فادل عاشق تنها

رفتی که با غصه هات تنها بمانی
رفتی که با قصه هات شیدا بمانی

مردم سخره شهر، نبودند بهر تو عادل
ندیده جهان، دگر عاشقی مثل تو فادل

روحت شاد باد ای تنهایِ عاشق پیشه
همچو فرهاد بزدی به کوهِ عشق تیشه

ای عاشق ترین مَرد، در شهر دگر نیستی
کوچه های شهر پر ولگرده اما تو نیستی

فادو عشق لیلی داشت و دیوانگی عشاق
عاشقی را معنا کردی و شدی شهره آفاق

عشق با اسطوره های عاشقی زنده مانَد
هر که عاشق بمیرد، تا ابد جاودانه مانَد

تقدیم به روح عاشق تنها و آواره دوران فادل محمودپور هناره. که عشق را معنا کرد. روحش شاد.