قانون نداریم اما فدراسیون‌ها به خالکوبی بی‌توجه نباشند

ورود وزارت ورزش به پرونده خالکوبی ورزشکاران

چند سالی هست که خالکوبی ورزشکاران و فوتبالیست‌ها سر و صدای زیادی به راه انداخته است. مثل احضار سه سال پیش سردار آزمون و اشکان دژاگه به کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال که در رسانه‌های خارجی هم بازتاب زیادی داشت. آن زمان سردار آزمون روی ساعد دست چپ خود و به انگلیسی جمله «دوستم بدار برای آنچه که هستم» را خالکوبی کرده بود. دژاگه هم تتویِ اشکال و عبارات مختلف را روی دست خود داشت. به همین دلیل فدراسیون فوتبال به این دو بازیکن تذکر داده بود که خالکوبی خود را بپوشانند.

در کل اینکه بسیاری از ورزشکاران به خاطر اقدام به خالکوبی خبرساز شدند. شاید تصویر خالکوبی شده «مارمولک» روی پای علیرضا نیکبخت واحدی و سر و صدایی که این موضوع به راه انداخت را همه به یاد داشته باشند. البته این بازیکن با فشار سازمان لیگ مجبور به پاک کردن یا به نوعی پوشاندن طرح خالکوبی خود شد اما به جز او در سال‌های گذشته فوتبالیست‌های زیادی با خالکوبی در میادین رسمی و غیررسمی دیده شدند.

به جز فوتبال البته گرایش ورزشکاران به نقش و نگار زدن تتو روی بدن در بسیاری دیگر از رشته‌ها از جمله بسکتبال دیده شده است. به جز حامد حدادی که از سال‌ها پیش روی دست خود طرحِ تتو دارد، بسکتبالیست‌های دیگر هم به این کار روی آورده‌اند. حتی بازیکنان دورگه‌ای مانند مایک رستم‌پور که اخیراً در ترکیب تیم ملی قرار گرفته‌اند هم این ویژگی را دارند اما در هیچ مقطعی مسوولان با وجود نفی کردن، ورود جدی به موضوع نداشته‌اند.

در مقطعی محمد علی‌آبادی رئیس وقت سازمان تربیت بدنی در واکنش به شیوع خالکوبی در میان ورزشکاران ایرانی گفت: «با برنامه‌های فرهنگی این مشکل برطرف می‌شود». پیش از المپیک پکن هم محمود صیدانلو مدیرکل دفتر امور فرهنگی سازمان تربیت بدنیِ وقت ضمن منع کردن ورزشکاران از گفتگو با رسانه‌های بیگانه در جریان این رویداد، تاکید کرد که آنها باید در صورت داشتن خالکوبی آن را هنگام حضور در زمین مسابقه بپوشانند.

با این اوصاف در سال‌های گذشته گرایش ورزشکاران به خالکوبی نه تنها کم نشده بلکه بیشتر هم شده است. به همین دلیل وزارت ورزش برای اولین بار طی هشت سالی که از تأسیس آن می‌گذرد، به این پرونده ورود کرده است. به گفته معاون وزیر ورزش، ورزشکاران باید از خالکوبی اجتناب کنند یا حداقل هنگام حضور در میادین ملی آن را بپوشانند هرچند این وزارتخانه ممنوعیتی برای این اقدام ایجاد نکرده است.

قانونی برای ممنوعیت خالکوبی نیست

عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی وزارت ورزش با بیان اینکه قانونی در رابطه با خالکوبی و ممنوعیت انجام آن وجود ندارد، می‌گوید: «هیچ قانون و ضابطه‌ای که در این زمینه مدون شده و شمولیت داشته باشد، حتی برای سایر افراد و چهره‌های مورد توجه وجود ندارد. منع و محدودیت هم باید مبتنی بر ضابطه‌ای باشد که بتوان به آن استناد کرد.»

