تابع

شبیه بغضم
نشسته در پشت یک لبخند
و یا خاطره ای دور و دراز
پنهان شده در کنج تاریخ.
شبیه هزاران غروب است
که در چشمم خانه کرده
مهری که بر لبهایم زده ام.
قصه داریم
منو اشک و چایی تلخ.
منو خلوت یک حادثه
منو عبور خیال برهنه غزل
در طواف تنهایی حواس یک شاپرک
و در تکامل معرفت درخت نارنج.
و من همچنان در کسری از زمان
ساده ام در بی تو بودن
تابع ام تا بی نهایت خواستن

بهروز‌کمائی