بررسی شیائومی 11T پرو

شیائومی را به عنوان شرکتی می‌شناسیم که هر سال گوشی‌های متعدد و متنوعی را در رده‌های قیمتی مختلف روانه‌ی بازار می‌کند. با وجود چنین تنوعی، چینی‌ها برای سر و سامان دادن به نام‌گذاری یا اصطلاحا برندینگ خود، چند ماه پیش اعلام کردند که برند «می» را بازنشسته و از این پس گوشی‌های هوشمندشان را فقط با نام شیائومی به بازار عرضه خواهند کرد. سری شیائومی 11T که اواخر تابستان امسال معرفی شد نیز از همین روند نام‌گذاری پیروی می‌کند.

مجموعه‌ی گوشی‌های Xiaomi 11T با دو مدل ۱۱ تی و ۱۱ تی پرو به‌فروش می‌رسند. مدل پرو با تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۸۸ و نمایشگر ۱۲۰ هرتزی OLED از جنبه‌های سخت‌افزاری به دیگر پرچم‌دار اقتصادی شیائومی یعنی می ۱۱ آی شباهت دارد؛ اما از نظر کیفیت ساخت و طراحی، خود را با قدرت بیشتری به رده‌ی پرچمدارها نزدیک می‌کند. با چنین وصفی، شاید سؤال اصلی اینجا باشد که شیائومی با ۱۱ تی پرو چه هدفی را در بازار دنبال می‌کند. با بررسی شیائومی ۱۱ تی پرو همراه زومیت باشید تا با نگاهی دقیق به عملکرد گوشی جدید شرکت چینی، پاسخی برای این سؤال بیابیم.

طراحی و کیفیت ساخت شیائومی 11T پرو

شیائومی ۱۱ تی پرو با خمیدگی پنل پشت و ماژول دوربین برآمده، المان‌های طراحی سایر گوشی‌های نسل ۱۱ شرکت چینی را به ارث برده است. با ابعادی برابر ۸٫۸ × ۷۶٫۹ × ۱۶۴٫۱ میلی‌متر و وزن ۲۰۴ گرم، پرچم‌دار اقتصادی چینی‌ها چندان سبکی به‌حساب نمی‌آید، از طرف دیگر برای دسترسی به تمام نواحی نمایشگر، باید حتما از دو دست کمک بگیرید یا گوشی را به دفعات در دستتان جابه‌جا کنید.

نمایشگر ۶٫۶۷ اینچ در پنل جلو، حاشیه‌های باریکی دارد و ۸۵ درصد از فضا را به خود اختصاص می‌دهد. حفره‌ی دوربین سلفی نیز مثل همیشه بالای نمایشگر جای داشته و اسپیکر مکالمه نیز در حاشیه‌ی بالای نمایشگر قرار دارد. برای محافظت بیشتر، شیائومی روی نمایشگر OLED گوشی را با گوریلا گلس Victus پوشانده است.

شیائومی از رسوم طراحی گوشی‌های رده‌بالا پیروی کرده و پنل پشت ۱۱ تی پرو را با شیشه پوشانده است که به زیبایی دستگاه می‌افزاید، اما از سوی دیگر باعث سر خوردن گوشی از دست و نمایان شدن اثر لک و چربی روی آن می‌شود. هر دو مدل خانواده‌ی 11T در سه رنگ خاکستری، سفید و آبی آسمانی راهی بازار شده‌اند. تجربه‌ی ما از کار کردن با مدل آبی نشان می‌دهد که با وجود روشن بودن رنگ پنل پشت، باز هم اثر چربی روی سطح شیشه‌ای تا حدی نمایان می‌شود.

ماژول دوربین مستطیلی ۱۱ تی پرو با حاشیه‌های خمیده در بخش بالای پنل پشت جای گرفته و دو سطحی است. سطح اول، فلش سه‌گانه‌ی LED و میکروفن سوم را میزبانی می‌کند و سطح دوم ماژول به عنوان محل قرارگیری حسگرهای دوربین، روی سطح اول جای داشته و طبعا ضخامت بیشتری هم دارد. چنین چینشی علاوه‌بر اینکه لق خوردن گوشی روی سطوح را در پی دارد، باعث می‌شود ذرات گرد و غبار و پرز در حاشیه‌های ماژول دوربین جمع شود.

