بروز شده تا توانایی رقابت خود را حفظ کند. در نسل جدید سانتافه، به‌منظور بهبود رفتار جاده‌ای خودرو، اصلاحاتی در شاسی صورت گرفته درحالی‌که در داخل آن‌هم تجهیزات بیشتری ارائه شده است؛ اما این دو ماشین در این رقابت تنها نیستند و هردو در برابر یکی از محبوب‌ترین خودروهای این کلاس یعنی اشکودا کودیاک قرار می‌گیرند. کودیاک ثابت کرده که خودرویی جادار، باصرفه و راحت است اما بااین‌حال آیا می‌تواند در رویارویی با شاسی‌بلندهای هفت‌نفرهٔ جدید بازار همچنان تاج پادشاهی خود را حفظ کند؟ در این آزمون به دنبال بهترین ترکیب از کارایی، راحتی و تجهیزات هستیم درحالی‌که خودروی برنده باید ارزش بالایی هم در برابر مبلغ پرداختی داشته باشد.

شروع رقابت

میتسوبیشی پاجرو اسپرت

پاجرو اسپرت اس‌یووی بزرگی است که بشدت نیاز به اثبات خود دارد. با قیمت 39,775 پوند در بالاترین تیپ، این خودرو باید کارایی، تکنولوژی و راحتی زیادی را ارائه کند تا بتواند در برابر رقبا عرض‌اندام نماید. برای این اس‌یووی ژاپنی هیچ آپشنی قابل سفارش نیست زیرا به‌صورت استاندارد کاملاً مجهز است اما آیا این‌ها برای پیروزی در این رقابت کافی است؟ پاجرو اسپرت از ساختار سنتی بدنه روی شاسی استفاده می‌کند که این موضوع نه‌تنها موجب ارتفاع بیشتری آن نسبت به رقبا شده بلکه سواری و هندلینگ ضعیف را هم به همراه داشته است. به همین دلیل، سواری خودرو هیچ‌گاه صاف و روان نیست و همواره با تکان همراه است. تنها در جاده‌های بسیار صاف است که پاجرو اسپرت تکان ندارد.

سواری این اس‌یووی سه ردیفه در سرعت‌های پایین ضعیف بوده و در بزرگراه‌ها نیز پرسروصدا و ناراحت است. البته در سرعت‌های بالا تکان‌ها کاهش یافته و سواری کمی بهتر می‌شود. این در حالی است که هیوندای و اشکودا سواری بسیار راحت و آرامش‌بخشی را ارائه می‌کنند. همچنین ارتفاع زیاد تعلیق و سواری ناراحت، لذت رانندگی پاجرو اسپرت را بسیار کاهش داده است. هرچند از این اس‌یووی انتظار چابکی یک خودروی اسپرت مدرن نمی‌رود اما در پیچ‌ها بادی رول زیادی دارد که موجب می‌شود در جاده‌های پیچ‌درپیچ بسیار کندتر از خودروهایی حرکت کند که با ایمنی و راحتی پیچ‌ها را پشت سر می‌گذارند.

هنگام رانندگی، بدنهٔ سنگین پاجرو اسپرت حرکات ناخوشایند زیادی دارد و در ترمز گیری و شتاب گیری‌ها همانند یک قایق به جلو و عقب متمایل می‌شود. این هندلینگ در پیکاپ‌های بدون بار قابل‌قبول است اما در یک اس‌یووی خانوادگی با قیمتی نزدیک به 40 هزار پوند ضعیف و ناخوشایند خواهد بود. از سوی دیگر، در آزمایش شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت، میتسوبیشی آهسته‌ترین خودرو بود که این عملکرد در برخی آزمایش‌های شتاب گیری در دنده‌های بالاتر نیز دیده شد. مثلاً در رسیدن از سرعت 50 به 80 کیلومتر بر ساعت بازهم کُندترین عضو گروه بود و آزمایش رسیدن از سرعت 80 به 110 کیلومتر بر ساعت با دندهٔ پنج را نیز مثل اشکودا ظرف 6.4 ثانیه انجام داد درحالی‌که این زمان برای هیوندای 5.7 ثانیه بود.

