پشت پرده ورزشگاههای لوکس جنوب خلیج فارس/ گزارش دیلی میل از پروژه های ساختمانی جام جهانی 2022 قطر
در حاشیه برگزاری جام باشگاههای جهان در قطر، رسانههای بینالمللی فرصتی برای بررسی شرایط کارگران مشغول به کار در پروژههای جام جهانی 2022 پیدا کرده و از شرایط اسفبار آنها گزارش کردند.
به گزارش "ورزش سه"، در حاشیه رقابتهای جام باشگاههای جهان که در دوحه برگزار شده و دیروز با قهرمانی لیورپول به پایان رسید رسانههای بینالمللی از فرصت حضور در قطر برای بررسی شرایط پروژههای ساخت و ساز ورزشگاهی و آمادهسازی این کشور برای جام جهانی 2022 استفاده کرده و روزنامه دیلیمیل به سراغ مجموعه شحانیه رفته و شرایط کارگران مشغول به کار در این پروژه بزرگ را بررسی کرده است.
تقریبا تمامی کارگران مشغول به کار در پروژه شحانیه مهاجر بوده و اکثرا هندی، پاکستانی و ترک هستند. درست در کنار جایی که محل زندگی ثروتمندان یعنی در سواحل مشرف به شهر دوحه است که هزینه انسانی ساخت و سازهای بزرگ برای برگزاری جام جهانی خودنمایی میکند. اتاقکی تیره و تار و با فضایی تنگ و خفه کننده که چندین مرد هندی در آن چپیدهاند و روزگار میگذرانند. فضای زندگی برای این کارگران مهاجر به شدت غیرانسانی است و کتابهای چارلز دیکنز را در ذهن تداعی میکند.
کمپ الشحانیه نیازهای غذای کارگران را تامین نمیکند و در نتیجه آنها مجبورند برای سیر کردن شکمشان شخصا آشپزی کنند. در خوابگاه مردان خبری از یخچال نیست و کارگران باید در یک محوطه بزرگ غذاخوری با وسایل و ابزارهایی که گویا مستقیما از عصر حجر به الشحانیه منتقل شده دست به آشپزی بزنند. در خوابگاهها هم اوضاع از همین قرار است. به هر نفر یک کمد کوچک اختصاص داده شده و در نتیجه وسایل شخصی کارگران روی زمین پخش و پلا شده است.
سازمانهای حقوق بشری از جمله عفو بینالملل میگویند سیمای واقعی زندگی کارگران مشغول به کار در پروژههای ساخت و ساز جام جهانی 2022 قطر را نباید در استادیومها جست و جو کرد، جایی که بیشتر روزنامهنگاران خارجی در سفر به قطر برای پوشش این ماجرا به آنها سر میزنند، این تصویر را باید در خارج از شهر دوحه پیدا کرد: به عبارت دقیقتر در الشحانیه.
یکی از ناجوانمردانهترین مشکلات کارگران مهاجر در این پروژهها وجود دلالهایی است که برای امکان دسترسی آنها به این دنیای قطری از آنها پول میگیرند. قطر پیشتر اعلام کرده بود که جلوی فعالیت چنین دلالهایی را خواهد گرفت ولی حضور آنها همچنان در الشحانیه احساس میشود.
کمی آنسوتر از خوابگاه هندیها، پنج ترک در اتاق دیگری زندگی میکنند. یکی ازآنها که عبدالرحمن نام دارد میگوید استادکار سنگ مرمر است و در ماه 600 پوند دستمزد میگیرد و از شرایط خود هم شکایتی ندارد. دو پاکستانی در اتاقی دیگر به گزارشگر دیلیمیل میگویند که به دلالها پول دادهاند تا بتوانند برای کار کردن به قطر بیایند. در تابلوی اعلانات کمپ نوشتههای متعددی درباره مسائل بهداشتی و ایمنی دیده میشود ولی دولت قطر حاضر نیست به صراحت و با شفافیت اعلام کند که چند کارگر در پروژههای ساختمانی کشته شده یا مجروح شدهاند.
گری نویل، اسطوره فوتبال انگلیس در برنامه مستندی که چند روز پیش، روز چهارشنبه در بریتانیا منتشر شد میگوید از دیدن شرایط زندگی کارگرانی که در پروژه استادیوم الوصیل مشغول به کارند شوکه شده است و کارگران آن پروژه به او گفتهاند که مجبور شدهاند بخشی از درآمدشان را به دلالها پرداخت کنند.
باشگاه لیورپول که برای شرکت در جام باشگاههای جهان به قطر رفته بود از اقامت در هتل کامپینسکی در این کشور خودداری کرد چرا که مدیریت باشگاه نگران گزارشهایی بود که در گذشته درباره استثمار کارگران توسط این شرکت و زیر پا گذاشتن حقوق آنها مطرح شده بود. با اینکه قوانین کار در قطر روی کاغذ اصلاح شده و بهبود پیدا کرده ولی عفو بینالملل میگوید نظارت بر شرایط کارگران و به خصوص کارگران مهاجر این روزها برایش دشوارتر از همیشه شده چرا که حکومت قطر حالا متوجه اثرات گزارشهای این سازمانها شده و نسبت به فعالیت آنها حساستر شده است.