فریم آلومینیومی دستگاه مات و خمیده است. برخلاف مدل‌های سفید و آبی آسمانی، بدنه و فریم شیائومی ۱۱ تی پرو در مدل خاکستری، رنگ یکسانی دارند. قسمت‌های بالا و پایین فریم برعکس کناره‌ها براق و تخت هستند. بخش پایین فریم درگاه سیم‌کارت، میکروفن مکالمه، درگاه USB 2.0 Type-C و یکی از اسپیکرهای اصلی را میزبانی می‌کند. درگاه سیم‌کارت می‌تواند میزبان دو سیم‌کارت نانو باشد.

شیائومی روی قسمت بالای فریم را با پوشش شیشه‌ای پوشانده و میکروفن حذف نویز و اسپیکر دوم را زیر این پوشش تعبیه کرده است. نکته‌ی عجیب اینکه اطراف پوشش شیشه‌ای کمی تیز است و در زمان لمس حس چندان خوبی منتقل نمی‌کند.

دکمه‌های تنظیم صدا و پاور در سمت راست فریم قرار دارند تا سمت چپ فریم کاملا خالی بماند. با وجود اینکه تی ۱۱ پرو به نمایشگر OLED مجهز است، اما از حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر خبری نیست و برای باز کردن قفل نمایشگر با استفاده از اثر انگشت، باید کلید پاور را لمس کنید. عملکرد و سرعت حسگر بسیار خوب است و محل قرارگیری آن باعث می‌شود به‌راحتی در دسترس قرار داشته باشد.

شیائومی ادعا می‌کند که ۱۱ تی پرو به واسطه‌ی دریافت گواهی IP53، در برابر گرد و غبار و پاشش قطرات آب مقاوم است.

صفحه‌نمایش و اسپیکر شیائومی 11T پرو

نمایشگر OLED شیائومی 11T پرو با ابعاد ۶٫۶۷ اینچ، تراکم پیکسلی ۳۹۵ پیکسل‌براینچ را با رزولوشن +FHD یا ۲۴۰۰ × ۱۰۸۰ پیکسل و نسبت تصویر عریض ۲۰:۹ ارائه می‌کند. صفحه‌نمایش ۱۱ تی پرو از نرخ نوسازی ۶۰ و ۱۲۰ هرتز پشتیبانی می‌کند و بنا به دلخواه خودتان می‌توانید از منوی تنظیمات یکی از این دو گزینه را انتخاب کنید. متاسفانه از نرخ نوسازی تطبیقی خبری نیست و همین موضوع باعث می‌شود که با انتخاب نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز، مصرف باتری نیز افزایش پیدا کند.

نرخ نمونه‌برداری لمسی در بیشترین حالت به ۴۸۰ هرتز می‌رسد تا فرامین لمسی با سرعت هرچه بیشتر اجرا شوند. شیائومی می‌گوید که روشنایی نمایشگر در حالت خودکار به ۸۰۰ نیت می‌رسد و با وجود پشتیبانی از استاندارد +HDR10 و Dolby Vision، شیائومی ۱۱ تی پرو می‌تواند محتوای HDR را با روشنایی بیشینه‌ی ۱۰۰۰ نیت نمایش دهد.

طبق آزمایش‌های زومیت، در حالت تنظیم دستی و در صورتی که اسلایدر روشنایی روی ۱۰۰ درصد باشد، نمایشگر شیائومی ۱۱ تی پرو می‌تواند به روشنایی بیشینه‌ی ۶۳۷ نیت دست پیدا کند. با فعال‌سازی حالت خودکار، روشنایی نمایشگر در اندازه‌گیری‌‌های زومیت به ۸۰۵ نیت رسید که ۲۰ درصد کمتر از عدد ادعاشده از سوی شیائومی است. توجه داشته باشید که ما برای دستیابی به روشنایی خودکار ۸۰۵ نیت، ناچار به گرفتن سه چراغ‌قوه به‌سمت حسگر تشخیص نور محیطی ۱۱ تی پرو شدیم؛ درحالی‌که باقی پرچم‌دارها با یک چراغ‌قوه به بیشینه‌ی روشنایی‌شان دست می‌یافتند. در هر صورت ۱۱ تی پرو زیر نور آفتاب خوانا خواهد بود؛ اما نه به‌اندازه‌ی پرچم‌دارهای OLED‌ دیگر.

