پیش آنالیز؛ روز شنبه آسمان منچستر چه رنگی خواهد بود؟

طرفداری- روز شنبه شاهد بازی بزرگ هفته خواهیم بود. وضعیت دو تیم برای این بازی کاملا متفاوت است. نیمه آبی منچستر سعی می کند با برد در دربی به کورس قهرمانی برگردد و امید های اندک خود برای قهرمانی را بیشتر کند و نیمه سرخ منچستر سعی می کند به کورس سهمیه بازگردد و کمی ثبات به عملکرد خود با توجه به نتایج چند هفته گذشته بدهد.

عملکرد منچستریونایتد در مقابل بزرگان جزیره تفاوت زیادی با تیم های دیگر جزیره داشته و در چنین بازی هایی نتایج درخشانی را گرفته است. در طرف دیگر میدان، شاگردان گواردیولا فصل را به مانند فصول گذشته شروع نکرده و در این فصل امتیازات حساسی را از دست داده اند و همین دو عامل می تواند سبب جذاب تر شدن و غیر قابل پیش بینی تر شدن این بازی شود.

در این مطلب به تاکتیک هایی که احتمال دارد توسط این دو تیم در دربی استفاده شود می پردازیم.

ترکیب های احتمالی

سیتی به مانند دیگر بازی ها سعی می کند با چینش اولیه 3-3-4 وارد میدان شود که در هنگام حملات به 4-2-4 تغییر پیدا می کند. با توجه به مصدومیت آگوئرو، گابریل ژسوس بازی را از ابتدا آغاز خواهد کرد و در کنار ژسوس، برناردو سیلوا از راست و رحیم استرلینگ از سمت چپ به عنوان وینگر کار را آغاز خواهند کرد. باقی ترکیب نیز به احتمال زیاد به مانند بازی گذشته آن ها با برنلی باشد با این تفاوت که مندی به جای آنجلینیو کار را به عنوان مدافع چپ از ابتدا آغاز کند.

در سوی دیگر، شیاطین سرخ به مانند بازی گذشته با چینش 1-3-2-4 کار را آغاز خواهند کرد و با توجه به مصدومیت مارسیال، گرینوود به عنوان مهاجم کار را آغاز خواهد کرد. در سمت چپ دفاعی نیز احتمال حضور اشلی یانگ نسبت به نفرات دیگر بیشتر است زیرا شاو بعد از گذراندن دوران مصدومیت هنوز به مرز آمادگی کامل برای بای کردن از ابتدا نرسیده است و ویلیامز نیز با توجه به نمایش ضعیفی که مقابل استون ویلا از خود به نمایش گذاشت، شانس حضور خود در ترکیب را کاهش داد. دیگر نفرات ترکیب به مانند بازی با تاتنهام خواهند بود.

هاف اسپیس سمت راست، نقطه قوت سیتیزن ها

سمت چپ خط دفاعی منچستریونایتد، پاشنه آشیل آن ها در این فصل بوده است. به عنوان مثال، در هفته دوم و بازی یونایتد با ولورهمپتون، نونو اسپرینو بعد از اتمام نیمه اول از ضعف یونایتد در سمت چپ دفاعی آگاه شد و با تعویض آداما ترائوره به جای مت دوهرتی، حملات خود را از سمت چپ آغاز کرد و در همان دقایق ابتدایی نیمه دوم نیز به گل تساوی رسید.

کمبود کیفیت در بین مدافعان چپ یونایتد و وجود مهره ای ارزشمند به مانند برناردو سیلوا در سمت راست سیتی می تواند یک نقطه ضعف برای یونایتدی ها و نقطه قوتی برای سیتیزن ها باشد.

