اضطراب شدید: 22 مهمترین انواع و روش های درمان اضطراب

اگر با اضطراب شدید دست به گریبان هستید، پس می‌دانید که ترس‌ها و نگرانی‌های شدید می‌تواند مسیر زندگی را عوض کند. در حالی‌که بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب شدید احساس انزوا و تنهایی می‌کنند، بیش از ۱۸ درصد از بزرگسالان و ۲۵ درصد از کودکان هر ساله درگیر اضطراب هستند. شوربختانه، این تعداد رو به افزایش است.

پنج نوع اصلی اختلال اضطرابی وجود دارد، که در بخش بعدی به آن‌ها می‌پردازیم. روی‌هم رفته، این اختلالات به رایج‌ترین بیماری ذهنی کشور تبدیل شده‌اند.

به رغم درمان‌پذیری بالا، کمتر از ۳۷ درصد مردم به دنبال درمان اضطراب‌شان می‌روند. در اینجا ما مصمم هستیم با تعلیم مبتلایان به اضطراب و ارائه‌ی منابع در دسترس، من جمله مقالات مفید و درمان‌های خانگی مقرون به صرفه آن آمار را تغییر بدهیم.

اضطراب شدید نباید بر زندگی‌تان حاکم شود. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا پی ببرید چه نوع اختلال (اختلالات) اضطرابی را تجربه می‌کنید و برای بهتر زندگی کردن و حتی غلبه بر اضطراب‌تان چه کاری می‌توانید انجام دهید.

انواع اختلال اضطرابی

اضطراب شدید می‌تواند ناشی از علل پیچیده‌ی بسیاری باشد، من جمله عوامل محیطی، ژن‌ها و شیمی مغز، و همچنین رخداد همزمان ناراحتی‌های جسمی و روانی. اضطراب شدید ممکن است پس از یک رویداد استرس‌زای زندگی به وجود بیاید، یا ممکن است دلیل و منشاء مشخصی نداشته باشد.

اگر اضطراب را تجربه می‌کنید، ممکن است به یک یا چند مورد از اختلالات زیر دچار شده باشید:

۱- اختلال اضطراب منتشر (فراگیر) (GAD)

علائم مشخص این بیماری که با نام GAD نیز شناخته می‌شود، شامل نگرانی و بی‌قراری شدید و مزمن است. بسیاری از افراد مبتلا به GAD در تمرکز کردن مشکل دارند، و در هر حوزه‌ی مشخصی از زندگی‌شان انتظار بدترین چیزها را می‌کشند.

۲- اختلال وسواس فکری

شروع این اختلال اضطراب، که بیشتر با عنوان OCD شناخته می‌شود، اغلب تدریجی است و می‌تواند کاملا فراگیر شود. مبتلایان افکار و ترس‌های نامعقولی را تجربه می‌کنند، و بسیاری از آن‌ها کارهای روتین را بسیار تکرار می‌کنند مثلا شستن بیش از حد دست‌ها، منظم کردن وسائل، یا شمارش به امید جلوگیری از الگوهای فکری وسواسی. متاسفانه این کارها به تسکین دائم و بلند مدت نمی‌انجامند.

۳- اختلال هراس

کسانی که از اختلال اضطراب ویرانگر و ناتوان کننده دارند حمله‌های ناگهانی ترس شدید، و همچنین علائم جسمی مانند درد، گیجی و تنگی نفس را تجربه می‌کنند.

۴- اختلال استرس پس از آسیب روانی

این اختلال اغلب-فلج کننده که معمولا با نام PTSD بهتر شناخته می‌شود، از دیدن و تجربه کردن رویدادی ترسناک ناشی می‌شود که فرد در آن آسیب می‌بینید یا تهدید می‌شود. تروما (آسیب روانی) ممکن است در کودکی یا بزرگسالی رخ داده باشد، و شاید شامل خشونت فیزیکی، سوء استفاده‌ی ذهنی و/یا عاطفی، بلایای طبیعی، تصادم‌ها، حملات تروریستی، یا جنگ و درگیری باشند.

۵- اختلال اضطراب اجتماعی

علائم این اختلال – که به آن فوبیای اجتماعی نیز می‌گویند – شامل ترس و نگرانی شدید در رابطه با موقعیت‌های اجتماعی می‌شود. بعضی افراد فقط این علائم را در شرایطی خاص تجربه می‌کنند (مثلا خوردن یا نوشیدن در حضور سایرین)، در حالی‌که بقیه با بودن در هر موقعیت اجتماعی مشکل دارند.

