نحوه برخورد با نوجوان 16 ساله

نحوه برخورد با نوجوان ۱۶ ساله، روانشناسی دختر ۱۶ ساله، روانشناسی نوجوان ۱۶ ساله در سن ۱۶ سالگی، دختر و پسر شما در حال رشد و پیدا کردن استقلال خود می باشد. علاوه بر این توانایی‌های تفکر انتقادی و همدی او نیز در حال بهبود است و می‌تواند مسائل را از دیدگاه دیگران راحت‌تر ببیند و درک کند. در سن ۱۶ سالگی، نوجوان اغلب مشغول کشف و پرداختن به علایق و فعالیت های خود می باشد.

کودکان در این گروه سنی ممکن است موارد زیر را نشان دهند بنابراین نگران نباشید و در صورت مشاهده این موارد رفتار بدی نشان ندهید.

• نگرانی بیشتری در مورد شکل بدن، ظاهر و لباس.
• بدخلقی شدید بخصوص با والدین
• نشان دادن علاقه زیاد به گروه های دوستی
• نادیده گرفتن والدین
• استرس ناشی از تکالیف و شرایط مدرسه
• مشکلات غذا خوردن (پرخوری یا کم خوری)
• افسردگی و اضطراب زیاد که ممکن است باعث رفتار های نگران کننده ای مانند اعتیاد شود.

نحوه برخورد با نوجوان ۱۶ ساله

ممکن است وسوسه شوید که فرزندتان را نزدیک نگه داشته و او را کنترل کنید.

با این حال، والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که چگونه استقلال داشته باشند و راه های ارتباطی را باز نگه دارند تا فرزندان بتواند سوالاتی بپرسد و در مورد تصمیمات مهم زندگی اطلاعات لازم را دریافت کند.

شاید به نظر برسد که نوجوان نمی خواهد از شما بگیرد اما در تصمیم گیری های خود نیاز به یک راهنما دارد بنابراین هنگامی که برای مشورت پیش شما آمد به خوبی و بدون قضاوت به حرف های او گوش دهید و به خاطر داشته باشید که نباید مشکلات او را کوچک و بی اهمیت نشان دهید.

به او اجازه دهید اشتباه کند.

به او بگویید که همه انسان ها اشتباه می کند ولی به او بفهمانید که برخی از اشتباهات صدمه های جبران ناپذیری به همراه دارند. می توانید برای نزدیک شدن به آن ها از خاطرات خود یا تجربیاتی که شنیده اید برای آن ها بگویید تا هم منظور خود را بهتر بیان کنید هم به آن ها نزدیک تر شوید.

توجه داشته باشید که عادی است که نوجوانان ۱۶ ساله بیشتر به همسالان خود توجه کنند تا والدینشان، اما کودکانی که در خانواده خود به خوبی پرورش یافته باشند به تلاش های والدین برای حفظ ارتباط پاسخ می دهند. به یاد داشته باشید که تنبیه فقط نوجوان را از شما دور می کند.

احساساتی نشوید

به خود یادآوری کنید که آنچه او می گوید و انجام می دهد بازتابی از رفتار شما نیست. ممکن است از رفتار او خوشتان اما نباید آن را جدی بگیرید یا ناراحت شوید.

دوستان نوجوان خود را ملاقات کنید و بشناسید.

حتما با دوستان فرزند خود ارتباط برقرار کنید به احتمال زیاد فرزند شما از این کار خوشش نخواهد آمد ولی می توانید او را برای شام یا ناهار دعوت کنید و کمی با او آشنا شوید. بهتر است شماره او را نیز داشته باشید یا با خانواده او نیز آشنا شوید.

به رشد نوجوان خود احترام بگذارید

نوجوانان هنوز نیاز به تربیت دارند، اما بیش تر از آن به تعادلی بین نظم، راهنمایی و حمایت نیازمند هستند. وقتی والدین می گویند زمان ما همه چیز سخت تر بود، باعث می شوند که نوجوان نتواند در مورد احساسات خود صحبت کند. به یاد داشته باشید که نوجوان از شما می خواهد که با آن ها بیشتر شبیه بزرگسالان رفتار کنید.

برای نوجوان خود مرز ایجاد کنید

نوجوانان سرکش و خشمگین به قوانین مشخصی نیاز دارند که در صورت شکستن این قانون با پیامدهای واضحی روبرو شوند. با نوجوان خود گفتگو کنید تا بدانند وقتی قوانین گفته شده زیر پا گذاشته می شوند، چه انتظاری داشته باشند.

به نوجوان خود توضیح دهید که این قوانین کمک می کند تا او را ایمن و از آسیب دور نگه دارید. عشق خود را به فرزندتان ابراز کنید. حتی نوجوانان عصبانی می خواهند بدانند که والدینشان آن ها را دوست دارند و به آن ها اهمیت می دهند.

