تاریخچه تویوتا راو 4؛ از نسل اول تا آخرین مدل

تویوتا راو 4 شاسی بلندی است که تاثیر بزرگی روی صنعت خودرو گذاشت. در ادامه به تاریخچه کراس اوور RAV4 از نسل اول تا پنجم می‌پردازیم.

شاسی بلند یونی‌بادی تویوتا راو 4 هرچند در دوره‌ای عرضه شد که بازار را شاسی بلندهای مختلف با ساختار فریم روی بدنه فرا گرفته بودند، اما هنوز با قدرت پابرجا مانده است و نشانه‌ای از توقف هم از خود نشان نمی‌دهد. در واقع به عقیده عده بسیاری، RAV4 آغاز دوره جدید کراس اوورهای مشابه خودروهای سواری مرسوم را رقم زد.

این کراس اوور کامپکت ژاپنی فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشته است تا عنوان پرفروش‌ترین خودروی تویوتا در ایالات متحده آمریکا را از آن خود کند و حالا در نسل پنجم خود به سر می‌برد. در ادامه نگاهی به تاریخچه تویوتا راو 4 خواهیم داشت که یکی از تاثیرگذارترین کراس اوورهای صنعت خودرو در کل دوران به حساب می‌آید.

مروری بر تاریخچه تویوتا راو 4

ایده شکل‌گیری تویوتا راو 4

ایده RAV4 از سال 1986 در تیم توسعه تویوتا مطرح شده بود، اما سال 1989 بود که اولین نسخه از این کراس اوور در قالب یک کانسپت در نمایشگاه خودرو توکیو ارائه شد. سپس تویوتا در سال 1993 نسخه‌ای بازنگری‌شده از این کانسپت را به نمایش گذاشت که بیشتر شبیه نسخه تولیدی نهایی بود. تویوتا راو 4 یک ایده ساده پشت خود داشت. تویوتا می‌خواست قابلیت‌های آفرود یک شاسی بلند (البته به صورت سطحی) را با راحتی یک خودروی سواری روزمره ترکیب کند.

برای دستیابی به این تجربه رانندگی، این خودروساز ژاپنی باید رویکرد متفاوتی را هم در زمینه ساختار خودرو در پیش می‌گرفت. از این رو، ارتفاع، فاصله نسبت به زمین و حجمی را که از یک شاسی بلند مرسوم انتظار می‌رفت همچنان حفظ کرد اما در عین حال، از یک بدنه مونوکوک شبیه خودروهای سواری به جای بدنه و شاسی مجزا بهره گرفت. نام این خودرو هم که مخفف «خودروی فعال تفریحی با سیستم چهار چرخ محرک» (Recreational Active Vehicle with 4WD) بود، هویت آن را به خوبی به نمایش می‌گذاشت.

تویوتا در فرایند توسعه تویوتا راو 4 تعدادی از اجزای خودروهای قبلی خود را به کار گرفت که امتحان خود را پس داده بودند. پلتفرم از کرولا، پیشرانه و برخی از اجزای آن از کمری/کارینا و سیستم‌های تعلیق و انتقال قدرت از سلیکا GT فور گرفته شده بودند. نتیجه یک خودروی منحصر به فرد شد که خودروسازان زیادی بعداً برای توسعه شاسی بلندهای خود از آن تقلید کردند.

نسل اول

نهایتاً نسخه تولیدی RAV4 در سال 1994 روانه بازار ژاپن و اروپا شد و دو سال بعد هم به بازار آمریکا راه پیدا کرد. این کراس اوور در آمریکا مجهز به یک پیشرانه 2 لیتری چهار سیلندر 120 اسب بخاری با گیربکس دستی 5 سرعته بود. البته آپشن گیربکس اتوماتیک 4 سرعته نیز پیش روی خریداران قرار داشت. تویوتا این خودرو را در دو نسخه چهار در و دو در به فروش می‌رساند. این شرکت ژاپنی موفق شد در سه سال اول عرضه راو 4 حدود 300 هزار دستگاه از آن در سراسر جهان به فروش برساند. در مقایسه با بیش از 400 هزار دستگاهی که امروزه تویوتا از این شاسی بلند فقط در آمریکا می‌فروشد، این رقمِ کوچکی محسوب می‌شد.