۶- فوبیا ها

علاوه بر چهار نوع اصلی اختلال اضطراب، تقریبا ۱۹ میلیون نفر در ایالات متحده با فوبیاهای بخصوصی درگیر هستند. بسیاری از اوقات، این فوبیاها در کودکی و حدودا ۷ سالگی آغاز می‌شوند. برخی از فوبیاهای رایج عبارتند از:

– میزوفوبیا: ترس از میکروب‌ها

– آئروفوبیا:‌ ترس از پرواز

– کلاستروفوبیا: تنگنا هراسی

– آگورافوبیا: ترس از فضاهای باز و شلوغ

– آراکنوفوبیا: ترس از عنکبوت‌ها

۷. وقوع همزمان ناراحتی‌ها

وجود همزمان ناراحتی‌های جسمی و/یا روانی می‌تواند علائم اختلال اضطراب را بدتر کند، که باید در طول درمان به آن توجه داشت. مهم است که درباره‌ی سابقه‌ی پزشکی و علائم‌تان صادق و روراست باشید تا هر ناراحتی نهفته یا همزمانی را نیز بتوانید درمان و برطرف کنید.

افسردگی در بین افراد مبتلا به اضطراب رایج است. دیگر ناراحتی‌های همزمان رایج شامل اختلال دو قطبی، اختلالات خوردن، اختلالات خواب، درد مزمن، و سوء مصرف مواد می‌شوند.

یادتان باشد اگر ناراحتی‌های اضطراب شدید و / یا ذهنی متعددی را تجربه می‌کنید ممکن است درمان‌تان زمان بیشتری طول بکشد.

چه موقع درخواست کمک کنیم؟

پس از مطالعه‌ی توصیفات بالا درباره‌ی هر یک از اختلالات اضطراب، احتمالا به ایده‌ی بهتری درباره‌ی اینکه کدام نوع ناراحتی را تجربه می‌کنید دست پیدا کرده‌اید. با اینکه اضطراب گاه به گاه کاملا عادی است، اگر با علائم زمین‌گیر کننده‌ای روبرو هستید که خودتان به تنهایی نمی‌توانید از پسشان بر بیایید، ممکن است اختلال اضطراب شدید گرفته باشید که به درمان حرفه‌ای نیاز دارد.

کمک گرفتن در زمینه‌ی درمان اضطراب (یا هر ناراحتی دیگری) مطلقا خجالت ندارد، اما اکثر افراد مبتلا دم نمی‌زنند و به دنبال کمکی که لازم و استحقاقش را دارند نمی‌روند.

بسیاری از پزشکان عمومی اولیه موفق به کشف علائم اضطراب نمی‌شوند، و بسیاری از بیمارانی که از چنین پزشکانی درخواست کمک می‌کنند درمان درستی دریافت نمی‌کنند، در نتیجه، مشورت کردن با یک متخصص حوزه‌ی سلامت روان در زمینه‌ی ناراحتی های روحی روانی ضروری است.

آماده شدن برای وقت ویزیت

وقتی با متخصص سلامت روان صحبت می‌کنید به یاد آوردن علائم ممکن است دشوار باشد، پس حتما هر سوالی دارید یادداشت کنید و همین طور فهرستی از علائم‌تان بردارید، اطلاعات شخصی را بنویسید، سابقه‌ی پزشکی و هر دارو یا مکملی که مصرف می‌کنید.

گزینه‌های درمان اضطراب شدید

اطلاعات زیر شامل گزینه‌های درمانی حرفه‌ای برای کسانی می‌شود که از اضطراب شدید رنج می‌برند، و همچنین شامل توصیه‌هایی برای مقابله با اضطراب به شکل روزانه:

۱- روان درمانی

روان درمانی، که با عنوان «گفتار درمانی» نیز شناخته می‌شود، می‌تواند در درمان اختلالات اضطراب بسیار موثر باشد. درمانگران اغلب از درمان شناختی-رفتاری برای کمک به تشخیص منشاء ایجاد کننده‌ی اضطراب و الگوهای فکری غیر مفید استفاده می‌کنند. این نوع درمان به بیماران یاد می‌دهد راهبردهای مدیریتی مفید جدید را در عین تشخیص و تغییر الگوهای رفتاری غیر مفید یاد بگیرند.

درمانگر شما درمان را با شما سازگار می‌سازد تا با شرایط و نیازهای فردی تان هماهنگ باشد. در حالی‌که اصول استفاده شده در این نوع درمان در معالجه‌ی افراد مبتلا به اختلالات اضطراب شدید موثر هستند، شما و درمانگر برای همکاری جهت تشکیل برنامه‌ی درمانی شخصی‌ شده‌تان با هم همکاری خواهید کرد. در بعضی موارد، درمانگرتان ممکن است درمان‌ها را با هم ترکیب کند، و از درمان شناختی-رفتاری همراه با سایر تکنیک‌های درمانی مانند پذیرش و تعهد درمانی (ACT)، بیوفیدبک (پس‌خوراند زیستی)، یا رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) استفاده کند.