در بازی با برنلی نوعی متفاوت از استفاده هاف اسپیس سمت راست توسط شاگردان گواردیولا را مشاهده کردیم. ما همیشه عادت به این داشتیم که وینگر های سیتی (استرلینگ و سیلوا) فولبک های حریف را با خود به کناره ها بکشند تا یک فضا بین مدافع وسط و فولبک ایجاد شود و بازیکنان خلاقی مثل داوید سیلوا و کوین دی بروین در آن فضا (هاف اسپیس) جایگیری کنند و اقدام به ایجاد موقعیت کنند. اما در بازی با برنلی شاهد یک تفاوت بودیم. در این بازی برناردو سیلوا به همراه توپ به کناره ها می رفت و کایل واکر فولبک حریف را در هاف اسپیس سمت راست به دنبال خود می کشاند تا کمی عقب تر فضای کافی برای کوین دی بروین فراهم شود تا با فضای بیشتر شاهد خلاقیت بیشتری از دی بروین باشیم. تصویر زیر این مورد را نشان می دهد:

اما کار به همینجا خلاصه نمی شد. بخش اصلی تاکتیک این است که نقش کایل واکر و کوین دی بروین به طور متداوم در حال جا به جایی بود. در تصاویر زیر مشاهده می کنید که این بار کوین دی بروین مدافع حریف را به دنبال خود کشانده تا فضا برای کایل واکر فراهم شود:

در صحنه زیر، کوین دی بروین و برناردو سیلوا دو مدافع را جلو کشیده تا فضای پشت سر آن ها خالی شود و کایل واکر بتواند به این فضا فرار کند:

به طور کلی منچسترسیتی در بازی با برنلی از سمت راست فوق العاده خطرساز ظاهر شد و همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید 31 درصد حملات این تیم در بازی با برنلی از سمت راست زمین بوده است. استفاده از هاف اسپیس سمت راست با توجه به قدرت فوق العاده سیتی و ضعف یونایتد در این سمت می تواند فضایی سرنوشت ساز در دربی شهر منچستر باشد.

هافبک های یونایتد، کلید پیروزی تیم

به احتمال فراوان، پپ از داوید سیلوا و کوین دی بروین برای خلاقیت در هاف اسپیس ها استفاده کند و اشتباه خود در بازی با لیورپول (بازی ندادن به داوید سیلوا) را تکرار نکند. همانطور که بالا تر گفته شد، جا به جایی بازیکنان سیتی به گونه ای است که فضای کافی برای دی بروین فراهم شود تا این بازیکن بتواند اقدام به خلق موقعیت کند.

از آنجا که هافبک های یونایتد قابلیت بازیسازی ندارند، می توانند نقش تخریبی فوق العاده ای در این بازی ایفا کنند. یورگن کلوپ در مصاف با شاگردان پپ، واینالدوم و فابینیو را مسئول مارک کردن دی بروین در هاف اسپیس ها قرار داد و از این طریق توانست تهدید هاف اسپیس ها را خنثی کند. در تصاویر زیر، نمونه ای تاکتیک استفاده شده توسط کلوپ در بازی با سیتی را مشاهده می کنید:

در این دربی پیش رو، اوله گونار سولسشر می تواند با الهام گرفتن از ایده فوق العاده کلوپ، کوین دی بروین و داوید سیلوا را خنثی کند. هنگامی که کوین دی بروین و داوید سیلوا به هاف اسپیس های سمت چپ و راست نفوذ کنند، اسکات مک تومینای و فرد می توانند با دنبال کردن دی بروین و داوید سیلوا، خطر این دو بازیکن خلاق را خنثی کنند به خصوص کوین دی بروین که از تاثیر گذارترین بازیکنان این فصل سیتیزن ها می باشد به طوریکه که بهترین بازیکن این فصل لیگ جزیره از لحاظ پاس گل تا به اینجای فصل با 7 پاس گل بوده است.

