چرا تئاتر و هنرهای نمایشی قدیم ماندگار شدند؟

همه می‌دانیم که تئاتر کودک و نوجوان مهم‌ترین سرگرمی‌ها برای کودکان است که باید در حین سرگرمی، آموزش‌هایی را به مخاطب هدف خود بدهد. حال اگر محتوای این آثار نامناسب باشد، تاثیرات مخربی بر کودک و نوجوان دارد که شاید به راحتی جبران پذیر نباشد. کودکان دنیای شاد و عروسکی را دوست دارند، آن را باور می‌کنند و به راحتی از گفته‌های آن‌ها یاد می‌گیرند؛ پس باید توجه ویژه‌ای به آثار نمایشی و محتوای آن‌ها داشت.

به اعتقاد بسیاری از صاحب‌نظران هرگونه سرمایه گذاری مادی و معنوی و برنامه‌ریزی عمیق و دراز مدت جهت رشد و اعتلای جامعه می‌بایست با کودکان آغاز شود؛ زیرا کودکان وارث و حافظ تمدن آینده هستند. بنابراین هر قدر کودکان به لحاظ رشد ذهنی و ادراک معنوی غنی و پربار باشند، در حقیقت تمدن انسانی پربار می‌شود. هنر تئاتر به طور ذاتی نقش تربیتی و تاثیر اجتماعی فراوانی دارد و می‌توان از این طریق و به واسطه‌ اندیشه هنرمندانه در قالب تئاتر، بسیاری از مسائل و مصائب و مشکلات جامعه را هم به مسئولین گوشزد نمود و هم به دنبال راهکاری برای گشودن معبری بود تا این مشکلات حل شود.

هنر‌های نمایشی و تئاتر نیز به واسطه تداعی و بازنمایی موقعیت‌هایی شبیه به زندگی پیرامون کودکان و حتی فراتر از آن و ورود به دنیای تخیل و فانتزی ذهن آن‌ها، ابزاری مهم و مؤثر در مسیر انتقال بسیاری از مفاهیم هستند که سرنوشت کودکان و نوجوانان را در آینده آنان رقم می‌زند.

مریم کاظمی کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در خصوص اهمیت تئاتر کودک و نوجوان، در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: تئاتر یک مقوله فرهنگی است. فرهنگ به صورت مستقیم به معیشت مربوط نمی‌شود؛ خوراک روزانه نیست که مصرف و تمام شود. تاثیر فرهنگ بر زندگی انسان‌ها زودگذر نیست؛ در واقع فرهنگ باید جاری و موجود باشد تا بتواند تاثیری دراز مدت و به صورت قطره چکانی داشته باشد به همین دلیل قابل باز پس گیری نیست و اهمیت فراوانی دارد. برای همین است که کودکان از سنین پایین با مقوله‌های فرهنگی جدا از نیاز‌های جسمی خود آشنا می‌شوند تا در انتخاب‌های خود در آینده با آگاهی عمل کنند. تئاتر مانند سرمی است که قطره چکانی در وجود کودکان و نوجوانان ته‌نشین می‌شود و اگر موضوعی درست و اصولی آموزش داده شود، سبب بارور شدن خلاقیت آن‌ها در آینده می‌شود.