جمع و جور بودن، هندلینگ مشابه خودروهای سواری مرسوم، قابلیت‌های آفرود تعجب‌آور و تجهیزات فراوان همگی باعث می‌شدند صاحبان تویوتا راو 4 هیچ کم و کاستی، چه در رفت و آمدهای روزانه و چه در سفرهای خارج از شهر نداشته باشند. با این حال، این شاسی بلند ژاپنی در دو زمینه ضعف داشت: فضای سرنشینان عقب و فضای بار. تویوتا جهت رفع این مشکل‌ها یک مدل چهار در اضافی را در مارس 1995 روانه بازار کرد. طول کلی این نسخه 400 میلی‌متر افزایش پیدا کرده بود و یک نسخه 5 در کامل شده بود.

تویوتا راو 4 در ژانویه 1996 در ایالات متحده آمریکا عرضه شد. نسخه مخصوص آمریکا دستخوش تغییرهایی جزئی شده بود. در همین سال همچنین یک مدل پایین‌رده دیفرانسیل جلو به بازار معرفی شد. در سال 1997 نیز یک مدل تمام الکتریکی از RAV4 با باتری نیکل-هیدرید فلز جهت پیروی از فرمان ایالت کالیفرنیا برای وسایل نقلیه بدون آلایندگی در دسترس قرار گرفت. تویوتا این مدل را تا سال 2003 عرضه کرد.

این خودروساز ژاپنی در فوریه یک سال بعد از یک نسخه جدید با سقف جمع‌شدنی رونمایی کرد. این نسخه RAV4 طی 9.8 ثانیه از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت شتاب می‌گرفت و قدرت آن هم 7 اسب بخار افزایش پیدا کرده بود. این نسخه در سال 2000 بی‌سر و صدا از خط تولید خارج شد.

نسل دوم

هرچند رقبای جدیدی نظیر هوندا CR-V، سوبارو فورستر، سوزوکی گرند ویتارا و لندرور فریلندر از راه رسیدند، اما تویوتا با اعمال تغییرهای مختلف روی راو 4 همچنان آن را بروز نگه می‌داشت. تویوتا راو 4 مدل 2001 که شروع‌کننده نسل دوم بود، حالا با پیشرانه 2 لیتری چهار سیلندری خود 148 اسب بخار قدرت و 192 نیوتون متر گشتاور تولید می‌کرد. مدل دیفرانسیل جلوی آن که مجهز به گیربکس اتوماتیک 4 سرعته بود، می‌توانست در 10.4 ثانیه از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت شتاب بگیرد. مدل تمام چرخ محرک با گیربکس دستی 5 سرعته هم توانایی شتاب‌گیری از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت در 8.9 ثانیه را داشت.

تویوتا راو 4 اکنون هویت مخصوص خود را پیدا کرده بود و کمتر عضوی داشت که با سایر خودروهای تویوتا مشترک باشد. به طور دقیق‌تر باید گفت که حدود 70 درصد از اجزای این کراس اوور ژاپنی منحصر به خودش بودند.

مشخصات و ساختار نسل جدید با نسل اول شباهت داشت. تویوتا مدل‌های چهار در و دو در را با درب عقبی که از گوشه باز می‌شد تولید کرد و درست مثل نسل گذشته، آپشن‌های گیربکس دستی 5 سرعته و گیربکس اتوماتیک 4 سرعته را به خریداران ارائه داد. البته در آمریکا فقط مدل چهار در عرضه شد. مدل 2001 راو 4 فضای پای فراوان و کابین بسیار بهتری را با خود به دنبال آورد.

