هنرمند مجسمه‌ساز تبریزی: پای هیچ مجسمه‌ای اسمم را ننوشته‌ام

به گزارش ایرنا، ساخت و نصب بیش از ۲۰۰ مجسمه بزرگ برای نصب در اقصی نقاط تبریز و منطقه، ساخت کاروان شتر در پل قاری، مرد بستنی فروش، مرد سلمانی، مجسمه تمام تنه ایستاده استاد شهریار، مجسمه مرد پرده خوان، مجسمه تمام شهید باکری و نیم تنه تعداد زیادی از سرداران شهید هشت سال دفاع مقدس و چندین مجسمه ریز و درشت از افراد و شخصیت های برجسته و نمادهای هنری از جمله کارهای قابل تحسین و پرافتخار استاد "محمدتقی فعالی"، هنرمند مجسمه‌ساز برجسته تبریزی است.

محمدتقی فعالی متولد آبان ۱۳۳۸ محله لیل آباد تبریز در خانواده پرجمعیت متوسط دارای لیسانس علوم تربیتی و بازنشسته آموزش و پرورش است؛ به گفته خودش دوره ابتدایی را در دبستان مباشرپور که قبل از انقلاب بهزاد نام داشت، راهنمایی را در مدرسه علیزاده و دبیرستان را در هنرستان کشاورزی تحصیل کرده است.

وی که همواره خاطرات خوبی از پدرش در ذهن دارد و وی را مردی سخت کوش و هنرمند و الگوی خودش می داند، می گوید: پدرم قالی باف بود و چون سواد ششم آن زمان را داشت، برای تدریس چندین بار از آموزش و پرورش دعوت کردند که نپذیرفت؛ پدرم چون فردی باهوش و هنرمند بود و بسیاری طرح های ابتکاری از جمله ساخت آیفون را انجام می داد، کارهایش بر روی من نیز اثر گذاشت.

فعالی در مورد ذوق هنری و چگونگی ورودش به عرصه مجسمه‌سازی می گوید: تقریبا از دوران راهنمایی نقشه‌های فرش پدرم را نقطه‌گذاری می کردم و به نقاشی و طراحی علاقه داشتم و زمانی که پدرم شروع به بافتن تابلو فرش کرد، چون تازه کار بود طرح‌های درشت کار می‌کرد؛ آن زمان من نیز علاقمند به بافتن تابلو فرش شدم که اولین بار طرح حضرت موسی با گوسفندی بر دوش را بافتم که نقشه‌اش را هم خودم کشیدم و به قیمت خوبی هم فروش رفت.

مجسمه‌ساز برجسته تبریزی با بیان اینکه نقاشی را نزد پسر استاد نخجوانی آموزش دیده‌ام، ادامه می‌دهد: بعد از اتمام خدمت سربازی به کارهای هنری از جمله خطاطی، عکاسی و نقاشی می‌پرداختم که با شروع انقلاب من نیز تابلوهای انقلابی می کشیدم و بیشتر در مساجد تابلوهای امام و شهیدان را می‌کشیدم؛ ضمن نقاشی به فکر شغل دوم بودم و در جای دور شهر یک مغازه طراحی نقشه فرش دایر کرده و مدام طراحی می کردم.

وی با بیان اینکه هنر در گوشت و پوستم رخنه کرده بود، می افزاید: در مدرسه نیز که ناظم بود، به دانش آموزان نیز نقاشی یاد می‌دادم، به طوری که خیلی از شاگردانم هنوز وقتی مرا می بینند می‌گویند تحت تاثیر شما الان در وادی هنر هستیم؛ به هر مدرسه ای که می رفتم ابتدا در کلاس طرح‌های اسلیمی را بر روی تخته سیاه می کشیدم؛ من ۲۰سال مجانی در این عرصه کار کرده‌ام و هر کس به این وادی می‌آید می گویم اگر برای پول می‌آیی، نیا.

فعالی که از هر کسی نکته‌ای آموخته و بر خرمن هنرهایش افزوده است، در این باره می گوید: برای هر چیزی کنجکاو بودم و عکاسی را از پدر یکی از شاگردانم آموختم؛ بعد از مهارت در نقاشی و طراحی، از پدر یکی دیگر از شاگردانم که مهر ساز بود، شیوه مهرسازی را آموختم که بعدها در کارهایم تاثیر خوبی داشت و تندیس امام و علامه طباطبایی و همسرم را با استفاده از این روش خلق کردم.

وی با بیان اینکه طراحی و نقاشی را مدام در مدرسه و خانه انجام می دادم و یکی از اساتید به من گفت تو یک شبه ره ۱۰ ساله رفته ای، تشریح کرد: این باعث شد که کار حجمی را هم انجام دهم؛ انگیزه ام برای ساخت مجسمه بیشتر شد و در زنگ‌های استراحت مدرسه مجسمه همکاران را درست می کردم و هر کدام از دوستان می گفتند مجسمه‌ام را بساز برایش درست می کردم.

فعالی بعد از اینکه در کار مجسمه سازی مهارت و اعتماد به نفس بالایی کسب می کند، شروع به کار حرفه ای و به نوعی پول در آوردن از این طریق می کند که سفارش ساخت مجسمه ایستاده استاد شهریار را می پذیرد؛ وی در این باره می گوید: ابتدا فقط با گل تمرین می کردم و زمانی که من کار می کردم فایبرگلاس و سیلکون نبود و فقط گل خالص بود، برای ساخت مجسمه استاد شهریار تحقیق کردم و متوجه شدم در تهران سیلکون وجود دارد که به پول آن زمان برای خرید یک کیلو سیلکون ۴۵ هزار تومان دادم که پول زیادی هم بود و با اولین فروش آثارم اولین قسط آپارتمان ام را دادم .

وی در ادامه با شناخته شدن اش و اینکه به غیر از ایشان فرد دیگری در این عرصه نبوده و شهرداری و سایر سازمان ها نیز کم کم به ارزش هنری و ساخت مجسمه برای زیبایی شهر و تعالی فرهنگ عمومی پی برده بودند، می افزاید: اولین سفارشم با شهرداری ساخت تندیس تمام تنه شهید باکری بود و در ادامه با سازمان صنایع دستی و میراث فرهنگی، دانشگاه پیام نور و هنرستان هنرهای زیبای میرک همکاری کردم .

مجسمه سازی اینک نه تنها سرگرمی و شغل استاد فعالی شده است، بلکه او معتقد است که هر فردی از چیزی لذت می برد و او نیز با مجسمه سازی عشق و حال می کند.

آموزش بی منت و رایگان به افراد و علاقمندان یکی از ویژگی های برجسته و قابل تحسین استاد فعالی در عرصه مجسمه سازی است که در این باره می گوید: هر کسی خواهان آموزش بوده در کارگاهم ضمن آموزش آنها را به کار می گیرم و نه تنها ریالی از کسی پول نمی گیرم، بلکه به کارآموزانم پول هم می دهم و با افتخار اعلام می کنم که به هیچ کس حسادتی ندارم و اینکه شاگردانم بزرگ تر از خودم باشد، افتخار هم می کنم.

مجسمه ساز فعال تبریزی در مورد آرزویش نیز می گوید: ساخت کار ماندگار و اینکه کل شخصیت های بزرگ آذربایجان را در یک مجموعه نشان بدهم.

۶۱۳۲/۵۱۸