گیربکس اتوماتیک پاجرو اسپرت در رانندگی‌های معمول عملکرد روانی دارد اما تعویض دنده‌ها بسیار کُند صورت می‌گیرد. پیشرانهٔ دیزلی حجیم این ماشین نیز خصوصاً در هنگام کارکرد درجا، بسیار پرسروصدا است؛ اما علیرغم همهٔ این معایب، اس‌یووی میتسوبیشی یک نقطهٔ قوت دارد که آن توانایی‌های آفرود بالا است. پاجرو اسپرت در این زمینه بسیار تواناتر از رقبا است اما تعداد کمی از خریداران از این توانایی‌ها استفاده می‌کنند درحالی‌که با چنین قیمتی آفرودرهای بسیار تواناتری هم قابل خریداری هستند.

هیوندای سانتافه

نسل جدید سانتافه بیش از هر زمان دیگری خود را در بازار مطرح کرده و پرچم‌دار کراس‌اوورهای هیوندای محسوب می‌شود (البته تا پیش از معرفی پالیسید). نمونهٔ مورد آزمایش از تیپ پریمیوم است که با قیمت 40,795 پوند، گران‌ترین نسخهٔ سانتافه محسوب می‌شود؛ اما آیا به‌روزرسانی‌ها و افزایش تجهیزات، قیمت بالای این خودرو را توجیه می‌کنند؟ برای اکثر افرادی که خودروهای خانوادگی بزرگ را خریداری می‌کنند، راحتی سواری بسیار اهمیت دارد و هیوندای در این زمینه قدرتمند عمل کرده است.

تنظیم نرم تعلیق خودرو روی جاده‌های خشن بسیار نرم آرام عمل می‌کند و در هر سرعتی به‌خوبی نواقص جاده را جذب می‌کند. همچنین کابین سانتافه نیز در سرعت‌های بالا ساکت است و حتی در بیشتر اوقات صدای پیشرانهٔ 2.2 لیتری دیزلی به آن وارد نمی‌شود؛ بنابراین این کراس‌اوور کره‌ای قطعاً بسیار پالایش‌شده‌تر و راحت‌تر از پاجرو اسپرت پرسروصدا است. سانتافه از لحاظ کیفیت سواری با کودیاک برابری می‌کند اما فرمان بی‌حس و بادی رول زیاد موجب شده رانندگی آن در جاده‌های پیچ‌درپیچ به‌خوبی اشکودا نباشد. بااین‌حال درحالی‌که پاجرو اسپرت از هندلینگ ضعیف رنج می‌برد، کنترل خوب وزن سانتافه، هندلینگ قابل‌احترامی را ارائه می‌کند.

موتور دیزلی این کراس‌اوور کره‌ای نیز نه‌تنها بیشتری قدرت را در بین شرکت‌کنندگان این رقابت دارد بلکه با 440 نیوتن متر گشتاور در 1750 rpm، بیشتری کشش را در دورهای پایین ارائه می‌کند. به همین دلیل هرچند سانتافه با وزن 1895 کیلوگرم در برخی آزمون‌های شتاب در پس کودیاک قرار گرفت اما در سایر آزمون‌ها سریع‌ترین بود. این کراس‌اوور میان سایز کره‌ای ظرف 9.4 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر در ساعت رسید که 1.1 ثانیه کُندتر از اشکودا بود اما از میتسوبیشی سنگین‌وزن سریع‌تر عمل کرد. در آزمایش رسیدن از سرعت 50 به 80 کیلومتر بر ساعت نیز سانتافه کُندتر از کودیاک عمل کرد چون گیربکس آن به سریعی گیربکس DSG اشکودا دنده‌ها را عوض نمی‌کند.

به همین دلیل، درحالی‌که کودیاک این آزمایش را با زمان 8 ثانیه پشت سر گذاشت، سانتافه زمان 9.4 ثانیه را به ثبت رساند و پاجرو اسپرت هم با 10.5 ثانیه ضعیف‌ترین عملکرد را داشت. البته سانتافه در برخی دنده‌ها عملکرد بهتری دارد. مثلاً این ماشین با دندهٔ چهار ظرف تنها 4.4 ثانیه از سرعت 50 به 80 کیلومتر بر ساعت رسید درحالی‌که میتسوبیشی این کار را در 4.5 ثانیه و اشکودا در 6.4 ثانیه انجام داد. در آزمون رسیدن از سرعت 80 به 110 کیلومتر بر ساعت با دندهٔ پنج نیز سانتافه با زمان 5.7 ثانیه بهترین عملکرد را به نمایش گذاشت.

