یک نفر حتی در سطح 3 حوزه علمیه هم درس خوانده باشد، به این معنا نیست که شایستگی معلمی دارد/ مردم حق دارند نگران باشند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، سید محمد بطحایی ، وزیر اسبق آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا در پاسخ به سوالی در خصوص معضل کمبود معلم در مدارس و جذب گسترده طلاب در وزارت آموزش و پرورش گفت: استفاده از طلاب را در گذشته هم در آموزش و پرورش داشتیم؛ اما باید به این نکته توجه کرد که آموزش و پرورش با توجه به اینکه این روزها دانش آموزان در شرایط خیلی خوبی قرار ندارند، از معدل پایین گرفته تا وضعیت تحصیلی ضعیف. حال در این شرایط، به کارگیری طلبه های حوزه های علمیه و روحانیون در مدارس، نکته ای است که برای مردم سوالاتی را ایجاد می کند. اینکه یک نفر در حوزه علمیه ، حتی در سطح 3 هم تحصیل کرده باشد، به این معنا نیست که لزوما شایستگی کار در مدرسه را داشته باشد. اگر کسی در فلان دانشگاه معتبر دکتری فیزیک گرفته باشد هم به این معنا نیست که می تواند معلم خوبی باشد.

وی در ادامه تاکید کرد: اولین موضوعی که در این خصوص می تواند نگرانی مردم را کاهش دهد، توضیح کافی همکاران در وزارت آموزش و پرورش در خصوص این خبرها است. آموزش و پرورش باید این اطمینان را بدهد که طلاب، در دروس تخصصی خودشان در مدارس حضور پیدا خواهند کرد و همچنین می بایست شایستگی های آنها احراز شود.

بطحایی در پاسخ به اینکه قبلا هم در آموزش و پرورش جذب طلاب را داشتیم یا خیر گفت: قبلا «طرح امین» را داشتیم و موافقتنامه هایی را با حوزه های علمیه منعقد کرده بودیم که در هر مدرسه یک طلبه به عنوان کسی که در کار پرورشی و فرهنگی به مدرسه کمک می کند حضور داشته باشد؛ آن هم نه در همه مدارس و آن هم نه هر طلبه ای؛ بلکه طلبه هایی که شرایط خاص داشتند و دوره های آموزشی خاصی را طی کرده بودند وارد مدرسه می شدند. اما طبق اخباری که من شنیده ام، مردم حق دارند نگران باشند چون توضیح کافی وجود ندارد و افراد فکر می کنند از فردا برای همه دروس طلبه ها را می خواهند به کار بگیرند و به تعبیری مدرسه تبدیل به حوزه علمیه خواهد شد. البته یقین دارم این موضوع اتفاق نمی افتد و همه اینها ناشی از عدم اطلاع رسانی درست به مردم است.

وزیر اسبق وزارت آموزش و پرورش در خصوص اینکه وزارت آموزش و پرورش برای موضوع کمبود معلم چه کار می توانست انجام دهد که انجام نداد و امسال با مشکلات زیادی مواجه شد گفت: قبلا هم با کمبود معلم مواجه بودیم؛ منتها از اسفندماه هر سال، یعنی حدود هفت ماه قبل از شروع سال تحصیلی، سازماندهی نیروی انسانی انجام می شد و طبق کمبودها، جا به جایی نیروی انسانی و خروجی های دانشگاه فرهنگیان را تنظیم می کردیم. به این شکل، تقریبا در اول مهرماه با مشکل کمبود معلم مواجه نمی شدیم. حدس من این است که بخشی از این مشکلات، ناشی از این است که به جای اینکه از اسفندماه برای سال بعد برنامه ریزی کنند، از مرداد و تیر اقدام به چنین کاری کرده اند و به همین سبب، در مهرماه با مسئله بزرگی رو به رو شده اند. به نظر می رسد ناپختگی و ناشی گریِ بعضی از همکاران ما موجب این اتفاق مهم شده است.