برای مدل 2004، تویوتا RAV4 از یک پیشرانه 2.4 لیتری برخوردار شد که قابلیت تولید 161 اسب بخار قدرت و 223 نیوتون متر گشتاور را داشت. این مدل این کراس اوور تمام چرخ محرک با گیربکس اتوماتیک 4 سرعته در 9.3 ثانیه از 0 به 100 کیلومتر به ساعت می‌رسید و با گیربکس دستی 5 سرعته طی 7.8 ثانیه 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت را طی می‌کرد.

جالب است بدانید علی‌رغم طراحی تهاجمی‌تر و آیرودینامیک‌تر نسل دوم RAV4، قسمت قابل توجهی از کل خریداران آن در آمریکا را بانوان به خود اختصاص داده بودند؛ به حدی که به جز فولکس واگن بیتل، هیچ خودروی دیگری نتوانسته بود به این تعداد خریدار زن دست پیدا کند.

نسل سوم

مدل 2006 تویوتا راو 4 اولین مدل این شاسی بلند بود که از پیشرانه V6 بهره می‌بُرد. پیشرانه 3.5 لیتری این مدل قادر به تولید 269 اسب بخار قدرت و 333 نیوتون متر گشتاور بود و به لطف آن، این کراس اوور می‌توانست فقط در 6.4 ثانیه از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت شتاب بگیرد. مدل‌های چهار سیلندر هم قدرت بیشتری را تولید می‌کردند. RAV4 چهار سیلندر با 166 اسب بخار قدرت و 223 نیوتون متر گشتاور، طی 9.5 ثانیه 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت را می‌پیمود.

طول نسخه آمریکایی راوفور 355 میلی‌متر بیشتر شد و به همین خاطر، کارآمدتر شد ولی همچنین به محدوده تویوتا هایلندر سوق پیدا کرد. ردیف سوم نیز افزوده شد، هرچند فضای آن کم بود. جدا از افزایش اندازه، بدنه مونکوک کاملاً جدید راوفور 76 درصد سفت و سخت‌تر از نسخه قبلی شد و بهبودهایی در زمینه ایمنی، دوام، سر و صدا، لرزش و سختی را به دنبال آورد.

در سال 2009 مدل چهار سیلندر تویوتا راو 4 دوباره افزایش قدرت را به خود دید. این بار با یک پیشرانه 2.5 لیتری جدید، قدرت به 178 اسب بخار رسید. مدل چهار سیلندر به همراه گیربکس اتوماتیک 4 سرعته و مدل شش سیلندر به همراه گیربکس اتوماتیک 5 سرعته در دسترس قرار گرفت و گیربکس دستی در آمریکا کاملاً کنار گذاشته شد.

تویوتا در انتهای نسل سوم راوفور دوباره به توسعه یک نسخه الکتریکی روی آورد. تسلا موتورز و مرکز فنی تویوتا در میشیگان آمریکا با مشارکت یکدیگر این نسخه را توسعه دادند و در سپتامبر 2012 این نسخه راهی بازار شد. راوفور EV با پیشرانه الکتریکی و باتری پکی که تسلا تامین کرده بود، با یک بار شارژ مسافت 160 کیلومتر را طی می‌کرد. همچنین می‌توانست 154 اسب بخار قدرت و 370 نیوتون متر گشتاور تولید کند. ضمناً از یک حالت اسپرت بهره می‌بُرد که سواری هیجان‌انگیزتری را به ارمغان می‌آورد. تولید این مدل در سال 2014 به پایان رسید.

در همین زمان، تویوتا با اعمال تغییرهای جزئی در سال‌های 2008 و 2001، نسل سوم راوفور را همچنان تازه نگه داشت و سطح ایمنی آن را بهبود ببخشید. در نتیجه توانست تا جای ممکن جلوی سیر نزولی فروش این کراس اوور پیش از عرضه نسل چهارم را بگیرد.