به‌رسم سایر گوشی‌های شیائومی، ۱۱ تی پرو هم از سه پروفایل رنگی Vivid، Saturated و Standard و یک حالت Advanced Settings بهره می‌برد. حالت Vivid فضای رنگی وسیع DCI P3 را به‌صورت کامل با دقت رضایت‌بخشی پوشش می‌دهد؛ اما رنگ‌های تولیدشده سرد هستند. همین موضوع برای پروفایل Saturated نیز صدق می‌کند، با این تفاوت که رنگ‌های پروفایل Saturated همواره به‌صورت اشباع‌شده نمایش داده می‌شوند.

در صورتی که بتوانید از فضای رنگی وسیع‌تر DCI P3 چشم‌پوشی کنید، پروفایل Standard می‌تواند در فضای sRGB دقیق‌ترین رنگ‌ها را با خنثی‌ترین دما و کمترین خطا به شما ارائه کند؛ البته در صورتی که علاقه‌مند باشید می‌توانید دمای رنگ‌ها را در هر سه پروفایل به دلخواه خودتان هم تنظیم کنید.

برای کاربرانی که به شخصی‌سازی هرچه بیشتر پروفایل رنگی گوشی خود اهمیت می‌دهند، تنظیماتی که در حالت Advanced ارائه می‌شود تا حد زیادی راضی‌کننده خواهد بود. با وارد شدن به منوی تنظیمات حالت Advanced می‌توان علاوه‌بر انتخاب بین فضاهای رنگی Original (در این حالت فضای رنگی به صورت خودکار و براساس کالیبراسیون رنگی تنظیم می‌شود)، DCI P3 و sRGB، سطح رنگ‌های RGB، غلظت رنگ‌ها، Hue، کنتراست و گاما را نیز تغییر داد.

اسپیکرهای قدرتمند هارمان کاردن، بدون شک یکی از نقاط قوت گوشی شیائومی ۱۱ تی پرو به شمار می‌آید. حجم صدای اسپیکرهای ۱۱ تی پرو فوق‌العاده‌ است؛ به‌طوری‌که می‌توانید در فضای خانه و برای چند نفر موسیقی پخش کنید. تفکیک صداها به‌ویژه برای سازهای الکترونیک به‌خوبی انجام می‌شود و بیس‌ها کوبنده هستند. اگر بخواهید با اسپیکرها به پادکست یا کتاب صوتی گوش کنید، ۱۱ تی پرو شما را ناامید نخواهد کرد.

نرم‌افزار و تجربه‌ی کاربری شیائومی 11T پرو

شیائومی ۱۱ تی پرو با پوسته‌ی اختصاصی MIUI 12.5 مبتنی‌بر اندروید ۱۱ به بازار عرضه می‌شود. علاوه‌بر اپلیکیشن‌های گوگل و برخی ابزارهای کاربردی، خوشبختانه اپ‌های متفرقه‌ی زیادی به‌صورت پیش‌فرض روی گوشی نصب نشده‌اند و بسیاری از همین برنامه‌ها را نیز می‌توان به‌راحتی حذف کرد. شیائومی قول ۳ آپدیت قطعی سیستم‌عامل را برای ۱۱ تی پرو داده و قرار است تا ۴ سال به‌روزرسانی‌های امنیتی نیز برای آن منتشر کند.

تمام قابلیت‌های آشنای MIUI 12.5 که پیش‌تر روی سایر گوشی‌های شیائومی دیده بودیم در ۱۱ تی پرو هم وجود دارند. از آنجایی که به‌روزرسانی MIUI 12.5 طی چند ماه اخیر برای گوشی‌های شیائومی منتشر شده است، به‌نظر می‌رسد حداقل تا پایان امسال نباید انتظار از راه رسیدن نسخه‌ی جدید MIUI بر پایه‌ی اندروید ۱۲ را داشته باشیم.

عملکرد، تجربه بازی و عمر باتری شیائومی 11T پرو

بدون شک نقطه‌ی قوت شیائومی ۱۱ تی پرو قلب تپنده‌ی آن، اسنپدراگون ۸۸۸ است. تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام با فرایند ساخت ۵ نانومتری سامسونگ تولید می‌شود و یکی از نقاط اشتراک ۱۱ تی پرو با هم‌خانواده‌هایش می ۱۱ و می ۱۱ آی به حساب می‌آید. تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۸۸ از آخرین استانداردهای ارتباطی پشتیبانی می‌کند و علاوه بر اتصال 5G دو بانده، وای‌فای ۶ و بلوتوث ۵٫۲ را نیز در اختیار قرار می‌دهد.

