حسینیه امامیه شهرکرد؛ موقوفه‌ای در پیوند با تاریخ مکتب‌القرآن


حسینیه امامیه شهرکرد؛ موقوفه‌ای در پیوند با تاریخ مکتب‌القرآن

در اوایل انقلاب، حسینیه امامیه شهرکرد با نظر امام جمعه وقت شهرکرد، وقف امور قرآنی مکتب‌القرآن این شهر شد که مدیر و مؤسس این مرکز، استاد اسدالله مجدزاده، از سال‌های پیش از انقلاب، فعالیت‌ها و خدمات فراوانی را در زمینه آموزش و ترویج فرهنگ قرآن کریم انجام داده بود.

حسینیه امامیه شهرکرد؛ موقوفه‌ای در پیوند با تاریخ مکتب‌القرآن

حسینیه امامیه شهرکرد متعلق به مرحوم آقا میرزا مرتضی السید از جمله موقوفاتی است که در زمره شیاع محلی قرار دارند، بدان معنا که بر اساس شهود محلی حسینیه و موقوفه محسوب می‌شوند. در اوایل انقلاب، حسینیه امامیه شهرکرد با نظر امام جمعه وقت شهرکرد، وقف امور قرآنی مکتب‌القرآن این شهر شد که مدیر و مؤسس این مرکز، استاد اسدالله مجدزاده، از سال‌های پیش از انقلاب فعالیت‌ها و خدمات فراوانی را در زمینه آموزش و ترویج فرهنگ قرآن کریم انجام داده بود.

مکتب قرآن شهرکرد در سال 52 تأسیس شده و در فاصله سال‌های 52 تا 57 این مکتب در منازل به صورت مخفی و در مساجد به صورت سربسته برنامه‌های خود را اجرا می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، استاد مجدزاده فعالیت‌های این مرکز را در ساختمان امور تربیتی و سپس مسجد نو پی گرفت تا اینکه در سال ۶۲، مکتب قرآن به ساختمان حسینیه امامیه واقع در خیابان مولوی در تقاطع ولیعصر منتقل و با کمک‌های امام جمعه وقت شهرکرد و فرمانداری شهرستان برای برگزاری کلاس‌های قرآن و عترت آماده شد. از آن زمان تا کنون، با وجود یک وقفه چندساله در فعالیت مکتب در این مکان، ده‌ها هزار قاری، حافظ، مدرس و مربی فعال قرآنی در این مجموعه قرآنی در حسینیه امامیه تربیت شده‌اند. علاوه بر فعالیت‌های قرآنی، این موقوفه به فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی هیئت باب‌الحوائج(ع) شهرکرد نیز اختصاص یافته است.

اسدالله مجدزاده، استاد پیشکسوت قرآن و مدیر و مؤسس مکتب‌قرآن شهرکرد در گفت‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: در سال ۶۲، حجت‌الاسلام تقوی، امام جمعه وقت شهرکرد به بنده پیشنهاد داد که اسکلت ساختمان رها شده واقع در مقبره قدیمی امامیه شهرکرد را برای پرداختن به فعالیت‌های قرآنی مکتب قرآن تکمیل کنم. این بنای نیمه‌کاره که متعلق به فردی به نام مرحوم مرتضی السید بود جهت ساخت مقبره خانوادگی تا حد اسکلت‌بندی ساختمان انجام و به دلایل نامعلومی رها شده بود.

وی ادامه داد: بر اساس شهود محلی مبنی بر بلااستفاده ماندن طی سال‌های طولانی، این مکان به‌عنوان موقوفه تلقی و در سال ۶۲ در دفتر امام جمعه وقت شهرکرد با عنوان حسینیه امامیه، وقف کارهای قرآنی و مذهبی شد. با کمک فرمانداری شهرکرد درب‌های این ساختمان نصب و مابقی کارهای آن با تلاش فراوان انجام شد؛ یک هیئت امنا نیز برای این حسینیه تعیین شد که بنده مسئولیت آن‌را بر عهده گرفتم.

