بی‌توجهی مسئولان خراسان جنوبی به جایگاه قهرمانی

خبرگزاری مهر؛ گروه استان‌ها: ورزش حرفه‌ای و قهرمانی برای هر استانی در کشور جایگاه ویژه و خاص خود را دارد که همواره در تلاش هستند با برنامه‌ریزی‌ها و حمایت‌ها از افراد با پتانسیل خود، این جایگاه را افزایش دهند و رتبه‌های بالاتری کسب کنند.

خراسان جنوبی با وجود اینکه از نظر قهرمانی جایگاه ویژه‌ای در کشور ندارد اما گویا ارزشی هم برای همان افرادی که با هزینه خود به مدال‌آوری می‌رسند هم قائل نیست.

(محمدمتین سیروسی)، ۲۴ ساله جز ورزشکارانی است که از خطه خراسان جنوبی موفق شده در لباس تیم ملی برای اولین بار در کشور مقام سوم آسیایی را در رشته ماسکولار فیزیک کسب کند، اما دریغ از کمی توجه که در حد و اندازه چنین مدال باارزشی باشد. به نوعی که ما حتی یک بنر هم در سطح شهر برای چنین موفقیتی ندیدیم.

در ادامه با این ورزشکار خوش آتیه و قهرمان خراسان جنوبی گفت‌وگو کردیم.

از چه سالی ورزش را شروع کردید و به این رشته علاقه‌مند شدید؟

رشته تحصیلی من کامپیوتر است و به همین دلیل بدن من ضعیف شده بود و ۶ سال قبل بدنسازی را برای تقویت جسمانی خود شروع کردم. زمانی که مربی من برای مسابقات شرکت کرد به عنوان تماشاچی حضور داشتم و به این رشته علاقه‌مند شدم و حدود چهار سال است که به صورت حرفه‌ای با مدال‌آوری‌های متعدد رشته ماسکولار فیزیک را ادامه داده‌ام.

از موفقیت‌ها و مدال‌هایی که کسب کردید، بگویید؟

در این چهار سالی که حرفه‌ای این رشته را دنبال کردم توانسته‌ام دو مدال برنز کشوری، ۳ مدال نقره استان تهران، ۳ مدال برنز استان تهران، طلای اولین دوره لیگ پرورش اندام کشور و طلای استان تهران را کسب کنم.

تمام ورزشکاران پرورش‌اندام زمانی که می‌خواهند برای مسابقات کشوری شرکت کنند در ابتدا خود را در مسابقات تهران محک می‌زنند چرا که مسابقات استان تهران کلاس بالایی را دارد که حتی در برخی مواقع با مسابقات کشوری برابری می‌کند که من ۷ دوره در این مسابقات مقام آوری داشتم.

همچنین در مسابقات انتخابی تیم ملی از بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ نفر توانستم جز ۲۱ نفر انتخابی باشم و با لباس تیم ملی برای مسابقات آسیایی در قرقیزستان اعزام شدم که مقام سوم رشته ماسکولار فیزیک آسیا را برای اولین بار در کشور از آن خود کنم، چرا که در گذشته اعزام به مسابقات برون مرزی داشته‌ایم ولی هیچ ورزشکاری از ایران نتوانسته بود در این رشته مقام‌آوری داشته باشد و من اولین نفر در کشور بودم که با لباس تیم ملی افتخار کسب این مدال را داشتم.

مشکلات شما در طول این مسیر چه بود؟

تنها مشکل نبود حمایت از سمت استان خراسان جنوبی است و شاید دلیل آن المپیکی نبودن این رشته است. چرا که من به سه اردوی تیم ملی اعزام شدم ولی نه از سمت اداره کل ورزش و نه از سوی هیئت استان حمایتی نشدم و با بودجه شخصی هزینه رفت و آمد را پرداخت کردم.

هر چند خوشبختانه به دلیل اینکه عضو تیم ملی هستم فدراسیون و رئیس فدراسیون هر گونه کمک و حمایتی را از ورزشکاران خود دارند ولی در خود بیرجند من هیچ حمایتی ندیدم.

گلایه شما از مسئولان استانی خراسان جنوبی چیست؟

فدراسیون جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون جهانی نام من را به عنوان اولین مدال آور آسیایی در رشته ماسکولار فیزیک ایران ثبت کردند ولی زمانی که وارد شهر خودم شدم در بیرجند هیچ گونه بنر یا استقبالی در حد این مدال ندیدم.

