نوش داروی مزاج

بسکه دادی چشم و ابرو را به زیبایی رواج
در تماشای تو دارم باز عرض احتیاج

خوب در آب و گلت داری سرشتی از عسل
کام می‌بخشی مرا ای نوش داروی مزاج ؟

آشکارا رفت از دستم دل و شد آشکار
نیست غیر از عشق تو در راز پنهان سراج

من برای بوسه ای در ایستگاه شرم تو
لحظه‌ای کوتاه می‌خواهم بمانم هاج و واج

دوست دارم دولتت پاینده ماند سالها
هرچه باشد حاضرم یکجا بپردازم خراج

مشتری باش و به لبخندی ببر تلخی مکن
در بساط عشق کردم جان شیرین را حراج

باغزل گفتن همیشه دل نمی گیرد قرار
در کنارت بی‌قراریهای دل دارد علاج

علی عباس