درمانگرتان ممکن است بخشی از تیم درمان باشد، که عموما شامل یک روانپزشک و هر متخصص پزشکی دیگری می‌شود که بر سلامت و مراقبت شما نظارت دارد.

علاوه بر درمان فردی، درمانگرتان ممکن است گروه درمانی را نیز تجویز کند، که می‌تواند حمایت بیشتری برای بیماران مبتلا به اضطراب فراهم آورد.

۲- دارودرمانی

سه دسته دارو وجود دارد که معمولا برای اختلالات اضطراب تجویز می‌شوند:

– داروهای ضد اضطراب: این دسته از داروها می‌توانند به تسکین اضطراب، نگرانی‌ها و ترس‌های مداوم، و حملات هراسی (پنیک) کمک کنند. روانشناسان اغلب بر اساس ضرورت بنزودیازپین‌ها را تجویز می‌کنند یا برای استفاده‌ی کوتاه مدت، چون ممکن است بیمار به این داروها وابستگی پیدا کند. یک گزینه‌ی دارویی غیر بنزودیازپینی برای تسکین اضطراب بوسپیرون است.

– داروهای ضد افسردگی: هرچند در رابطه با داروهای ضد افسردگی آزمون و خطاهایی وجود دارد، آن‌ها می‌توانند برای درمان اضطراب و افسردگی شدید بسیار موثر باشند. تجویز این داروها مواد شیمایی مغز را به تعادل می‌رساند تا به تنظیم خلق و خو و عواطف کمک کند. ضد افسردگی‌ها علائم را بلافاصله بر طرف نمی‌کنند. اغلب چند هفته یا حتی ماه طول می‌کشد تا بیماران متوجه تفاوت مشخصی بشوند.

*‌ آنطور که معروف است کودکان، نوجوانان و بزرگسالان زیر ۲۵ سال بعد از شروع مصرف داروهای ضد افسردگی یا تغییر دوز، افزایش شدت افکار خودکشی را تجربه می‌کنند. اگر افکار خودکشی شدید و مختل کننده‌ای را تجربه می‌کنند، بیماران یا والدین‌شان باید بلافاصله با پزشک تماس بگیرند.

– مهار کننده‌های بتا: کسانی که علائم جسمی مربوط به اضطراب دارند ممکن است برای‌شان مهار کننده‌ی بتا تجویز شود. این داروها اغلب برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا تجویز می‌شوند، اما می‌توانند اضطراب شدید، تپش قلب تند، یا لرزش ناشی از اضطراب را نیز کاهش دهند.

وقتی هر یک از داروهای فوق را مصرف می‌کنید، یادتان باشد که کافئین، داروهای بدون نسخه، و مکمل‌ها ممکن است با داروهای تجویزی‌تان تداخل پیدا کنند. درباره‌ی تداخلات ممکن و احتمالی پیش از مصرف داروهای جدید با پزشک مشورت کنید.

۳- گروه‌های حمایتی (حامی)

ارتباط داشتن با افرادی که اضطراب شدید را تجربه می‌کنند می‌تواند مفید باشد. انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، به شما این اجازه را می‌دهد تا از طریق وبسایت‌شان به جستجوی گروه‌های حامی در محله‌تان بگردید. جستجوی گوگل نیز می‌تواند شما را با این گروه‌های حامی در شهرتان مرتبط کند.

۴- آزمایش‌های بالینی

با آنکه آزمایش‌های بالینی در درجه‌ی اول برای امتحان کردن درمان‌های جدید و اطمینان از بی خطر بودن آن درمان‌ها برای مصرف کنندگان انجام می‌شوند، اما می‌توانند به نحو موثری به افراد مورد آزمایش کمک کنند و این کار را از طریق ارائه‌ی راه‌های جایگزین درمان ناراحتی‌های جسمی و/یا ذهنی، مانند اضطراب انجام می‌دهند.

با شرکت کردن در یک آزمایش بالینی، می‌توانید با نوع جدیدی از روانپزشکی یا تجویز دارو آشنا شوید. با آنکه این آزمایش‌ها مفید هستند، ممکن است خطراتی نیز داشته باشند چون این درمان‌ها آزمایشی هستند.

۵- کنترل اضطراب شدید

در کنار درمان حرفه‌ای، دستکاری برنامه ی روتین روزانه‌تان و به کار بستن درمان‌ها موثق و امتحان شده می‌تواند تا حدود زیادی اضطراب‌تان را کهاش دهد و به تنظیم احساسات‌تان کمک کند. در بسیاری از موارد، این درمان‌ها علاوه بر روانپزشکی و/یا تجویز دارو توصیه می‌شوند.