بی‌قانونی دلیلی برای حضور رسمی با خالکوبی نیست

معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان تأکید دارد که به دلیل نبودن ضابطه‌، منع کردن ورزشکاران از نقش‌انداختن بر روی بدنشان به شکل توصیه‌ای بوده است: «وزارت ورزش و جوانان سابقه‌ای برای حکم دادن در برخورد با اقدام ورزشکاران به خالکوبی ندارد و حداقل من از آن بی‌اطلاعم اما این دلیلی بر ادامه بی توجهی به این معضل و تکرار حضور ورزشکاران در میادین رسمی با خالکوبی نیست.»

تاکید به رؤسای فدراسیون‌ها برای برخورد

«رؤسای فدراسیون‌ها ملزم هستند حساسیت لازم را نسبت خالکوبی ورزشکاران‌شان داشته باشند و از آن تحت هیچ شرایطی چشم‌پوشی نکنند». این تأکیدی است که معاون فرهنگی وزارت ورزش در باب مقابله با ورزشکارانی دارد که خالکوبی می‌کنند. او می‌گوید: «نباید طوری برخورد شود که اقدام ورزشکاران به تتو روی بدن به یک فرهنگ رایج تبدیل شود. خالکوبی در فرهنگ ایران نیست. این یک امر کاملاً تقلیدی و وارداتی است که متأسفانه توسط برخی ورزشکاران که بعضاً هم جزو چهره‌ها هستند، انجام می‌شود. بنابراین رؤسای فدراسیون‌ها حداقل باید در سطوح ملی با حساسیت بیشتری نسبت به آن برخورد داشته باشند.»

ورزشکاران یا خالکوبی نکنند یا آن را بپوشانند

معاون وزیر ورزش تاکید می‌کند: «حساسیت در مورد خالکوبی و منع شدن از آن در مورد ورزشکارانی که نماینده فدراسیون در میادین رسمی هستند و در ترکیب تیم‌های ملی قرار می‌گیرند باید خیلی بیشتر و جدی دنبال شود. این دسته در ورزشکاران نباید خالکوبی کنند یا اگر خالکوبی دارند، باید مجاب شوند به هنگام حضور در میادین ملی، طرح خالکوبی خود را بپوشانند.»

دو دستگی فدراسیون‌ها در برخورد با خالکوبی

احمدی با بیان اینکه برخی فدراسیون‌ها پیش از این هم این موضوع را جدی گرفته و رعایت کرده‌اند و این‌گونه پایبندی به آن را نشان داده‌اند اما برخی هم بی‌توجه به آن عمل کرده‌اند، می‌گوید: «موضوع خالکوبی را در دو، سه فدراسیون خیلی زیاد می‌بینیم اما در سایر فدراسیون‌ها به چشم نمی‌آید. چرا که در این فدراسیون‌ها حساسیت و تقید لازم وجود داشته است و در صورت مواجه شدن با مسئله‌ای، از آن چشم‌پوشی نشده است.»

تاکید بر پاسخگویی رؤسای فدراسیون‌ها

«همین حداقل فدراسیون‌ها جزو فدراسیون‌های پرطرفدار و تأثیرگذار هستند مانند فوتبال و بسکتبال»، عبدالحمید احمدی در واکنش به این موضوع به تأثیرگذاری چگونگی مدیریت بر رعایت مسائل فرهنگی و از جمله امتناع از خالکوبی توسط ورزشکاران تاکید می‌کند: «اینکه وزارت ورزش به مسائلی مانند خالکوبی ورزشکاران ورود داشته و مداخله و برخورد کند، به جای خود مهم است اما این موضوع نفی‌کننده مسئولیت فدراسیون‌ها و رؤسای شأن نیست. فدراسیون‌ها نهادهای حقوقی مستقل هستند. نمی‌توان از منافع این موقعیت برخوردار بود اما پاسخگوی وجوه منفی و مشکلات آن نبود. کما اینکه اساسنامه فدراسیون‌ها هم رؤسای آنها را به پاسخگویی به صفر تا صد مسائلشان مکلف کرده است.»

900 - 2