خودتحقیری، بیماری خطرناکی که مردم را به ناامیدی و بیعملی سوق میدهد
یکی از صفات اجتماعی مذموم در جامعه کنونی ما، موضوع خود تحقیری است. شاهد هستیم که برخی حتی در کوچکترین حوادث و رویدادهای اجتماعی، مبادرت به تحقیر و مسخره کردن ایران و ایرانی مینمایند و چنین وا نمود مینمایند که آنچه در ایران است و مردم ایرانی دارند، جملگی مذموم و مورد شماتت است و آنچه خارجیها دارند، ممدوح و پسندیده؛ اما مدتی است که پویشی به راه...
کافی است در یک محفل دوستانه و یا خانوادگی و یا حتی در تاکسی قرار داشته باشید و سیل انتقادات و تمسخر از فرهنگ ایرانیها و هویت ایرانی و عملکرد حکومت ایران و خلاصه هرچه ایرانیها دارند را شاهد باشیم. اگر سیلی یا زلزلهای بیاید سیلی از خود تحقیریها و تمجید خارجیها به راه میافتد که ما چنین و چنان هستیم و اگر این سیل در فلان کشور بود، چه تدبیرهایی اندیشیده میشد!
فضاهای مجازی نیز در این تخریب هویت ایرانی بسیار فعالند! سیل ویرانگر برای نابودی هویت ملی و فرهنگی ما بسیار مخربتر از سیل واقعی است. سیاهنمایی مفرط از فرهنگ ملی و فرهنگی به یک ژست روشنفکری تبدیل شده است. هر چه تخریب «ایرانی بودن» بیشتر باشد، نشانگر فهم و سواد و فرهنگ بیشتر است. البته در همین فضا، چندی است که پویشی به راه افتاده تا با این جریان مقابله کند. پویش خودتحقیری سعی بر آن دارد تا با نشان دادن نقاط قوت داخلی و نقاط ضعف کشورهای خارجی، تصویر کشورهای خارجی به عنوان بهشت موعود را بشکند. در ادامه بر برخی از توییتها با همین مضمون اشاره میشود.
گردآورنده: فرید ناهید