دانشگاه پادگان نیست!

نواندیش- رضا امیری: این روزها اخبار نگران کننده ای از دانشگاه ها به گوش می رسد، آن هم برخی دانشگاه هایی که همیشه محل تربیت نخبگان و افراد فرهیخته ای در کشور بوده اند.

روز گذشته دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در اعتراض به رفتارهای حراست این دانشگاه در محوطه آن تجمع کردند، این تجمع و اعتراض به چنین رفتارهایی البته تنها مختص به این دانشگاه نبود و از برخی دانشگاه های دیگر تهران و حتی شهرستان ها نیز اخباری مبنی بر سختگیری های پادگانی حراست و حتی تردد گشت های ارشاد موتوری در محوطه دانشگاه ها به گوش می رسد!

‌ تجمع دیروز دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در اعتراض به برخورد امنیتی حراست این دانشگاه بود و دانشجویان در این تجمع شعار می‌دادند: "حراست بترسید ما همه با هم هستیم".

از طرفی دیگر، دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در بیانیه خود مدعی بروز فشارهایی همچون گسترش حوزه دخالت در پوشش دانشجویان حتی خارج از دانشگاه بودند و ایجاد رعب و وحشت و تهدید دانشجویان نام بردند.

بروز این اعتراضات پس از آن آغاز شد که یکی از دانشجویان اعضای انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت با حراست دانشگاه درگیر شده بود.

در این بین دکتر علیرضا معینی معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه علم و صنعت در گفت و گو با ایسنا طبق معمول توپ را در زمین رسانه های خارجی انداخت و گفت: ماجراهای پیش آمده در دانشگاه برمیگردد به قبل از بازگشایی دانشگاه که رسانه‌های معاند برنامه‌ داشتند تا موجب تشویش در دانشگاه‌های کشور شوند. به عنوان مثال، در کانال‌های خود این پیام را منتشر کردند که " چگونه با حراست مقابله کنیم؟" یا "راهکارهای مقابله با حراست" . هدف از این پیام‌ها نیز تمرد دانشجویان از قانون بود.

ایشان در حالی از تمرد از قانون حرف می زنند که هیچ کس مخالف اعمال آن نیست، هیچ کس نمی گوید که دانشجو حق دارد با هر سر و شکل و لباسی در محیط دانشگاه حاضر شود، اما نباید به بهانه اعمال همین قانون دست به رفتارهای تند و خشونت بار زد آن هم در محیط مقدس دانشگاه و با دانشجویانی که همگی بخش نخبه جامعه ما هستند، تقریبا بر کسی پوشیده نیست که قبولی در دانشگاه هایی نظیر علم و صنعت یا امیرکبیر به این راحتی ها میسر نیست و اتفاقا بخش مهمی از مغزهای فراری ما نیز دانشجویانی از همین دانشگاه ها و برخی دیگر از مراکز آموزش عالی هستند.

آنچه که مسلم است انجام چنین رفتارهایی جز شکستن حرمت دانشگاه و دانشجو، دلسرد کردن جوانان مملکت و فراری دادن آن ها به سمت خارج از کشور هیچ دستاورد دیگری ندارد، تجربه سال ها و دهه های گذشته به خوبی نشان داده که چنین رفتارهای پادگانی هیچ فایده ای جز ایجاد تنش بیشتر ندارد، نباید فراموش کنیم که دانشگاه پادگان نیست و رفتارهای درون آن هم نباید پادگانی باشد. دانشگاه باید محیطی امن و آرام برای تربیت جوانانی باشد که روزی به جای تلاش برای فرار از مملکت شان عطش خدمت به همین آب و خاک را داشته باشند.