مسجد نظام الدوله؛ مسجدی تاریخی و بدون گنبد از دوره قاجار
مسجد نظام الدوله از مساجد تاریخی دوره قاجار است که گنبد، مناره و گلدسته ندارد و فقط یک ماذنه آجری، ساده و کم ارتفاع دارد که از معدود ماذنههای باقیمانده از دوران قاجار به شمار میرود.
به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان،مسجد«نظام الدوله» یکى از مساجد تاریخی استان تهران است که در دوره قاجار ساخته شد.
این مسجد در خیابان ناصرخسرو، کوچه ناظم الطباء جنوبى در منطقه ١٢ شهردارى تهران واقع شده است. مسجد توسط «ابراهیم خان نظام الدوله امیر توپخانه» ساخته و سردر ورودى این مسجد با کاشىهاى مربعى شکل به رنگهاى آبى،لاجوردی، سفید، زرد و صورتى تزیین شده است.
در چوبى و قدیمى مسجد در اولین نگاه به بنا، جلب توجه میکند. پلههاى نیم گرد که در ورودى مسجد قرار دارد، از ویژگىهای جالب این بنا به شمار مىرود. در معمارى این مسجد، دو بادگیر در پشت دیوارهاى محراب تعبیه شده است. این اثر در فهرست آثار ملى ایران به ثبت رسیده است.
بنای این مسجد از ابنیه دوره ناصرالدین شاه قاجار است و در کتیبه موجود در آن یک بیت شعر به این شرح ذکر شده «گذشت چون که ز هجرت هزار و سیصد و ده/بنای خانه نهاد به سان ابراهیم» بانی مسجد ابراهیمخان نظام الدوله امیر توپخانه بوده است.
با ورود به این مسجد شاهد تزئینات زیبا و چشمگیری هستیم، این تزئینات شامل آجرکاری و کاشیکاری است و سردر ورودی آن با کاشیهای هفت رنگ مربع شکل با تزئینات گل و بوته تزئین شده است.
بنای مسجد نظام الدوله در نزدیکی مدرسه دارالفنون قرار دارد که در طول سال های سال مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. تصویر نظامالدوله بر کاشیکاری ضلع شمالی صحن مسجد هنوز باقی است. محمد ابراهیم نظامالدوله یکی از رجال دوره قاجار بود و مسجد و مدرسه نظامالدوله را در اواخر حکومت ناصرالدین شاه، در محدوده خیابان چراغ برق ساخت. خیابانی که امروز به نام امیرکبیر شناخته میشود و کوچهای که مسجد در آن قرار گرفته ناظمالاطبای جنوبی نام دارد.
ساختمان اولیه مسجد، شامل مدرسه و تعدادی حجره بود که حجرهها پیرامون صحن مسجد قرار گرفته بودند. به مرور زمان مدرسه از رونق افتاد و تعطیل شد و بنای مسجد تغییر کرد. در این تغییرات بخشهای زیادی از بنای مدرسه مثل صحن و حجرهها در اثر الحاق به کوچه ناظمالاطبا از بین رفت و در حال حاضر فقط ساختمان مسجد باقی مانده است. مسجد در چوبی سبز رنگی دارد با سکوهایی در اطراف و سطح آن پایینتر از سطح کوچه است.
مسجد گنبد، مناره و گلدسته ندارد و فقط یک ماذنه آجری، ساده و کم ارتفاع دارد که از معدود ماذنههای باقیمانده از دوران قاجار است. این ماذنه شامل فضایی مربع شکل و آجری است که در نهایت سادگی طراحی شده است. مسجد در گذشته دو آبانبار داشت که کارکرد خود را بعد از لولهکشی آب از دست دادند.
پایان پیام/40