همه چیز درباره نان‌های خوشمزه ترکی

سیمیت، محبوب و دوست‌داشتنی

نان در ترکیه با توجه به اینکه چطور پخته می‌شود و در تهیه آن از چه موادی استفاده می‌شود، نام‌های متفاوتی دارد. از معروف‌ترین نان ترکی شروع می‌کنیم. این نان صبحانه بسیاری از ترک‌هاست. از بچه‌های مدرسه و دانشجوها گرفته تا کارمندها وقتی صبح از خانه بیرون می‌زنند، اکثرا سر راهشان "سیمیت" می‌خرند.

در کتاب سیاحت‌نامه از "محمد چلبی" درباره سیمیت صحبت شده. چلبی (جهانگرد ترک دوران عثمانی) در این کتاب می‌نویسد این نان آنقدر برای مردم ترکیه دارای اهمیت است که برایش نانوایی دارند و در یک کارگاه فقط 300 نفر برای تهیه سیمیت مشغول به کارند.

در جنگ جهانی دوم خرید و فروش نان سیمیت ممنوع شد. تهیه این نان در آن زمان سخت و با توجه به قحطی بسیار پر هزینه بود. بنابراین پخت آن متوقف شد. اما فقط یک دوره کوتاه سیمیت در ترکیه پخت نشد و بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم سیمیت‌چی‌ها کار خود را از نو شروع کردند. حتی برای بهبود کیفیت سیمیت و تبلیغات بهتر در کیسه‌های نایلونی سیمیت را می‌فروختند و نانواها ادعا داشتند موادی به آن اضافه کرده‌اند که طعمش را هم خیلی بهتر کرده. خیلی زود دوباره سیمیت به جایگاه اصلی‌اش در فرهنگ غذایی ترک‌ها برگشت.

سیمیت برای ترک‌ها یک نان دوست‌داشتنی است. آن را با پنیر یا شکلات صبحانه می‌خورند. قیمت آن پایین است و اکثر مردم توانایی خرید سیمیت را دارند. نان محبوب ترک‌ها همین سیمیت است. نانی دایره‌ای شکل که وسط آن تو خالی است. زمستان و تابستان هم ندارد، اگر به استانبول سفر کرده باشید، حتما سیمیت‌چی‌ها را می‌بینید که در میدان تکسیم مشغول فروش این نان هستند. قیمت آن قبل‌ترها حدود 1 لیر و حتی کمتر بود اما خوب این روزها تورم به سراغ سیمیت هم رفته. قیمت این نان خوش خوراک حدود 1.5 تا 2 لیر است. از آنجایی که این نان، غذای غالب مردم ترکیه محسوب می‌‎شود همیشه سعی می‌کنند نرخ آن را پایین نگه دارند تا استفاده آن برای عموم مردم راحت باشد.

قسمت جذاب ماجرا سیمیت تازه است که روی سینی دکه چرخدار قرمز رنگ سیمیت‌چی، اول خیابان استقلال به فروش می‌رسد. این دکه‌ها خیلی معروفند. اکثر دستفروش‌های ترکیه از آن استفاده می‌کنند. صبح قبل از بازدید از جاذبه‌های استانبول حتما خودتان را به صرف یک سیمیت تازه دعوت کنید.

یوفکا، نازک مانند کاغذ!

اینجا فقط بحث تبحر زنان ترک است. هر چند که آماده کردن خمیر یوفکا این روزها در کارخانه‌ها و به شکل صنعتی به وفور انجام می‌شود اما خمیری که زنان ترک باز کنند چیز دیگریست. ترک‌ها باز کردن خمیر و تهیه خمیر یوفکا را یک هنر می‌دانند و تقریبا هر دختری این هنر را از مادرش یاد می‌گیرد. خمیر یوفکا را بارها و بارها پهن می‌کنند و آن را با وردنه چوبی باز می‌کنند. آن قدر کار باز کردن خمیر را ادامه می‌دهند تا خمیر به نازکی کاغذ شود. گاهی آنقدر خمیر نازک می‌شود که آن طرفش را می‌شود دید. هر چه خمیر نازکتر شود بیشتر مورد پسند فرهنگ غذایی ترک‌هاست. با یوفکا هم نان درست می‌کنند و هم از آن برای تهیه بورک استفاده می‌کنند. نان با خمیر یوفکا را روی ساج می‌پزند، بسیار نازک و خوشمزه.

برای تهیه بورک، یوفکا را ممکن است به شکل‌های مختلفی استفاده کنند. برخی آن را پهن می‌کنند و روی آن اسفناج و پنیر می‌ریزند، سپس یک لایه دیگر خمیر یوفکا روی آن قرار داده مجددا موارد را روی آن می‌ریزند. این کار تا چندین لایه خمیر یوفکای نازک انجام می‌دهند گاهی بیش از 10 لایه خمیر یوفکا روی هم قرار می‌گیرند. گاهی بورک‌ها را آبدار و نرم برمیدارند که به آن بورک آبدار یا به زبان خود ترک‌ها (سو بورِئی) می‌‎گویند. اغلب برای تهیه باقلوای ترکی هم از همین خمیر استفاده می‌کنند و بعد از اینکه گردو پسته را بین لایه‌های مختلف خمیر یوفکا ریختند، در نهایت محلول شکر و عسل را روی آن می‎ریزند. یک طعم بی‌نظیر و فراموش نشدنی، نوش جان!

نان یا اِکمَک، فانتزی و پف دار

همانطور که پیشتر گفتیم در تقسیم‌بندی نان‌ها در ترکیه مغازه‌ها و کارگاه‌هایی هستند که نان فانتزی تولید می‌کنند. نان فانتزی مانند نان تست، نان چودار و غیره. خورد نان برای ترک‌ها بسیار اهمیت دارد و حتما در کنار غذایشان از آن استفاده می‌کنند. سوپ یا چوربا را هم با یک تکه نان می‌خورند. نان را بسیار مقوی می‌دانند که شکم را پر کرده و حتما شما را سیر می‌کند.