۶- افزودن تحرک را به برنامه‌ی روزانه‌

تحرک می‌تواند استرس و اضطراب را کاهش دهد و در عین حال خلق و خو و روحیه و سلامت کلی ذهن و جسم را بهتر کند. چه یک پیاده روی ۱۰ دقیقه ای باشد یا جلسه‌ی ورزش ۴۵ دقیقه‌ای، ورزش کردن می‌تواند تا ساعت‌ها شما را از اضطراب و استرس دور نگه دارد. سعی کنید ورزش و تحرک را به برنامه‌ی روتین روزانه‌تان اضافه کنید. یادتان باشد اگر از انجام فعالیتی لذت ببرید، احتمال ادامه دادن آن بیشتر خواهد بود.

۷- تنظیم خواب

انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA) گزارش می‌دهد که کم خوابی ممکن است عملا به اختلالات اضطراب منجر شود. کمبود خواب و افزایش اضطراب می‌توانند به چرخه ای شوم تبدیل شوند، چون استرس و اضطراب می‌توانند باعث بی‌خوابی و سایر مشکلات مربوط به خواب بشوند.

می‌توانید با پرهیز از محرک‌ها قبل از خواب، و همچنین گنجاندن فعالیت‌های جسمی در برنامه‌ی روتین روزانه وضعیت سلامت خواب خود را بهبود ببخشید، و شرایط خواب شبانه‌ی آرامشبخشی برای خود فراهم کنید.

۸- ذهن آگاهی را تمرین کنید

مطالعات نشان می‌دهند که مراقبه‌ی ذهن آگاهی می‌تواند به تسکین علائم استرس و اضطراب کمک کند. مراقبه‌ی ذهن آگاهی شامل تکنیک‌های تنفسی و تصویرسازی هدایت شده می‌شود.

۹- دوری از الکل و مصرف مواد مخدر

موادی که در عملکرد ذهن تغییر ایجاد می‌کنند می‌تواند باعث یا بدتر کننده‌ی علائم اضطراب بشوند. بهترین کار برای افراد مبتلا به اضطراب شدید آن است که به طور کامل از نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر اجتناب کنند.

۱۰- محدود کردن مصرف قهوه‌

اگر صبح‌ها از نوشیدن قهوه‌ی پر کافئین تا به امروز لذت می‌بردید، شاید بهتر باشد تغییر ذائقه بدهید و قهوه‌ی بدون کافئین مصرف کنید. کافئین محرک است و می‌تواند اضطراب را بدتر کند.

۱۱ – ترک سیگار کشیدن

اضطراب شما ممکن است تا حدود زیادی در صورت ترک سیگار به طور کامل با کاهش مصرف نیکوتین کم شود.

۱۲- رژیم غذایی متعادلی داشته باشید

باور بر این است که کربوهیدرات‌های پیچیده مقدار سروتونین مغز را افزایش و علائم اضطراب را تسکین می‌بخشند. هرچند رژیم غذایی به تنهایی نمی‌تواند اضطراب را برطرف کند، اما خوردن وعده‌های غذایی متعادل، نوشیدن آب فراوان، و پرهیز از خوردن کربوهیدرات‌های ساده ممکن است به تثبیت روحیه و عواطف کمک کند.

۱۳- پیاده روی و تمرین تنفس

وقتی احساس اضطراب می‌کنید، به پیاده روی بروید و چند دقیقه را صرف تمرین تکنیک‌های تنفس کنید. اضطراب می‌تواند فلج کننده باشد، پس استفاده از چنین تکنیک‌هایی به محض پی بردن به علائم مهم است.

۱۴- بهبود روابط اجتماعی

اینکه موقع حمله‌ی اضطراب خودمان را گوشه‌نشین کنیم از مردم فاصله بگیریم کار ساده‌ای است، اما حفظ روابط سالم می‌تواند استرس را شکست دهد و همچنین هورمون‌های کاهش استرس را آزاد سازد.

۱۵ – هرگز تسلیم نشدن

حتی اگر روزها، هفته‌ها، یا ماه‌ها با اضطراب شدید درگیر بوده‌اید، همیشه امیدی هست! با کمک جستن و به کار گیری راهبردهای اضطراب زدایی فوق، شانس خوبی وجود دارد که کم کم احساس آرامش کنید و روزهای‌تان را بسیار لذت‌بخش تر از آنچه تصور می‌کردید بگذرانید.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده – کامروا ابراهیمی

منبع: betterhelp

اضطراب شدید: ۲۲ مهمترین انواع و روش های درمان اضطراب