محمدرضا قادری در گفتوگو با ایسنا، تصریح کرد: از آنجا که سفال لالجین جزء کالای مصرفی به شمار میآید، مورد استقبال مردم برای جایگزینی کالای خارجی قرار گرفته و شاید یکی از دلایلی که در شرایط سخت فعلی کارگاههای سفال موفق عمل میکنند، قطع واردات است.
مدیر اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لالجین مطرح کرد: اگر چه از ابتدای شیوع ویروس کرونا تولیدات سفال و تعداد نیروها در کارگاهای این شهر کم شده است اما چیزی به نام تعطیلی در کارگاههای لالجین نداشتیم و مشکل کمبود کارگاه در این شهر همچنان وجود دارد.
قادری با اشاره به اینکه در دوران همهگیری بیماری کرونا صادرات سفال لالجین هم مانند دیگر صنایع دستی کم شده است، خاطرنشان کرد: علاوه بر این بیماری، تحریمها نیز در پایین بودن صادرات سفال و سرامیک تأثیرگذار بوده است.
مدیر اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لالجین بیان کرد: خسارتی که طی یک سال گذشته به کارگاههای لالجین وارد شد، در حد کم شدن نیرو و تولیدات است و خوشبختانه خسارت کلی یا تعطیلی نداشتهاند و به عبارت دیگر نسبت به صنعت گردشگری آسیب کمتری دیدهاند.
قادری درباره صادرات چمدانی محصولات تولیدی لالجین هم گفت: صادرات چمدانی رابطه مستقیمی با گردشکری دارد و در حال حاضر به دلیل اینکه سفرهای داخلی و خارجی بسیار کمتر از قبل شده صادرات چمدانی نیز کاهش یافته است.
به گزارش ایسنا، «لالجین» یا شهر جهانی سفال در سال ۹۵ به عنوان شهر سفال ایران ثبت جهانی شد و یکی از قطبهای گردشگری استان همدان است. این شهر به علت وجود خاک مرغوب در زمینه ساخت سفال و کارگاههای سفالگری شهره است و به گفته مسئولان درصد زیادی از صادرات سفال ایران را به خود اختصاص داده است.
انتهای پیام