بخارِ آیینه

بخار، سطحِ آیینه را فرا گرفته بود؛ آیینه اما از میانِ خفقانی مهیب؛ فریاد برآورد: های! من هم دل دارم! یک بار هم جایِ کاغذ، رُخِ مرا با شعری نوازششاعر:فرشته سنگیان