بخش CPU-ی اسنپدراگون ۸۸۸ از هشت هسته‌ی پردازشی تشکیل می‌شود که با چینش ۴ + ۳ + ۱ در کنار هم قرار گرفته‌اند. با وجود یک هسته‌ی قدرتمند ۲٫۸۴ گیگاهرتزی Cortex-X1، سه هسته‌ی Cortex-A78 با فرکانس بیشینه‌ی ۲٫۴۲ گیگاهرتز و چهار هسته‌ی کم مصرف Cortex-A55 با فرکانس بیشینه‌ی ۱٫۸۰ گیگاهرتز،‌ پردازنده‌ی مرکزی اسنپدراگون ۸۸۸ قدرت پردازشی قابل‌توجهی را ارائه می‌کند.

اسنپدراگون ۸۸۸ برای پردازش‌های گرافیکی از ماژول Adreno 660 استفاده می‌کند که می‌تواند به فرکانس بیشینه‌ی ۸۴۰ مگاهرتز دست پیدا کند تا در پردازش‌های مبتنی‌بر GPU، با اختلاف قابل توجه ۴۳ درصدی از پردازنده‌ی گرافیکی اسنپدراگون ۸۶۵ پیشی بگیرد.

نتایج عملکرد شیائومی ۱۱ تی پرو در بنچمارک‌ها نشان می‌دهند که پرچم‌دار اقتصادی چینی‌ها در برخی موارد از می ۱۱ آی بهتر عمل می‌کند، اما در بعضی بخش‌ها نیز پشت سر هم‌خانواده‌ی ارزان‌قیمت‌تر خود قرار می‌گیرد. شیائومی ۱۱ تی پرو در آزمون عملکرد کلی PCMark، حدود ۳ درصد بهتر از می ۱۱ آی عمل می‌کند و آزمون‌های GPU و شبیه‌سازی بازی را نیز با نتایج بسیار نزدیک به آن پشت سر می‌گذارد.

برای ارزیابی پایداری شیائومی ۱۱ تی پرو، آزمون استرس ۲۰ مرحله‌ای 3D Mark را روی آن اجرا کردیم. باوجود اینکه در دو تلاش اول، آزمون به علت داغ شدن بیش از حد گوشی در مراحل پایانی متوقف می‌شد، خوشبختانه در تلاش سوم با موفقیت به پایان رسید. همان‌طور که در تصویر حرارتی و نمودار آزمایش پایداری عملکرد مشاهده می‌کنید، به بهای افزایش نسبتا چشمگیر دما تا حدود ۴۵ درجه‌ی سانتی‌گراد، شیائومی ۱۱ تی پرو توانست پایداری عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان دهد.

شیائومی ۱۱ تی پرو با تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۸۸ موفق شد در آزمون پایداری عملکرد از نظر امتیازی، گلکسی اس ۲۱ اولترا و پیکسل ۶ پرو را پشت سر بگذارد؛ اما پایین‌تر از آیفون‌های ۱۳ و ۱۳ پرو مکس اپل قرار می‌گیرد.

همان‌طور که انتظار داریم، تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۸۸ در اجرای بازی‌های محبوبی همچون Call of Duty Mobile و PUBG Mobile با بالاترین تنظیمات گرافیکی، نرخ فریم‌های نزدیک به ۶۰ فریم‌برثانیه را ارائه می‌کند و حتی در صحنه‌های شلوغ و پر جزئیات نیز با افت فریم چندانی مواجه نخواهید شد؛ البته در صورتی که تنظیمات گرافیکی PUBG Mobile را روی حالت Ultra HD قرار دهید، نرخ فریم به ۳۹ تا ۴۰ فریم‌برثانیه محدود می‌شود.

باتوجه به نتایجی که در آزمون‌های شارژدهی به دست آوردیم، شیائومی ۱۱ تی پرو می‌تواند با یک بار شارژ، ویدیوی معیار زومیت را به مدت ۱۸ ساعت و ۱۰ دقیقه پخش کند که عملکردی در حد و اندازه‌های رقبای هم‌قیمت به حساب می‌آید؛ اما حدود ۳ ساعت کمتر از می ۱۱ آی است.

