شهر چویبده

شهر چویبده در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی آبادان واقع شده است . شهری که در شکست حصر آبادان نقش راهبردی داشته و به دروازه شکست حصر آبادان معروف است، در واقع چوئبده پیشانی آبادان و آبادان نبض تپنده خوزستان و کشور است.
چوئبده نسبت به شهرهای آبادان و خرمشهر به خلیج فارس نزدیک تر است. این شهر با شهر اروندکنار، روستاهای قفاس، تنگه های ۱.۲.۳، طره بخاخ ، صیداویه و از طریق دریایی با شهرهای بندر امام و شادگان همجوار است. این شهرمرزی از شهرهای مهم، استراتژیک و راهبردی کشور بوده و در دوران جنگ تحمیلی با درخشش خود موجب عظمت و سرافرازی کشورمان گردید.

چوئبده به صورت نوار باریکی به طول۱۱ کیلومتر در حاشیه رودخانه بهمنشیر شکل گرفته است، ساخت و سازها در اراضی این شهر به صورت پراکنده و در میان زمین های زراعی و نخلستان ها صورت گرفته از همین روی بافت کلی آن، چهره روستا – شهر را نشان می دهد.
بنا به گفته افراد محلی نام چوئبده به معنای کبد در زبان عربی به دلیل وجود رودخانه آب شیرین بهمنشیر با قابلیت کشتیرانی، حاصلخیزی خاک منطقه و درختان متعدد میوه، وجود مکان های زیبای سیاحتی در محدوده شهر، تولید انواع فرآورده های خرما، دام و طیور، آبزیان به این شهر نسبت داده شده است.

چوئبده علاوه بر نخلستان هایی که دارد، بواسطه رودها و خورهایی که در این منطقه قرار دارند یکی از بهترین نقاط برای ماهیگری و قایق سواری است.خور گوبان و گوارین در این شهر بی شک یکی از زیباترین سواحل کشور محسوب می شوند که شاید کم تر کسی تا به امروز از وجود آنها باخبر بوده است . آرامشی که در این دو منطقه وجود دارد گویی تکه ای از بهشت خداوند بر روی زمین است. کارگاه ساخت و تعمیر لنج های ماهیگیری توسط گلاف ها( تعمیر کننده لنج) خود یکی دیگر از جاذبه های این شهر گمنام است که در گوشه ای از این شهر خودنمایی می کند؛ صنعت و هنری که کم کم میی رود به دست فراموشی سپرده شود.

یادمان شهدای گمنام در جوار بیمارستان صحرایی فاطمه زهرا(س) که در زمان جنگ مورد حمله شیمیایی دشمن قرار گرفت و اولین بیمارستانی بود که در جهان مورد یورش شیمیایی قرار گرفت، نیز از دیگر نقاط دیدنی شهر چوئبده می باشد.بادهای برخواسته از رود و نخلستان های چوئبده در ایام بهار، سواحل زیبا و آرامش بخش همراه با تفریحات آبی در انتظار مهمان هایی است که نوروز از این خاک زیبا دیدن می کنند.

جمعیت

این شهر در شهرستان آبادان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۷۹۰۵ نفر (۱٬۱۵۴خانوار) بوده‌است.زبان مردم به طور کامل عربی و بیشترین جمعیت ها را (بنی طرف وحیدی) و آلبوفرحان تشکیل می دهد.