اشکودا کودیاک

اشکودا کودیاک خودرویی است که به‌عنوان رهبر این کلاس شناخته می‌شود. نمونهٔ مورد آزمایش از تیپ اسپرت‌لاین با پیشرانهٔ 2 لیتری 190 اسب بخاری، گیربکس DSG و سامانهٔ چهارچرخ محرک است تا از لحاظ تجهیزات با دو رقیب دیگر هم‌خوانی داشته باشد. این خودرو گران‌ترین نسخهٔ کودیاک محسوب می‌شود اما با قیمت 37,590 پوند هنوز هم ارزان‌ترین عضو گروه به‌حساب می‌آید. پیشرانهٔ این خودرو در نوع خود روان بوده و چه در حالت درجا و چه هنگام حرکت بسیار آرام‌تر از پیشرانهٔ پرسروصدای میتسوبیشی است. این موتور 2 لیتری چهار سیلندر دیزلی در بسیاری از دیگر محصولات گروه فولکس‌واگن هم مورداستفاده قرار می‌گیرد.

کودیاک در بسیاری از آزمون‌های شتاب گیری رقبا را مغلوب کرد که دلیل عمدهٔ این عملکرد، برخورداری از کمترین وزن در بین شرکت‌کنندگان است. این کراس‌اوور اهل جمهوری چک ظرف 8.3 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت رسید که 1.1 ثانیه از هیوندای و 2.1 ثانیه از میتسوبیشی سریع‌تر است. به دلیل سرعت بالای تعویض دندهٔ گیربکس دوکلاچه، کودیاک در آزمایش رسیدن از سرعت 50 به 110 کیلومتر بر ساعت هم سریع‌ترین عملکرد را داشت درحالی‌که در رسیدن از سرعت 50 به 80 کیلومتر بر ساعت با دندهٔ سه، با ثبت زمان 3.2 ثانیه، رقبا را مغلوب کرد. میتسوبیشی و هیوندای این آزمایش را به ترتیب ظرف 4 و 3.6 ثانیه انجام دادند.

بااین‌حال در شتاب گیری با دنده‌های بالاتر، کودیاک از رقبا عقب می‌ماند به‌گونه‌ای که با دندهٔ هفت، ظرف 16.4 ثانیه از سرعت 80 به 110 کیلومتر بر ساعت رسید درحالی‌که پاجرو اسپرت و سانتافه برای این کار به ترتیب به 9.1 و 9.3 ثانیه زمان نیاز داشتند. از سوی دیگر اما در بین این سه خودرو، در پیچ‌ها کودیاک بهترین عملکرد را داشته و فرمان آن دقیق‌تر از رقبا عمل می‌کند. البته این به معنی قربانی کردن راحتی نیست زیرا این کراس‌اوور میان سایز سواری بسیار خوبی را ارائه می‌کند. هرچند به خاطر رینگ‌های بزرگ‌تر تیپ اسپرت‌لاین، با کودیاک در سرعت‌های بالا دست‌اندازهای بزرگ بیشتر از سانتافه احساس می‌شوند اما بااین‌حال به‌مراتب عملکرد بهتری نسبت به پاجرو اسپرت دارد.

موقعیت راننده در کودیاک راحت است اما ممکن است پاهای افراد بلندقد به ستون فرمان برخورد کند. همچنین با توجه به اینکه پیشرانهٔ اشکودا حداکثر گشتاور خود را در دور پایین 1750 rpm ارائه می‌کند، نیازی به راننده در دنده‌های سنگین نیست که این ویژگی به پالایش سواری خودرو کمک می‌کند. این موتور دیزلی در سرعت‌های پایین بی‌صدا کار می‌کند و فقط هنگامی‌که پا تا انتها روی پدال گاز فشار داده شود صدای آن برمی‌خیزد؛ بنابراین تجربهٔ رانندگی با کودیاک به سانتافه شباهت دارد که آن‌هم گشتاور زیادی را در دورهای پایین ارائه می‌کند درحالی‌که پیشرانهٔ پاجرو اسپرت حداکثر گشتاور هود را تا پیش از 2500 rpm در اختیار راننده قرار نمی‌دهد.