دوربین شیائومی 11T پرو

شیائومی ۱۱ تی پرو از ترکیب سه‌گانه‌ی واید + اولتراواید + ماکرو به‌عنوان مجموعه‌ی دوربین پشتی سه‌گانه استفاده می‌کند؛ بنابراین از دوربین تله‌فوتو برای انجام‌ بزرگ‌نمایی یا ثبت عکس‌های پرتره خبری نیست. در ادامه به‌صورت مختصر با هریک از دوربین‌های پشتی به‌همراه دوربین سلفی آشنا خواهیم شد.

دوربین اصلی یا واید شیائومی ۱۱ تی پرو از حسگر ۱۰۸ مگاپیکسلی HM2 ساخت سامسونگ با ابعاد 1/1.52 اینچ و پیکسل‌های ۰٫۷ میکرومتری بهره می‌برد که حدود ۱۵ درصد از حسگر به‌کاررفته در Mi 11 کوچک‌تر است. این حسگر را لنزی با گشودگی دیافراگم f/1.8 و فاصله‌ی کانونی ۲۶ میلی‌متر همراهی می‌کند و از لرزش‌گیر اپتیکال تصویر نیز در آن خبری نیست.

حسگر HM2 از فیلتر رنگی Nonacell استفاده می‌کند؛ یعنی هرکدام از رنگ‌های RGB با ترکیب ۹ پیکسل مجاور تولید می‌شوند. بااین‌حساب، دوربین واید در حالت پیش‌فرض عکس‌هایی با دقت ۱۲ مگاپیکسل می‌گیرد که ابعاد پیکسل‌های آن ۲٫۱ میکرومتر است؛ البته می‌توانید در منوی دوربین با انتخاب گزینه‌ی ۱۰۸ مگاپیکسل، عکس‌ها را با رزولوشن بومی حسگر ثبت کنید.

دوربین اولتراواید از حسگر ۸ مگاپیکسلی IMX355 ساخت سونی با ابعاد 1/2.8‌ اینچ و لنز ۱۲۰ درجه‌ای با گشودگی دیافراگم f/2.2 بهره می‌برد. برای گرفتن عکس‌های ماکرو نیز می‌توانید روی دوربین ماکرو ۵ مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f/2.4 و فاصله‌ی کانونی ۵۰ میلی‌متر حساب کنید. شیائومی ۱۱ تی پرو برای ثبت عکس‌های سلفی نیز به حسگر ۱۶ مگاپیکسلی 1/3.06‌ اینچی ساخت شرکت OmniVision و لنز f/2.4 اتکا دارد.

با دوربین واید و اولتراواید شیائومی ۱۱ تی پرو می‌توانید فیلم‌های 4K با نرخ ۳۰ یا ۶۰ فریم‌برثانیه ضبط کنید. از سوی دیگر دوربین اصلی می‌تواند قابلیت فیلم‌برداری 8K با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه را نیز در اختیارتان قرار دهد.

گستره‌ی دینامیکی عکس‌های شیائومی ۱۱ تی پرو

هر دو دوربین اصلی و اولتراواید شیائومی ۱۱ تی پرو می‌توانند در شرایط تاریک و روشن عکس‌های خوبی بگیرند؛ البته دوربین اصلی تعادل بهتری بین نقاط پرنور و کم‌نور برقرار می‌کند و جزئیات تمام بخش‌ها را تقریبا به‌طور کامل حفظ می‌کند. هنگام عکاسی برای سنجش گستره‌ی دینامیکی عکس‌های دوربین شیائومی ۱۱ تی پرو، اندکی با فعال شدن خودکار HDR به مشکل برخوردیم. بااین‌اوصاف، به نظر می‌رسد در بعضی سناریوها باید خودتان به‌صورت دستی HDR را فعال کنید.

رنگ‌ها و جزئیات عکس‌های شیائومی ۱۱ تی پرو

با مقایسه‌ی عکس دوربین اصلی و دوربین اولتراواید شیائومی ۱۱ تی پرو، متوجه می‌شویم که دوربین واید رنگ‌ها را اشباع‌تر و جزئیات را شارپ‌تر به ثبت می‌رساند؛ درحالی‌که رنگ‌ها در عکس اولتراواید اندکی مات و تیره هستند. در بخش جزئیات، با توجه به ابعاد به‌مراتب بزرگ‌تر دوربین اصلی و دیافراگم بازترِ لنز آن، به‌سادگی می‌توان متوجه شد که این دوربین عمق میدان به‌مراتب کمتری دارد و سوژه‌های نزدیک را با اندکی بوکه‌ی طبیعی ثبت می‌کند؛ بنابراین روزنامه‌‌ی پشت عروسک‌ها در عکس اولتراواید جزئیات بیشتری دارد. از طرفی بافت‌ها در عکس دوربین اولتراواید سافت‌تر هستند (به بافت پارچه‌ها و کوسن پشت تصویر نگاه کنید).