الزام رعایت اصول دفاع منطقه ای

تفاوت میان دفاع منطقه ای و مارک کردن یک بازیکن این است که هنگام مارک کردن، خطر یک بازیکن خنثی می شود و سعی می شود از حرکات آن بازیکن دفاع شود اما در دفاع منطقه ای هدف این است که از یک منطقه خاص در زمین دفاع شود. همه ما می دانیم که پپ گواردیولا علاقه دارد تا تیمش مالک مطلق توپ باشد و شروع به فضاسازی کند. به همین دلیل اکثر تیم ها سعی می کنند تا با رعایت اصول دفاع منطقه ای و فشرده از فضاسازی بازیکنان سیتی جلوگیری کنند. در مقابل تیم های پپ گواردیولا، کافی است تا یک بازیکن از موقعیت مکانی که باید در آنجا حضور داشته باشد خارج شود تا یک فضا به وجود بیاید و یک بازیکن از سیتی خودش را در این فضا قرار دهد تا اقدام به موقعیت سازی کند.

به عنوان مثال، در بازی با برنلی و همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید یک دفاع منطقه ای فوق العاده توسط بازیکنان برنلی در مقابل شاگردان پپ صورت گرفته است. اما در تصویر دوم، هافبک برنلی از فضا خود خارج شده و به سمت خط دفاع سیتی حرکت می کند تا واکر را پوشش دهد. این حرکت هافبک برنلی یک حرکت اضافی و اشتباه بود زیرا مهاجم برنلی برای پوشش دادن واکر در آنجا حضور داشته و هافبک برنلی باید در جای خود باقی می ماند تا برناردو سیلوا را پوشش دهد. در این صحنه فرناندینیو با مشاهده این اشتباه از هافبک برنلی، با یک ارسال بلند سیلوا را صاحب توپ می کند و این وینگر پرتغالی نیز با یک ارسال به محوطه جریمه برنلی یک موقعیت خطرناک ایجاد می کند.

یکی از اصول مهم در دفاع منطقه ای این است که اگر یک بازیکن از موقعیت خود خارج شد و به دنبال بازیکن حریف رفت، سریعا فضای خالی شده باید توسط یکی از بازیکنان پر شود. اکثر این اشتباهات جزئی در دفاع منطقه ای توسط بازیکنان هجومی مثلا وینگر ها رخ می دهد و کاهش این اشتباهات نیاز به تمرینات زیادی دارد.

ضد حملات برق آسا

همانطور که گفته شد منچستریونایتد در این فصل نتایج بهتری در مقابل بزرگان نسبت به دیگر تیم های جزیره گرفته است و یکی از درخشان ترین آن ها به بازی هفته اول و تقابل شاگردان سولسشر و فرانک لمپارد باز می گردد که در آن بازی 3 گل از 4 گل منچستریونایتد توسط ضد حملات برق آسای این تیم به ثمر رسید. لیورپول در 15 بازی اخیرش تنها در مقابل یک تیم متوقف شده است و آن تیم منچستریونایتد است که در آن بازی نیز گل یونایتد توسط یک ضد حمله به ثمر رسید. مهم ترین فاکتور در ضد حملات سرعت بالا می باشد و منچستریونایتد با وجود راشفورد و دنیل جیمز از این فاکتور برخوردار است.

در مستند "منچسترسیتی؛ همه یا هیچ" و در تقابل سیتی با چلسی تحت هدایت آنتونیو کونته می بینیم که پپ به بازیکنان خود می گوید: ایتالیایی ها منتظر یک اشتباه از طرف شما هستند تا شما را تنبیه کنند. می توان گفت که سبک ضد حملات سولسشر از این لحاظ مشابه به چلسی آنتونیو کونته است. در چلسی تحت هدایت کونته، انگولو کانته با توپ گیری های فوق العاده اش زمینه ساز ضد حملات چلسی می شد و در یونایتد فعلی نیز اسکات مک تومینای با توپ گیری های خود زمینه ساز ضد حملات می شود و نمونه ای از آن را می توانیم در بازی با لیورپول مشاهده کنیم که با توپ گیری در میانه میدان از استوریچ زمینه ساز تک گل یونایتد در آن بازی شد. بنابراین یک پاس اشتباه، یک حرکت اضافه یا یک شکست در دوئل هوایی می تواند عواقب بدی برای تیم پپ داشته باشد.