نتیجه

مقام اول: اشکودا کودیاک

این گران‌ترین نسخهٔ کودیاک محسوب می‌شود اما هنوز هم به میزان قابل‌توجهی ارزان‌تر از دو رقیب دیگر این رقابت است. این یعنی کودیاک بیشتری ارزش در برابر قیمت را دارد. علاوه بر این، کراس‌اوور میان سایز اشکودا در این رقابت جادارترین خودرو بوده و بهترین رانندگی و کم‌ترین هزینه‌های نگهداری را دارد؛ بنابراین به‌وضوح کودیاک پیروز این رقابت خواهد بود و همچنان تاج برترین کراس‌اوور هفت‌نفرهٔ بازار را بر سر خواهد داشت.

مقام دوم: هیوندای سانتافه

جدیدترین نسخهٔ سانتافه بهترین نسخهٔ آن است. این خودروی راحتی است که کابین آن بهبود یافته و تجهیزات استاندارد بیشتری را حتی نسبت به رقبای پریمیوم ارائه می‌کند. علاوه بر این، سانتافه کراس‌اوور جاداری بوده و از سیستم اطلاعاتی-سرگرمی عالی‌ای برخوردار است؛ اما قیمت بالا، ارزش آن در برابر مبلغ پرداختی را کاهش می‌دهد و هزینه‌های نگهداری آن‌را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

مقام سوم: میتسوبیشی پاجرو اسپرت

برای کسانی که خواهان یک اس‌یووی هفت‌نفرهٔ توانمند با قابلیت‌های آفرود واقعی هستند، پاجرو اسپرت گزینهٔ مناسبی محسوب می‌شود اما برای جاده‌های معمولی، این انتخاب خوبی نیست. سواری ناراحت، کابین ارزان‌قیمت و پیشرانهٔ پرسروصدا موجب شده این اس‌یووی ژاپنی خودرویی قدیمی احساس گردد. پاجرو اسپرت با وجود اینکه بزرگ‌ترین عضو گروه محسوب می‌شود اما به جاداری رقبا نیست.

مشخصات فنی

	اشکودا کودیاک	هیوندای سانتافه	میتسوبیشی پاجرو
قیمت پایه	37,590 پوند	40,795 پوند	39,775 پوند
قیمت تست‌شده	39,580 پوند	41,485 پوند	40,425 پوند
پیشرانه	2 لیتری 4 سیلندر	2.2 لیتری 4 سیلندر	2.4 لیتری 4 سیلندر
قدرت	190 اسب بخار	200 اسب بخار	180 اسب بخار
گشتاور	400 نیوتن متر	440 نیوتن متر	430 نیوتن متر
گیربکس	7 سرعته دوکلاچه	8 سرعته اتوماتیک	8 سرعته اتوماتیک
محور محرک	چهارچرخ	چهارچرخ	چهارچرخ
طول	4.69 متر	4.77 متر	4.78 متر
فاصلهٔ محوری	2.79 متر	2.76 متر	2.80 متر
وزن	1720 کیلوگرم	1895 کیلوگرم	2105 کیلوگرم
ظرفیت بکسل	2 تن	2 تن	3.1 تن
حجم صندوق بار	270/560/2005 لیتر	؟/547/1625 لیتر	131/502/1488 لیتر
ظرفیت باک	60 لیتر	71 لیتر	68 لیتر
شتاب صفر تا 96	8.3 ثانیه	9.4 ثانیه	10.4 ثانیه
حداکثر سرعت	207 کیلومتر/ساعت	204 کیلومتر/ساعت	180 کیلومتر/ساعت
ترمز از 96 کیلومتر	36.9 متر	34.5 متر	37.4 متر
مصرف سوخت اعلامی	5.7 لیتر (ترکیبی)	6.2 لیتر (ترکیبی)	8.6 لیتر (ترکیبی)
مصرف سوخت آزمون	7.2 لیتر (ترکیبی)	8.1 لیتر (ترکیبی)	9.8 لیتر (ترکیبی)

منبع: AutoExpress