از نوجوان خود انتظارات معقول داشته باشید

انتظار کامل بودن از نوجوانان معقول نیست. مغز نوجوان تا اواسط دهه ۲۰ به طور مداوم در حال رشد و تغییر است. بنابراین، اطلاعات را بسیار متفاوت پردازش می کند. علاوه بر این هورمون ها می توانند شرایط را پیچیده تر کنند. بنابراین والدین نوجوانان عصبانی باید انتظارات متناسب با سن نوجوان خود را داشته باشند و نه بیشتر.

فعالیت های مشترک

نوجوانان علایق زیادی دارند که می توان از آن ها به عنوان وسیله ای برای ارتباط با آن ها استفاده کرد. شاید نوجوانان شما به نوشتن، هنر، خیاطی یا آشپزی علاقه دارند. آن ها در کلاسی که دوست دارد ثبت نام کنید و با آن ها در کلاس ها شرکت کنید.

اضطراب آن ها را درک کنید

همه ما نوجوان بوده ایم و سردرگمی و تغییراتی را که باید با آن سازگار شویم را درک می کنیم. با درک کردن آن ها یک خروجی و منبعی برای آرامش برای آن ها فراهم می کنیم. بیشتر اوقات، متوجه خواهید شد که می توانید با ناامیدی آنها ارتباط برقرار کنید و در این هنگام با توصیه های مناسب می توانید به آن ها کمک کنید.

نوجوان سالم

برای اطمینان از سلامتی نوجوان خود حتما موارد زیر را در خانه رعایت کنید:

• نوجوان خود را به فعالیت بدنی تشویق کنید. برای این کار می توانید او را در کلاس های مختلف یا باشگاه ثبت نام کنید فقط پیش از آن حتما بگذارید او نظر بدهد و برای او تصمیم گیری نکنید.
• زمان صرف غذا برای خانواده ها بسیار مهم است. غذا خوردن در کنار یکدیگر به نوجوانان کمک می کند تا انتخاب های بهتری در مورد غذاهایی که می خورند داشته باشند، وزن سالم را افزایش می دهد و به اعضای خانواده شما فرصت می دهد تا با یکدیگر صحبت کنند.
• تلویزیون را از اتاق خواب نوجوان خود دور نگه دارید و محدودیت‌هایی را برای زمان استفاده از صفحه نمایش، از جمله تلفن‌های همراه، رایانه، لپ تاب، بازی‌های ویدیویی، و سایر دستگاه‌ها تنظیم کنید.
• اطمینان حاصل کنید که کودک شما هر شب به میزان توصیه شده می خوابد: برای نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ سال، ۸ تا ۱۰ ساعت در هر شبانه روز.

علل و عوامل مؤثر در نوجوان عصبانی

عوامل زیادی وجود دارد که می تواند در بروز مسائل خشم و سرپیچی در نوجوانان نقش داشته باشد. برخی از نوجوانان برای یادگیری نحوه مدیریت سالم احساسات و مقابله با استرس به کمک بیشتری نیاز دارند.

سایر نوجوانان خشم شدید را به عنوان نشانه ای از یک مشکل سلامت روان، تجربه زندگی آسیب زا یا صرفاً از استرس و فشارهای دوران نوجوانی تجربه می کنند. برخی از محرک های رایج خشم شدید در نوجوانان عبارتند از:

• عزت نفس پایین
• قلدری یا فشار مداوم و ناسالم همسالان
• تعارض درون خانواده
• رویداد آسیب زا
• مرگ یکی از عزیزان
• مسائل مربوط به فرزندخواندگی
• سوء مصرف مواد
• طلاق
• تجاوز
• غم و اندوه

نوجوانان درباره چه چیزی دروغ می گویند و چرا؟

نوجوانان ممکن است در مورد اینکه با چه کسی معاشرت می‌کنند، چه کار می‌کردند، کجا بودند دروغ بگویند. اگر در زندگی آنها اتفاق بیفتد، این احتمال وجود دارد که در مورد آن به شما دروغ بگویند. این بدان معناست که آن ها تلاش زیادی می کنند تا واقعیت را از شما مخفی کنند.

پایه و اساس یک رابطه باز و صادقانه با نوجوان در سال های اولیه شروع می شود. نوجوانانی که دلیل قوانین را در خانواده خود می فهمند، کمتر احتمال دارد که آن ها را زیر پا بگذارند. والدینی که روشی مقتدرانه و نه اقتدارگرایانه به نظم و انضباط دارند.

خانواده ای ایجاد می کنند که در آن نوجوانان از گفتن حقیقت نترسند، حتی زمانی که حقیقت ناراحت کننده است. آن ها متوجه می شوند که رفتارهای ناخواسته نتایجی به همراه دارد. آن ها بر اساس منطق تصمیم می گیرند و به جای تنبیه و سرزنش با شما صحبت خواهد کرد.

آن ها ممکن است اعتراف کنند که دروغ گفته اند، به خصوص اگر احساس می کنند که شما را با عشق و درک به آن ها گوش می دهید، می شنوید و پاسخ می دهید.

منبع: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان