مُرواریدِ کعبِه

آدم اِذن رَبِّ عالم ها بنا کرد کعبه را
آشکار گردد دلیلِ سجده های دیده را
کعبه بیت الله عظما شد علی گیرد بغل
تا وَلَیُ الله اعلاء نور فِشاند دیده را
امِ حیدر معتکف شد بیتِ کبرایِ احد
اعتکاف ماند بنام معتکف مقصوده را
اولین چشمی که افتاد بر علی بدو ورود
دیدِ بینای بصیر شد هدیه هیبت دیده را
ساقی عظمایِ کوثر با اَباریق زَرین
آب زمزم ریخت بِشوید زاده گشته کعبه را
نوع اِستبرَق که قنداق علی گردید عطا
سُندُسِ مافوقِ ادارک هدیه کرد زیبنده را
یا علی گفتا خطایش عفو گرفت جدِ بشر
بارک الله گشت تبارک خلقتِ محموده را
هر چه دارد رب عالم ها عطا کرد بر علی
اولین فرزند کعبه اولین گشت بوده را
هر کجا بینی مُحَّمَد پادشاهی می کند
صدر اعظم جز مگر بینی عزیز کعبه را
کل عالمها یقیناً آس تک خالَش علی ست
پادشاه کهکشان دان کهکشان آزموده را
حافظ آنکه شیعهِ راستین حیدر شد بقا
بیمه ی لاهوتیان است ماتَرک آسوده را



تقدیم به :
پدرم و تمام پدران دنیا....

4 دی 1402
حافظ کریمی( لسان الحال )