نقش سواد سلامت در بحران کرونا چیست؟

علی یعقوبی در گفت وگو با ایسنا، کرونا را یک بیماری چندوجهی دانست و اظهار کرد: صرفا نمی توان از منظر پزشکی به کرونا نگاه کرد و هر کدام از دانش های بشری وجهی از وجوه این بیماری را آشکار می کنند و در همگانی کردن آن نقش به سزایی دارند.

عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه گیلان، یکی از مشکلات کرونا را اقناع افکار عمومی در جهت مسئله مند کردن این بیماری دانست و تصریح کرد: مشارکت رشته های مختلف نقش اثرگذاری در اقناع سازی افکار عمومی دارد. این رشته ها نفوذ عمده ای در جدی کردن این بیماری و خانگی کردن آن خواهند داشت.

یعقوبی، به نقش علوم انسانی در بیماری کرونا اشاره کرد و گفت: پیامدهای فردی و اجتماعی و اقتصادی کرونا دانش های روان شناسی، جامعه شناسی و اقتصاد را وارد عرصه کرده است. همچنین رعایت اصول بهداشتی با محوریت توجه به افراد آسیب پذیر، اقشار محروم و سالخوردگان مشارکت علم اخلاق را طلب می کند.

وی با بیان اینکه علم اخلاق در اقناع سازی شهروندان برای احساس مسئولیت نسبت به یکدیگر کمک شایانی به علم پزشکی می کند، متذکر شد: یکی از مولفه های همگانی کردن دانش پزشکی در امر بیماری کرونا، سطح سواد سلامت جامعه است.

این جامعه شناس، با اشاره به رابطه تنگاتنگ سطح تحصیلات، سن و وضعیت اقتصادی با سواد سلامت، اضافه کرد: افراد دارای تحصیلات پایین، سن بالا یا وضعیت اقتصادی ضعیف از سواد سلامت کافی برخوردار نیستند.

یعقوبی، سواد سلامت را مبتنی بر سرمایه فرهنگی و اقتصادی دانست و ادامه داد: هرچقدر افراد از سواد سلامت بیشتری برخوردار باشند نگرش مثبت تری به آن داشته و بیشتر عمل می کنند. البته یکی از دلایل عدم همگانی کردن سواد سلامت در بین مردم ناشی از سهل انگاری نهادهای پزشکی و بهداشتی است.

وی با بیان اینکه عالمان رشته پزشکی معمولا از مفاهیم فهم ناپذیر برای مردم استفاده می کنند، گفت: لازم است علم به زبان ملموس درآید تا همگانی شود؛ البته این به معنی سطحی سازی علم نیست، بلکه باید به بیان ساده و روان باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، از دانشگاهیان پزشکی و غیر پزشکی خواست خطرات ناشی از بیماری کرونا و دوران پساکرونا را با کمک نماد و تصویر عمومی کنند و یادآور شد: خوشبختانه نهاد پزشکی کشور با کمک سایر نهادهای رسمی و غیر رسمی اقدام به بصری کردن بیماری کرونا در قالب فیلم و تیزر و عکس و نقاشی و بروشور و شعر و موسیقی کرده و این ابزارها شناخت مردم را افزایش داده و آنان را به لحاظ عاطفی اقناع کرده تا در خانه بمانند و قرنطینگی را تجربه کنند.

وی با بیان اینکه تجربه جدید در خانه ماندن فرصت ها و محدودیت های فراوانی دارد، خاطرنشان کرد: یکی از آثار قرنطینگی وجود برخی آسیب های روانی و اجتماعی همچون خشونت های خانگی است و متاسفانه نهادهای رسمی و غیر رسمی کمتر از نماد و هنر در این زمینه استفاده کرده اند.

یعقوبی، با تاکید بر لزوم فراگیری مهارت های گفت وگو، پرهیز از شتاب، درک متقابل و همدلی، اظهار کرد: این الگوها باید به مردم نشان داده شود و هنر بهترین وسیله است.

وی مشارکت مردم را یکی از راهکارهای همگانی کردن دانش مربوط به بیماری کرونا و خطرات ناشی از آن دانست و بیان کرد: رسانه ها نیز در کنار دانش ها و رشته های مختلف نقش مهمی در عمومی کردن علم در بین مردم دارند.

انتهای پیام