مجدزاده با اشاره به قدمت حسینیه امامیه شهرکرد، تصریح کرد: چندین دهه قبل، مرحوم السید زمین حسینیه امامیه را واقع در قبرستان قدیمی شهرکرد در خیابان مولوی برای تبدیل به مقبره خانوادگی خریداری و ساختمانی در آن احداث کرده بود که به دلایلی نامعلوم این ساختمان رها شده بود. پس از انقلاب، با نظر امام جمعه وقت و مسئولان و نیز شهود محلی، وقف‌نامه آن تهیه و وقف فعالیت‌های حوزه قرآن و عترت(ع) شد.

استاد پیشکسوت قرآن در استان با بیان اینکه حسینیه امامیه از آن سال تا امروز کم و بیش محل برپایی کلاس و انجام فعالیت‌های قرآنی مکتب قرآن بوده و فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی بوده است، افزود: البته در شرایط موجود استقبال از کلاس‌های قرآن کاهش یافته و کلاس‌های مکتب قرآن مانند بسیاری از مؤسسات و مراکز قرآنی دیگر تعطیل شده است.

اعتمادسازی؛ شرط اصلی مشارکت مردم در وقف

مجدزاده وقف را موضوعی اسلامی و قرآنی دانست و گفت: وقف از زمان پیامبر اسلام(ص) مرسوم بوده و نقل است که امام علی(ع) نخلستان‌هایی را که با زحمت و تلاش شبانه‌روز ایجاد کرده بودند، وقف کردند.

چهره برگزیده قرآنی کشور در سال ۷۸ تأکید کرد: در مسئله موقوفات و میزان مشارکت مردمی آنچه در درجه اول اهمیت قرار دارد، اعتمادسازی عمومی است. اگر مردم یقین داشته باشند که موقوفات مطابق با نیات وقف و با حسن امانتداری استفاده می‌شوند، اعتماد و مشارکت خواهند کرد.

مجدزاده تصریح کرد: در فرهنگ وقف، انجام وقف از سوی خیران و واقفان یک سوی قضیه اما بخش مهم‌تر آن است که شیوه بهره‌برداری از وقف است. اگر مردم ببینند که یک موقوفه پس از ثبت شدن به حال خود رها می‌شود یا در جهتی مغایر با نیت واقف استفاده می‌شود اعتمادشان در طولانی‌مدت خدشه‌دار می‌شود.

این مدرس با سابقه قرآن در استان بیان کرد: اگر مشاهده می‌شود که وقف قرآنی از وقف‌هایی با نیات دیگر مانند مسجد، حسینیه و ... کمتر است، باید در راستای اعتمادسازی عمومی و جلب مشارکت مردمی تلاش بیشتری شود.

مثلا در شهر کم‌جمعیتی مانند نافچ در نزدیکی مرکز استان، ۱۷ مسجد وجود دارد و شاهد رغبت واقفان و خیران این منطقه به وقف با نیت مسجد و حسینیه هستیم.

مجدزاده با اشاره به تشکیل مجمع خیران قرآنی در استان، توضیح داد: چند سال قبل با تشکیل این مجمع، امیدواری در جهت جذب کمک‌های مردمی و افزایش موقوفات قرآنی قوت گرفت اما متأسفانه توفیقی در این خصوص حاصل نشده است.

مدیر مکتب قرآن شهرکرد ایجاد فرهنگ وقف قرآنی را مستلزم تلاش بلندمدت مسئولان دانست و ادامه داد: نهادهای متولی امر فرهنگ و تبلیغ باید بتوانند با اجرای برنامه‌های درازمدت و از طریق تریبون‌ها و رسانه‌ها در راستای جلب مشارکت و اعتماد عمومی در ایجاد فرهنگ دارالقرآن‌سازی تلاش بیشتری داشته باشند، رسانه‌ها نیز باید در این راستا مطالبه‌گری کنند.

انتهای پیام


بیشترین بازدید یک ساعت گذشته

خودتان را مرتبا سرباز رهبری معرفی می کنید به مصلحت ایشان و کشور نیست!