نسل چهارم

نسخه نسل چهارمی تویوتا راو 4 اولین بار در نمایشگاه خودروی لس آنجلس 2012 حضور پیدا کرد. تویوتا هدف از رفع ایرادهای نسخه نسل قبلی داشت که در آن اواخر داشت از هوندا CR-V و فورد اسکیپ از لحاظ فروش عقب می‌ماند. در نسل سوم راوفور جمع و جور و راحت بودن خود را از دست داده بود و تویوتا برای نسل چهارم دوباره به عقب برگشت. این خودروساز ژاپنی پیشرانه V6 را کنار گذاشت و مدل‌های آمریکایی را فقط با یک پیشرانه 2.5 لیتری چهار سیلندر 176 اسب بخاری عرضه کرد. یک گیربکس اتوماتیک 6 سرعته هم جایزگین گیربکس 4 سرعته قبلی شد.

علاوه بر این، تویوتا تصمیم به حذف ردیف سوم گرفت. در مسیر بازگشت به گذشته طول و ارتفاع RAV4 به ترتیب حدود 50 میلی‌متر و 25 میلی‌متر کاهش پیدا کرد، اگرچه عرض آن افزایشی جزئی داشت. به جای درب عقب تک لولایی نیز از یک درب مرسوم‌تر استفاده شد که لولای آن در سقف قرار داشت. قسمت دیگری که حذف شد، لاستیک ژاپاس از روی درب عقب بود که در عوض زیر بدنه قرار گرفت.

تویوتا در سال 2016 تویوتا راو 4 هیبرید را به بازار معرفی کرد که از پیشرانه هیبرید لکسوس NX 300h بهره‌مند بود. این مدل با یک پیشرانه 2.5 لیتری چهار سیلندر و سه موتور الکتریکی، مجموعاً 194 اسب بخار قدرت به تولید می‌کرد و قادر به شتاب‌گیری از 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت در 7.8 ثانیه بود. همچنین جای تعجبی ندارد که مدل هیبرید با قدرت بیشتر نسبت به مدل استاندارد راوفور، از راوفور SE مدل 2017 سریع‌تر هم بود. شتاب‌گیری 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت SE حدود 9.3 ثانیه زمان می‌بُرد.

مهم‌تر از سرعت، برتری مدل هیبرید در زمینه مصرف سوخت است. RAV4 هیبرید در شهر، بزرگراه و به صورت ترکیبی به ترتیب 6.8 لیتر، 6 لیتر و 6.4 لیتر در هر 100 کیلومتر مصرف می‌کرد.

نسل پنجم تویوتا راو 4

نسل پنجم تویوتا RAV4 در سال 2019 از راه رسید و باری دیگر همه‌چیز را دگرگون کرد. این نسخه جدید طراحی مربعی‌تر و زمخت‌تری نسبت گذشته دارد و بیشتر شبیه به یک SUV مرسوم شده است. نسخه نسل جدید این کراس اوور کامپکت بر پایه پلتفرم Toyota New Global Architecture یا به اختصار TNGA ساخته شده که کیفیت سواری، هندلینگ و ایمنی را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. با این حال، این تغییرهای اساسی آنقدر کافی نبوده‌اند تا راوفور را در صدر کلاس رقابتی خود قرار بدهند.

تویوتا در سال 2020 مدل آفرود TRD Pro راو 4 را روانه بازار کرد. البته این نسخه یک آفرودر استثنائی نیست، اما توانایی‌های آن در مسیرهای پر از فراز نشیب خارج از شهر قابل تحسین است. این خودروساز ژاپنی همچنین در سال 2021 مجموعه راوفور را با عرضه نسخه پلاگین هیبرید Prime گسترش داد. این نسخه می‌تواند با یک شارژ در حالت تمام الکتریکی مسافت حدود 70 کیلومتر را بپیماید.