مردی با یک بیماری نادر بازیگر شد و ثابت کرد که متفاوت بودن طبیعی است!

با این حال، نقش او در فیلم تحسین شده زیر پوست در کنار اسکارلت جوهانسون نه تنها مهارت بازیگری او را به نمایش گذاشته است، بلکه به عنوان ابزاری قدرتمند برای به چالش کشیدن تصورات اجتماعی از زیبایی عمل کرده است.

نوروفیبروماتوز تقریباً یک نفر از هر 2300 نفر را تحت تأثیر قرار می دهد، اما برای پیرسون، این تأثیر به ویژه قابل مشاهده است زیرا تومورها عمدتاً روی صورت او رشد می کنند. پیرسون که در سن پنج سالگی پس از یک برآمدگی به ظاهر ساده روی سرش تشخیص داده شد، او را ملزم به واکنش سریع کرد. حضور در مدرسه راهنمایی در کرویدون برای پیرسون یک چالش بود. در معرض توهین‌ها و تمسخرها، زمانی که یک دوست او را به کلاس درس کشاند، در موقعیتی قرار گرفت، اما گروهی از همسالان که در کمین بودند، کمین کردند. این حادثه باعث زخمی شدن پیرسون، هم از نظر احساسی و هم از نظر فیزیکی شد.
زندگی پیرسون زمانی که تحصیلات عالی را در دانشگاه برایتون دنبال کرد، جایی که مدیریت بازرگانی خواند، تغییری مثبت پیدا کرد. فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه، آغاز یک حرفه موفقیت‌آمیز برای پیرسون بود، که در نقش‌های تولید تلویزیونی هم در بی‌بی‌سی و هم در کانال ۴ شرکت کرد. به‌ویژه، او همچنان به تأثیر معناداری در صنعت سرگرمی ادامه داده و نقشی حیاتی در انتخاب بازیگران پیشگامانه ایفا کرده است. سریال‌هایی مانند The Undateables و Beauty and the Beast.

بازی در «زیر پوست» نقطه عطف مهمی برای پیرسون بود. این فیلم به کارگردانی جاناتان گلیزر، مضامین جهل و تعصب را از نگاه یک بیگانه با بازی جوهانسون بررسی می‌کند که با برخورد با شخصیت پیرسون دچار تعارض می‌شود. صحنه ها، اغلب بداهه، تصویری خام و صادقانه از تعامل انسانی را به تصویر می کشند که عقاید از پیش تعیین شده را به چالش می کشد.
پیرسون از این فرصت استفاده کرد و گرایش صنعت فیلم به استفاده از عیوب صورت را به چالش کشید. او همچنین بر نیاز به بازیگرانی با شرایط برای ایفای شخصیت‌هایی با شرایط یکسان، به جای تکیه بر پروتز، تأکید می‌کند. پیرسون معتقد است که دور شدن از این کلیشه‌ها در سینما می‌تواند به کاهش انگ مرتبط با بدشکلی در جامعه کمک کند. او در مصاحبه‌ای گفت: «هرچه مردم آن را در جامعه وسیع‌تر ببینند، انگ کمتری وجود دارد».

پیرسون در طی بازدیدهای منظم خود از بیمارستان گریت اورموند استریت، تغییر چهره‌ها را کشف کرد، سازمانی که به افراد و خانواده‌هایی که با شرایطی که بر ظاهر آن‌ها تأثیر می‌گذارند، حمایت می‌کند. این موسسه خیریه مکانیسم‌های مقابله‌ای را برای او فراهم کرد و یک ذهنیت مثبت را تشویق کرد، و این ایده را تقویت کرد که افرادی که ظاهر او را مسخره می‌کنند، مشکل‌ساز هستند، نه او.
پیرسون همچنین از روند رو به افزایش در جراحی زیبایی انتخابی انتقاد می کند و استدلال می کند که سواد رسانه ای باید بخشی از آموزش باشد. پیرسون از تغییر دیدگاه‌های اجتماعی در مورد زیبایی و تصویری فراگیرتر از ظاهرهای متنوع در رسانه‌ها حمایت می‌کند.