مهمترین وظیفه مسلمان در عصر غیبت

حجت‌الاسلام و‌المسلمین علی مصلحی، معاون آموزش مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: با بررسی سیره معصومین(ع) مشاهده می‌کنیم که هر یک از ائمه اطهار(ع) که از دنیا می‌رفتند امام بعدی در همان روز تعیین می‌شد و به مقام امامت می‌رسید، لذا سال‌روز شهادت امام قبلی که روز حزن و اندوه شیعیان است از سوی دیگر آغاز امامت و ولایت امام معصوم دیگر است.
وی ادامه داد: در خصوص آخرین حجت خداوند بر روی زمین نیز اینگونه است، هشتم ربیع‌الاول روزی است که امام عسگری(ع) به شهادت رسیدند و امامت به حضرت مهدی(عج) منتقل شد ولی به دلیل اینکه روز هشتم ربیع‌الاول روز مصائب اهل بیت(ع) است، شیعیان آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) را در روز نهم ربیع‌الاول جشن می‌گیرند.
حجت‌الاسلام مصلحی گفت: با توجه به اینکه حضرت مهدی(عج) آخرین حجت خداوند بر روی زمین و امام حی و زنده هستند این روز برای شیعیان بسیار مهم است و در این روز با امام خود بیعت می‌کنند، در این راستا باید هر شیعه وظایف خود را نسبت به امامش بیاموزد و به آن عمل کند.
انتظار در لغت به معناى مراقب بودن است
وی با بیان اینکه یکى از مهم‌ترین و پر‌ارزش‌ترین وظایف و تکالیف شیعه در عصر غیبت موعود جهان مسأله «انتظار» است، افزود: انتظار در لغت به معناى انتظار کشیدن و مراقب بودن است و معمولا به حالت کسى گفته مى‌شود که از وضع موجود ناراحت است و براى ایجاد وضع بهتر تلاش مى‌کند.
معاون آموزش مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم ابراز کرد: بنابراین مسئله انتظار حکومت حق و عدالت مهدى‌(ع) و قیام مصلح جهانى، در واقع مرکب از دو عنصر نفى و اثبات است، عنصر نفى همان بیگانگى با وضع موجود، و عنصر اثبات خواهان وضع بهتر بودن است.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به معناى لغوى انتظار، گاهى چنین تصور مى‌شود که وظیفه ما، در دوران غیبت، تنها آن است که به انتظار روزى بنشینم که امام عصر‌(ع) بیاید، کفر را از بین ببرد و اسلام و مسلمین بتوانند در سایه قیام او در امن و امان زندگى کنند، ما نیز در دوران زندگى خود، به منظور برقرار کردن حکومت اسلامى، در تمام زمینه‌ها به ویژه در امور سیاسى، هیچگونه مسئولیت دینى براى قیام نداریم، چرا که برقرار ساختن حکومت همه جانبه اسلامى، وظیفه امام منتظر (عج) است، پس ما اکنون مکلف به قیام نیستیم؛ ولی این تفکر و دیگاه درباره انتظار صحیح نیست.
انتظار یکی از لوازم اعتقاد به امام است
وی اذعان کرد: وقتى که درست تحقیق کنیم، متوجه مى‌شویم که علت این افکار نابه جا، این است که مخالفان شیعه، یا نمى‌خواهند حق را درک کنند، و یا این که درست نمى‌فهمند، چرا که وقتى ما کلمه «انتظار» را در معناى واقعی و یکى از لوازم اعتقاد به امام بدانیم با اینگونه توهمات بسیار منافات خواهد داشت و با حقیقت اعتقاد اسلامى که عقیده به امامت را جزء مهمى از اجزاء خود می‌داند، در تضاد خواهد بود.
حجت‌الاسلام مصلحی با تأکید بر اینکه هیچ کس نمى‌تواند منکر اصل «انتظار» شود، بیان کرد: چنانچه اصل «انتظار» از وجود انسان برداشته شود، یک موجود پوچ، بى‌معنى، بى‌حرکت، ساکت، آرام و در رکود محض خواهد بود، این درحالی است که انسان منتظر انسانى است امیدوار، پویا، گویا، در تلاش، دشمن شکن، جوشکن، تعالى‌جو، درسوز وگداز، حسابگر و حسابرس، دقیق، آگاه، خودآگاه، زمان آگاه، با مردم و در میان مردم، با شرح صدرى وسیع، مؤمن و معتقد به راه محبوبى که در طلب آن مى‌سوزد.
وی ادامه داد: منتظریعنى زمینه ساز موعود و مؤمنى که منتظر آمدن مولایش مى‌باشد هر قدر انتظارش شدیدتر باشد، تلاشش در آمادگى براى آن به وسیله پرهیز از گناه وکوشش در راه تهذیب نفس وپاکیزه کردن درون از صفات نکوهیده وبه دست آوردن خوبی‌هاى پسندیده بیشتر می‌شود، تا به فیض دیدار مولاى خویش ومشاهده جمال دلرباى او در زمان غیبتش رستگار شود.

معاون آموزش مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: منتظر در امید و با امید زندگى مى‌کند، و در نتیجه سدهاى مانع را درهم مى‌شکند، موانع را کنار مى‌زند، راه را هموار مى‌کند، با حرامیان، دزدان، نیرنگ بازان و دروغ‌پردازان مى‌ستیزد و به امید مشاهده دولت کریمه امام منتظر امیدوار است و زبان حالش همواره اینچنین است.