یکی از ویژگی های ضد حملات یونایتد تحت هدایت سولسشر این است که بازیکن صاحب توپ به مرکز متمایل می شود و دو بازیکن دیگر از کناره ها فرار می کنند و هدف این حرکت این است که مدافعان حریف بر روی بازیکن صاحب توپ متمرکز شوند و یک شکل فشرده پیدا کنند تا فضا از کناره ها فراهم شود تا بازیکنان کناری بتوانند خطرساز ظاهر شوند. نمونه ای از آنچه گفته شد را می توانیم در بازی با چلسی و تصاویر زیر مشاهده کنیم. در تصویر اول مشاهده می کنیم دفاع در حالت فشرده قرار گرفته و لینگارد و مارسیال فضای کافی برای فرار را دارند که در این صحنه گل دوم منچستریونایتد به ثمر می رسد.

مجددا، در تصویر زیر مشاهده می کنیم که پل پوگبا که صاحب توپ است به مرکز متمایل شده است و دنیل جیمز و مارسیال فضای کافی در کناره ها را دارا هستند و پل پوگبا با مشاهده این صحنه و با یک پاس دنیل جیمز را صاحب توپ کرده تا این وینگر ولزی گل چهارم تیمش را به ثمر برساند.

رودری می تواند نقش کلیدی در جلوگیری از ضدحملات یونایتد داشته باشد. تصویر زیر مربوط به بازی سیتی و وولورهمپتون در فصل جاری می باشد. در این صحنه رودری با انجام دو عمل می توانست سبب جلوگیری از ضد حمله وولورهمپتون و گل زدن آن ها شود:1) همانطور که در تصویر زیر می بینیم، در خط دفاعی سیتی تنها دو مدافع حضور دارند و در این ضد حمله با دریافت توپ توسط رائول خیمنز و شروع ضد حمله، یک موقعیت 2 در برابر 2 پدید می آید و آداما ترائوره و خیمنز در مقابل نیکولاس اوتامندی و فرناندینیو قرار می گیرند و در این صحنه عدم برتری سیتی در خط دفاعی موجب دریافت گل شد. در این صحنه اگر رودری در عقب زمین جایگیری می کرد می توانست با قرار گرفتن در بین مدافعان یک برتری 3 در برابر 2 را پدید آورد تا شانس دریافت گل را کاهش دهد. 2) جلو کشیدن بیش از حد رودری باعث شد تا فضای پشت سر این بازیکن خالی بماند و خیمنز در این فضا جایگیری کرده و با دریافت توپ ضد حمله را شروع کند. در واقع اگر رودری به عنوان هافبک دفاعی کمی عقب تر قرار می گرفت، فضای پشت سر خود را پوشش می داد و حتی می توانست با انجام یک خطای تاکتیکی از این ضد حمله جلوگیری کند. اگر در دربی امشب رودری یکی از دو عمل بالا را با موفقیت انجام دهد این مزیت را به سیتی می دهد تا از ضد حملات شاگردان سولسشر کاسته شود.

نتیجه گیری: در این بازی کوچکترین اشتباهات نتیجه بازی را تعیین می کند. سیتی با برد در این بازی می تواند اندک امید های خود برای قهرمانی را زنده نگه دارد و در آنسوی میدان، شاگردان سولسشر با برد در بازی امشب می توانند خود را به کسب سهمیه نزدیک کنند. نکته جذاب این بازی این است که مساوی بدترین نتیجه ممکن برای هر دو تیم است زیرا هم سیتی و هم یونایتد را از کورس قهرمانی و کسب سهمیه خارج می کند؛ بنابراین هر دو تیم برای برد به میدان می آیند و از این لحاظ می توانیم امیدوار به دیدن یک بازی مهیج باشیم.