فردا پنجشنبه 5 خرداد 1401 تعطیل است؟ + تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق در تقویم 1401

به گزارش راهبردمعاصر، به دنبال تغییر روز عید فطر و حلول ماه شوال در روز سه‌شنبه ١٣ اردیبهشت، تعطیلاتی که پیش از آن در تقویم ثبت شده بود یک روز جلو افتاده است.

پیش از این پنجشنبه ۵ خردادماه به دلیل شهادت امام جعفر صادق تعطیل اعلام شده بود، اما حالا شهادت امام جعفر صادق درحال حاضر با جابه جایی در تقویم قمری به ۶ خردادماه یعنی روز جمعه تغییر کرده است؛ بنابراین پنجشنبه ۵ خردادماه تعطیل رسمی نبوده و روز عادی محسوب می‌شود.

تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق در تقویم 1401

به گفته مورخان مشهور امام جعفر صادق (ع) در ماه شوال و در سال ۱۴۸ قمری به دست عوامل منصور دوانقی مسموم شد و در نهایت به شهادت رسیدند. ایشان در شهر مدینه به دنیا آمدند و در ۶۵ سالگی از دنیا رفتند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شده اند . این امام بزرگوار در نزد ما شیعیان از جایگاه والایی برخوردار می باشد ، در این مطلب « تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم سال ۱۴۰۱ » را بررسی خواهیم کرد.

جمعه ۶ خرداد ۱۴۰۱ روز شهادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام است. در همه تقویم های سال ۱۴۰۱ به اشتباه روز شهادت امام جعفرصادق علیه السلام را روز پنجشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۱ ذکر کرده اند و علت آن هم تغییر روز اول شوال عید سعید فطر در سالجاری می باشد. حال باید صبر کنیم ببینیم دولت درخصوص تعطیلی بانک ها و … در روز پنجشنبه چه تصمیمی خواهد گرفت.

تاریخ قمری شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم قمری

۲۵ شوال ۱۴۴۳

تاریخ شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم میلادی

سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) در سال 1401
سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) در سال ۱۴۰۱

القاب امام جعفر صادق (ع) :
از معروفترین القاب امام ششم، می توان به صادق اشاره کرد که به معنی راستین و راستگو است و از دیگر القاب ایشان به :

فاضل (به معنی دارای فضیلت و برتری)
– قائم (به معنی ثابت و پایدار، قیام کننده، برپا و استوار)
– کامل (به معنی و او کسی است که از عیب‌ها منزه و دور و برکنار است)
– منجی (به معنی نجات بخش و رستگار کننده، عامل رستگاری و نجات)
– کلمه الحق (به معنی سخن حق)
– لسان الصدق (به معنی راستگوی در سخن، گویای راستی)
– صابر (به معنی بردبار)اشاره کرد.

خلاصه زندگی نامه امام جعفر صادق (ع)
امام جعفر صادق (ع) ششمین امام شیعیان است که متولد ۱۷ ربیع الاول ۸۳ قمری در مدینه است. پدرش امام محمد باقر (ع) و مادرش فاطمه ملقب به «ام فروه» نتیجه ابوبکر (نخستین خلیفه اهل تسنن) است، برادرانش عبدالله، علی، عبیدالله و ابراهیم بودندو همچنین دو خواهر با نام های ام سلمه و زینب نیز داشت.

اولین ازدواج امام صادق با فاطمه دختر حسن بن علی از نوادگان امام حسین (ع) بود، پس از مرگ فاطمه، امام صادق با حمیده ازدواج می‌کند.

ایشان ۱۰ فرزند داشتند که از فاطمه (همسر اول) یک دختر به نام اسماء و دو پسر به نام های اسماعیل و عبدالله داشت.محمد دیباج و موسی کاظم که بعد از ایشان امامت شیعیان را عهده دار می‌شود؛ ثمره ازدواج امام صادق (ع) و حمیده بود.اسحاق، عباس، علی، اسماء و فاطمه دیگر فرزندان این امام بزرگوار هستند.

امامت امام صادق (ع)
به عقیده شیعه دوران امامت امام جعفر صادق (ع) ۳۴ سال بوده که با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان مصادف بوده است. امام صادق (ع) با پنج تن از خلفای بنی امیه، هشام بن عبدالملک، ولید بن یزید بن عبدالملک، یزید بن ولید بن عبدالملک، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ملقب به حمار و دو تن از خلفای بنی عباس ابوالعباس (عبدالله بن محمد) معروف به سفاح و ابوجعفر معروف به منصور دوانیقی معاصر بود.