عملکرد دوربین شیائومی ۱۱ تی پرو در تاریکی

مثل بسیاری از دوربین‌های بالارده و پرچم‌دار، هر دو دوربین واید و اولتراواید شیائومی ۱۱ تی پرو از حالت عکاسی شب (Night Mode) پشتیبانی می‌کنند. اگرچه کیفیت عکس‌هایی که با حالت شب دوربین اصلی گرفته می‌شوند در مجموع بهتر از دوربین اولتراواید است؛ اما همچنان با دقت به جزئیات متوجه می‌شویم که برای نورپردازی بیشتر، بافت‌ها تا حد زیادی سافت می‌شوند و جزئیات خود را از دست می‌دهند؛ البته تفکیک مناطق نورانی و تاریک در عکس دوربین اصلی نسبتا خوب انجام می‌شود.

تفاوت جزئیات عکس ۱۰۸ مگاپیکسلی و ۱۲ مگاپیکسلی

همان‌طور که انتظار می‌رود، در صورتی که از حالت عکاسی ۱۰۸ مگاپیکسل استفاده کنید جزئیات و کیفیت عکس‌ها بیشتر می‌شود، اما همچنان برای تقریب زدن رنگ پیکسل‌ها در مرز نقاط تاریک و روشن، اندکی اعوجاج و هاله به وجود می‌آید که با در نظر داشتن سازوکار تولید عکس‌های این حالت، چندان دور از انتظار نیست. توجه داشته باشید که به‌موجب استفاده از فناوری Nonacell، هر ۹ پیکسل مجاور، فیلتر رنگی یکسانی را مقابل خود دارند.

عکس ماکرو

اگرچه برای علاقه‌مندان به عکاسی ماکرو، شاید دوربین ۵ مگاپیکسلی شیائومی ۱۱ تی پرو چندان راضی‌کننده نباشد؛ اما می‌تواند در شرایط نوری مساعد، عکس‌های خوبی به ثبت برساند. همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، جزئیات سوژه تا حد مناسبی به تصویر کشیده شده است و نقاطی که در فوکوس دوربین قرار گرفته‌اند، شارپ هستند.

عکس پرتره و سلفی شیائومی ۱۱ تی پرو

شیائومی ۱۱ تی پرو برای گرفتن عکس‌های سلفی به دوربین ۱۶ مگاپیکسلی با لنز عریض f/2.5 اتکا دارد. با دوربین سلفی می‌توان ویدیوهای Full HD با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه ضبط کرد. عکس‌های دوربین سلفی جزئیات خوبی دارند و در صورتی که از حالت پرتره استفاده کنید، سوژه با اعمال افکت بوکه از پس‌زمینه جدا می‌شود؛ البته ممکن است مرز سوژه با مناطق پس‌زمینه چندان واضح نباشد.

جمع‌بندی و مقایسه شیائومی 11T پرو با رقبا

شیائومی ۱۱ تی پرو با برچسب قیمتی نسبتا مناسبش می‌تواند از بسیاری جنبه‌ها در حد و اندازه‌های یک گوشی پرچم‌دار ظاهر شود. با در نظر داشتن مشخصاتی همچون نمایشگر ۱۲۰ هرتز OLED، تراشه‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۸۸۸، دوربین اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی و شارژر عظیم ۱۲۰ وات، شیائومی ۱۱ تی پرو انتظاراتتان از یک گوشی بالارده را تا حد زیادی برآورده خواهد کرد.

در مقایسه با سایر رقبای هم‌قیمت و حتی پرچم‌دار، شاید بد نباشد اشاره کنیم که شیائومی ۱۱ تی پرو در حد و اندازه‌های گلکسی اس ۲۱ اولترا عمل می‌کند و می‌تواند پیکسل ۶ پرو با تراشه‌ی تنسور را پشت سر بگذارد؛ اما چنانچه دوربین کارآمد در رأس اولویت‌‌هایتان قرار دارد، باید به سراغ گوشی‌هایی همچون گلکسی S21 و شیائومی می ۱۱ یا حتی مدل به‌مراتب ارزان‌ترِ گلکسی S20 FE 5G بروید.