استخراج اورانیوم از آب دریا

محققان چینی به تازگی ماده ای را با الهام از عروق خونی تولید کرده اند که با کمک آن می توانند اورانیوم نهفته در آب دریا را استخراج کنند.

به گزارش سیناپرس به نقل از newscientist، اقیانوس ها ذخیره عظیمی از اورانیوم هستند که هنوز انسان نتوانسته از آنها استفاده کند. این ماده محبوس شده در آب دریا ماده ای حیاتی در تولید انرژی اتمی به شمار می رود و فناوری نوینی است که می تواند به عنوان منبعی همیشگی مورد استفاده قرار گیرد.
محققان آکادمی علوم چین واقع در پکن ماده جدیدی را با الهام از ماهیت ناصاف رگ های خونی تولید کرده اند که 20 درصد بیشتر از روش های قبلی قادر است اورانیوم را از آب دریا جذب کند. تیم سازنده این ماده معتقدند که می توانند منبع انرژی قابل اعتمادی را ارائه دهد که هزاران سال با نرخ مصرف فعلی دوام می آورد.
اورانیوم معمول ترین سوختی است که برای ایستگاه های انرژی هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد اما منبعی بی انتهاست. به گزارش سیناپرس، برآوردها حاکی از آن است که دریاهای کره زمین حاوی حدود 4/5 میلیارد تن اورانیوم هستند که 500 برابر بیشتر از ذخیره سطح زمین هستند اما استخراج آن از دل دریا بسیار پرهزینه تر از استخراج از دل صخره هاست.
آزمایش های نشان داده اند که ورقه های فیبر آکرلیک می توانند مقادیر کمی اورانیوم را از آب استخراج کنند اما از آنجایی که آب دریا تنها حدود سه قسمت در میلیارد اورانیوم دارد، پالایش فرآیند و رقابت با هزینه های استخراج دشوار است.
از این رو، محققان چینی آکادمی علوم نوعی غشای پلیمری مملو از کانال های کوچک را ایجاد کرده اند که به تونل های کوچک تری با عرض 300 تا 500 نانومتر منشعب می شوند. این روش درست شبیه روشی است که در آن، عروق خونی به گذرگاه های کوچک تر در اندام های پستانداران منشعب می شوند.
آنها آب حاوی اورانیوم را از میان مواد عبور داده و از طیف سنجی فوتوالکترون اشعه ایکس برای تشخیص جذب عنصر اورانیوم استفاده کرده اند. به گفته آنها، اورانیوم تا 20 برابر بیشتر از مواد ساخته شده قبلی جذب می شود.
نکته حائز اهمیت این است که مواد حاوی اورانیوم را می توان با اسید هیدروکلریک که 98 درصد اورانیوم را استخراج می کند، پاک کرد و چندین بار مورد استفاده مجدد قرار داد. بزرگ ترین چالش برای استخراج اورانیوم از آب دریا اینجاست که حتی استخراج مقادیر کم این ماده از نظر اقتصادی چالش برانگیز است. اورانیوم در اقیانوس ها با سرعت قابل توجهی دوباره تجدید نمی شود اما به دلیل بزرگ بودن منبع آن، جای نگرانی وجود ندارد.

مترجم:هادی ثابتی