جعفر بن محمد الصادق معروف به جعفر صادق، امام ششم شیعیان است. وی فرزند امام محمد باقر (ع) و ام‌فروه است. امام جعفر صادق (ع) در ۱۷ ربیع‌الاول ۸۳ هجری قمری (۷۰۲-۷۰۳ میلادی) در مدینه بدنیا آمد و در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و به شهادت رسید. امام صادق(ع) بیشترین سال عمر را در میان یازده امام اول شیعیان داشته‌ است.

جنبش فرهنگی در دوران امامت امام جعفرصادق (ع)
عصر امام صادق (ع)، عصر جنبش فرهنگی و فکری و برخورد فرق و مذاهب گوناگون بود. پس از زمان رسول خدا دیگر چنین فرصتی پیش نیامده بود تا معارف اصیل اسلامی ترویج گردد، بخصوص که قانون منع حدیث و فشار حُکّام اموی باعث تشدید این وضع شده بود. لذا خلأ بزرگی در جامعه آن روز که تشنة هرگونه علم و دانش و معرفت بود، به چشم می خورد.

امام صادق با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آورد و در رشته های مختلف علمی و نقلی شاگردان بزرگی تربیت کرد. شاگردانی چون: هشام بن حکم، مفضل بن عمر کوفی جعفی، محمد بن مسلم ثقفی، ابان بن تغلب، هشام بن سالم، مؤمن طاق، جابر بن حیان و . . . . تعداد شاگردان امام را تا چهار هزار نفر نوشته اند. ابوحنیفه رئیس یکی از چهار فرقه اهل سنت مدتی شاگرد ایشان بود و خودش به این موضوع افتخار کرده است.

امام جعفر صادق (ع) از فرصت های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می برد. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال های متین و استوار، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می شد.

برخی از احادیث امام جعفر صادق علیه السلام:
چون بلا روی بلا بیاید نشانه رفع بلا خواهد بود.
به رفاقت با کسی اعتماد نکن تا وقتی که ۳ بار او را خشمگین کنی.
ایمان درون قلب است، ولی یقین الهامات است.
همنشینی با کسی در طول زمان بیست سال، جز روابط خویشاوندی به حساب می آید.
انتقام جویی قدرتمندان چه بسیار زشت است.
بدهکاری، اندوه شب است و خواری در روز.
هرکه پیش از سلام سخن گفت جوابش را ندهید.
عافیت نعمتی سبک است ولی تا وقتی هست فراموش شده است ولی وقتی رفت، به یاد می آید.
اگر کار و زندگی دنیایی ات سامان یافت به دین خود بد گمان شو.
یک فرد به امام گفت: مردانگی چیست؟ امام فرمود: وقتی خدا تو را آنجا منع کرده، نبیند و تو را آنجا که امر کرده، گم نکند.
احسان جز به خانواده دار و دیندار شایسته نیست، و چه کم هستند کسانی که احسان و محبت را حق می پندارند.
بر مومن عورتش چیره نشود و شکمش او را رسوا نسازد.
برقرار ساختن ارتباط بین برادران در وطن دیدار یکدیگر است، و هنگام سفر نامه نگاری است.
بر کندن کوه ها بسیار آسانتر از برکندن دل ها از جای خویش است.
وقتی که روزگار ستم باشد و مردمش نیرنگ، اعتماد به هرکسی اوج درماندگی است.
امام جعفر صادق (ع) به روایتی در سال ۸۳ هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشود و در دامان پدر گرامیش امام محمد باقر (ع) و مادری با ایمان و فرزانه، پرورش یافت. آن حضرت در ۳۱ سالگی، پس از شهادت امام محمد باقر (ع)، عهده دار مسئولیت امامت و هدایت مسلمین شد. دوران زندگانی آن حضرت مصادف با ایام حکومت پنچ تن از حاکمان اموی و دو تن از حاکمان عباسی بود و در این زمان درگیری شدید بین امویان و عباسیان بر سر حاکمیت، از فشار آن‌ها بر اهل بیت پیامبر (ص) کاسته بود. همین موضوع، زمینه مناسبی برای امام جعفر صادق (ع) فراهم آورد تا به گسترش علوم اسلامی و تربیت شاگردان مکتب خود بپردازد و هزاران فقیه و دانشمند در علوم مختلف، چون طب، شیمی، جبر، نجوم و سایر علوم تربیت کند، چنانکه جابر بن حیان که به پدر علم شیمی مشهور است، از شاگردان آن حضرت بود. امام جعفر صادق (ع) به همراه پدرش امام محمد باقر (ع) بزرگترین مرکز علمی آن روز جهان اسلام را در شهر مدینه پایه گذاری کرد و عده بیشماری از دانش پژوهان از نقاط دور و نزدیک از محضر درس و علم ایشان بهره بردند. سرانجام به دستور منصور دوانیقی حاکم ستمکار عباسی که تحمل نفوذ فوق العاده امام صادق (ع) را در میان مردم نداشت، آن حضرت را در ۶۵ سالگی مسموم کردند و به شهادت رساندند و پیکر مطهر امام صادق (ع) در قبرستان بقیع ـ واقع در شهر مدینه ـ به خاک سپرده شد.