در ابتدا که اصلاً بنری در سطح شهر برای منی که ملی پوش این استان هستم، نبود و زمانی هم که به استان بازگشتم فقط مدیرکل ورزش برای گرفتن عکس یادگاری به فرودگاه آمدند و تمام شد.

با این برخوردها فقط ارزش مدال من را در استان پایین آوردند و حتی مسئولان کلان استانی نیز خبری از من نگرفتند که حتی با تلفن یک تبریک بگویند، اگر زمان تبریک حضوری را نداشتند. چون من کسی بودم که با لباس تیم ملی از استان خراسان جنوبی برای اولین بار مدال آسیایی یک رشته را کسب کردم و انتظار برخورد بهتری را داشتم.

تفاوت حمایت‌ها و برخوردهای استان‌های دیگر با ورزشکاران نسبت به استان خراسان جنوبی چگونه است؟

شهرهای دیگر مانند تهران به ورزشکاران مدال‌آور خود بسیار اهمیت می‌دهند چه از نظر بودجه و حمایت مالی و کسب اسپانسر چه از نظر معنوی که حمایت‌های بالایی می‌کنند.

برای اعزام به همین مسابقات آسیایی، تهران به من پیشنهاد داد که به عنوان ورزشکار از تهران باشم که من قبول نکردم و گفتم باید نام من از استان خراسان جنوبی باشد، باوجود اینکه اگر از تهران اعزام می‌شدم اکنون هم در بخش اسپانسر و هم در زمینه استقبال و حمایت‌های مختلف جایگاه دیگری کسب کرده بودم که در بیرجند متأسفانه این موارد را نداشتم.

چه درخواستی از مسئولان دارید؟

از مسئولان استانی اصلاً انتظار حمایت مالی ندارم چرا که با چند میلیونی که به من بدهند هیچکدام از مخارج من تأمین نمی‌شود و من برای آماده‌سازی مسابقات حداقل بیش از ۱۵۰ میلیون تومان هزینه می‌کنم.

تنها درخواست من از مسئولان این بود که مدال من دیده شود و در حد و اندازه مدال کسب شده به من توجه شود، حتی یک بنر هم در سطح شهر نصب نکردند چه برسد به استقبال و دیدار که بگوییم ارزش این مدال را متوجه شده‌اند.

فقط انتظار توجه از مسئولان در حد جایگاه کسب شده خود را داشتم و دارم.

برنامه شما برای آینده چیست؟ آیا باز هم به اسم استان خراسان جنوبی مسابقه خواهید داد؟

من هیچ‌گاه برای مسئولان مسابقه نداده‌ام که اکنون با این بی‌توجهی آنها دل‌زده از مسیر شوم، بلکه من به دلیل علاقه قلبی و همچنین برای مردم استان خودم این کار را انجام دادم و در آینده نیز با عشق و حمایت همین مردم که من را در خیابان می‌بینند و تبریک می‌گویند به اسم خراسان جنوبی مسابقه خواهم داد، تا فقط برای مردم شهر خودم افتخارآفرینی داشته باشم و همین که مردم شهرم ارزش کار من را می‌دانند برای من کافی است.

اکنون هم در استراحت قرار دارم و از آنجایی که ملی پوش هستم برای مسابقات جهانی در سال آینده خود را آماده می‌کنم و پتانسیل کسب مقام در جهان را نیز مطمئن هستم که دارم.

به نظر شما دیگر جوانان استان خراسان جنوبی نیز پتانسیل رسیدن به جایگاه شما را دارند؟

این پتانسیل و ژنتیک خوب در جوانان خراسان جنوبی بسیار زیاد است ولی مشکل اینجا است که این رشته بسیار پرهزینه است و شاید یکی از دلایلی که چندان به این سمت جوانان خراسان جنوبی نمی‌آیند همین موضوع است. که اگر وارد این میدان شوند به سطوح بالایی دست پیدا خواهند کرد.

توصیه شما به ورزشکارانی وارد بخش حرفه‌ای این ورزش شدند، چیست؟

به ورزشکاران خراسان جنوبی هم پیشنهاد می‌کنم که اگر وارد این عرصه می‌شوند در ابتدا ذهن سالم مهم است که آن را پرورش دهند و لازم است که بسیاری از خوش‌گذرانی‌های اکنون خود را حذف کنند تا بتوانند به جایگاهی که لیاقت و شایستگی آن را دارند، دست پیدا کنند.