رفتارهای مجرمانه در نوجوانان تک والد

نتایج یک پژوهش جدید نشان از آن دارد که نوجوانانی که به دلیل جدایی والدین شان، مجبورند تنها با یک والد زندگی کنند و یا در کنار ناپدری یا نامادری روزگار بگذرانند، بیشتر به رفتارهای مجرمانه دچار می شوند.
بر اساس مطالعه جدیدی که با هدایت محققانی از دانشگاه مالموی سوئد انجام شده است، نوجوانانی که در خانواده های تک والد یا ترکیب های پدر-نامادری و یا مادر-ناپدری زندگی می کنند، نسبت به آن هایی که با پدر و مادر واقعی خود زندگی می کنند، احتمال بیشتری دارد که دچار بزهکاری و رفتارهای خلاف و مجرمانه شوند.

در این خصوص، پیشتر نیز مطالعاتی انجام شده بود، ولی در آن ها تعداد ترکیبات مورد استفاده محدود بوده و لذا نتایج آن ها نیز با محدودیت هایی مواجه بوده است.
در مطالعه جدید، محققان از داده‌های چهار نظرسنجی مقطعی که بین سال‌های 2016 و 2019 در جنوب سوئد انجام شده بود، استفاده کردند.
این اطلاعات خودگزارشی در مورد 9 رفتار بزهکارانه مختلف ازجمله دزدی از مغازه، ترسیم گرافیتی بدون اجازه روی دیوار و یا سرقت از اشخاص بوده اند که از حدود 4000 نوجوان 14 و 15 ساله به دست آمده بودند.
در میان شرکت‌کنندگان در این مطالعه، آن هایی که هم زمان با مادر و پدر خود زندگی می‌کردند نسبت به آنهایی که تنها با یکی از والدین و یا به همراه ناپدری یا نامادری خود زندگی می کردند، به میزان کمتری درگیر بزهکاری و اعمال مجرمانه شده بودند.
در این میان، ترتیبات نامتقارنی که در آن ها یکی از والدین، شریک جدیدی را برای زندگی خود برگزیده بود، با بزهکاری بیشتری همراه بود.
محققان سوئدی مجری این طرح تحقیقاتی می گویند: این مطالعه نشان می دهد که ما در جوامع خود لازم است به سمت استفاده از طبقه بندی های دقیق تر ساختار خانواده در رابطه با بزهکاری برویم و دانش خود را در مورد گروه نوجوانانی که بین والدین جابجا می شوند افزایش دهیم.
این یافته ها که ابعاد جدیدی از عمق روانی تبعات جدایی پدر و مادر بر فرزندان را نشان می دهند، در مجله معتبر و دسترسی آزاد PLOS ONE منتشر شده اند.