مدفن و مزار امام صادق
بر طبق وصیت، امام را غسل دادند و کفن کردند. امام کاظم علیه السلام او را در لباس احرام و هم پارچه یا پیراهنی که یادگار جدش امام سجاد علیه السلام بود پیچیده و محفوظ کرد. مراسم تشییع بی مانندی برای او انجام شد. جنازه نه بر روی دوش ها که بر روی دست ها بود.

مزار او در قبرستان بقیع تا سال ۱۳۴۴ قمری در قبه و بارگاه خود مرکز زیارت و توسل بود، اما در این سال، وهابی مسلکان از خدا بی خبر، آن را ویران کردند.

تاریخ شهادت امام صادق علیه السلام
این که امام در چه ماهی وفات یافته، روایات مختلف است. برخی ۲۵ شوال و برخی نیمه رجب را روایت کرده اند. اما روایت بیست و پنجم شوال مشهورتر است.

شیخ عباس قمی در منتهی الامال می گوید: حضرت صادق علیه السلام در ماه شوال سال ۱۴۸ هجری به سبب انگور زهرآلوده که منصور به آن حضرت خورانیده بود، به شهادت رسید. و در وقت شهادت از سن مبارکش شصت و پنج سال گذشته بود. در کتاب های معتبر معین نکرده اند که کدام روز از شوال بوده است ولی صاحب کتاب جنات الخلود که محقق ماهریست، بیست و پنجم آن ماه را گفته و به قولی دوشنبه نیمه رجب بوده.

ثواب زیارت امام صادق
از دیدگاه سنت اسلامی، زیارت مؤمن در هر دو حال حیات و مرگ ثواب و اجر فراوان دارد، به ویژه اگر او، امام و پیشوای مؤمنان باشد. به علاوه زیارت قبور انبیاء و اوصیای آنان ترویج شعائر دین و زنده نگاه داشتن آئین و جاودانگی نام ایشان و توجه دادن دل ها به سویشان و تشویق و ترغیب مردم به پیروی از مرام و دین شان می باشد، و این کاری است که همه عقلای جهان آن را می پسندند و هر قوم در احیای آثار بزرگانشان و زنده نگاه داشتن نام و نشانشان و رواج دادن مرامشان می کوشند.

آری، دیدار مزار پیغمبر و ائمه اطهار علیهم السلام تعظیم و بزرگداشت شعائر دینی است و تعظیم شعائر الهی از نشانه های تقوای دل ها است. احادیث و روایاتی را که در زمینه فضیلت زیارت قبر امام صادق علیه السلام وارد شده است، می توان به دو بخش تقسیم کرد: نخست سلسله احادیثی که به طور عموم در ثواب زیارت قبور انبیاء و اولیاء آمده است. و بخش دیگر احادیثی که در فضیلت زیارت قبر شخص امام صادق علیه السلام نقل شده است.

احادیث بخش نخست فراوان است و ما به چند نمونه اشاره می کنیم:

امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام فرمود: زیارت خانه خدا را با زیارت قبر حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله کامل کنید. ترک زیارت قبر او، جفا و ستم است در حق او. وظیفه شماست که به زیارت قبر او بشتابید و نیز به زیارت قبور کسانی که بر گردن شما حق دارند بپردازید و در کنار آن مزارها از خدا روزی بطلبید.
امام رضا علیه السلام فرمود: برای هر امام و پیشوای برحقی، بر گردن دوستان و پیروانش، حقی و تعهدی است و از آثار عمل به تعهد و ادای حق او، زیارت مرقد اوست. پس هر کس از روی علاقه و پس از پذیرش آئین او، به زیارت قبور انبیاء و امامان بشتابد، بدون شک در روز رستاخیز، آنها شفیع او خواهند بود.
امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس قبر امام و پیشوای بر حق را زیارت کند و در کنار آن، چهار رکعت نماز گزارد، خداوند برای او ثواب حج و عمره را نویسد.