معیت؛ از امیدبخش‌ترین وعده‌های قرآنی


معیت؛ از امیدبخش‌ترین وعده‌های قرآنی

خدای متعال این وعده را به طور قطعی داده است و این حقیقت یکی از آن سنّت‌هایی است که «لَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبدیلا»؛ بلاشک این همیشه هست.

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، ماه مبارک رمضان به عنوان بهار قرآن بهترین فرصت است برای منتظران تا با تامل در آیات وحی، رسالت منتظرانه خود را بشناسند. از این رو، در سلسله مطالبی به قلم حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت و معاون آموزش و پژوهش بنیاد مهدی موعود(عج) به آموزه های منتظرانه برخی از آیات می پردازیم:

«قَالَ کَلَّآ ۖ إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ؛ موسی گفت: این چنین نیست، بی‌تردید پروردگارم با من است، و به زودی مرا هدایت خواهد کرد.

«یکی از امیدبخش‌ترین آیات، آیه‌ معیّت الهی است؛ مسئله‌ خیلی مهمّی است وقتی خدا با یک جبهه‌ای باشد، این جبهه قطعاً و بلاشک پیروز است. حالا مثلاً ملاحظه بفرمایید آنجایی که حضرت موسیٰ می گوید: «وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ»، در اوّل قضیّه خداوند می فرماید: «قَالَ کَلَّا فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا إِنَّا مَعَکُمْ مُسْتَمِعُونَ؛ من با شما هستم، از چه‌کسی می ترسید؟» یا در آیه‌ دیگرکه موسیٰ و هارون می گویند: إِنَّنَا نَخَافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنَا أَوْأَنْ یَطْغَى، فرعون این کاررا بکند، خداوند در این آیه‌ می فرماید: قَالَ کَلَّاإِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ به‌مجرّدی که دیدند سیاهیِ لشکرِ فرعون از دور پیداشدوالان است برسند، جلویشان دریا، پشت سرشان لشکر فرعون، دل ها لرزید، گفتند «اِنّا لَمُدرَکون» اینجا حضرت موسیٰ به اعتماد همان وعده ‌الهی می گوید: کـَلّا؛ چنین نیست؛ إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ. پس هم خدای متعال این وعده را به طور قطعی داده است و این حقیقت یکی از آن سنّت‌هایی است که «لَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبدیلا»؛ بلاشک این همیشه هست.

«أُولَٰٓئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ؛ مؤمنان واقعی کسانی هستند که، برای ایشان نزد پروردگارشان درجاتی ویژه و آمرزش و رزق باارزشی است.

کریم کسی نیست که فراوان می‌دهد بلکه کسی است که بدون درخواست و ابتدا به ساکن عطا می‌کند؛ گویی اصلا نفع خود را نمی‌بیند و فقط به رفع نیاز مردم می‌نگرد.

رمضان المبارک، ماه کرامت است. ما به عنوان میهمانان خدا با این خصوصیات برجسته این ماه خوب خدا، مورد تکریم خدای متعال قرار گرفته‌ایم. از آن طرف هم امام حسن مجتبی (ع) که به عنوان ولیّ الهی جلوه تام صفات جمال و جلال خدایی است، امامی است کریم و در همین ماهِ کرامت متولد شده است. پس بین ظرف تولد این امام عزیز یعنی رمضان و خُلق و صفت برجسته آن امام یعنی کرامت و کریم بودن، یگانگی و همسانی دیده می‌شود. البته به نظر می‌رسد اسرار بیش از این باشد اما فهم ظاهری ما دست کم تا همین میزان را می‌تواند دریابد.

پایان پیام/9

روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید
منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


«بِلایند دِیت» یا ملاقات کور برای ازدواج؛ نمایشگر تجمل‌خواهی در جامعه