جهان

تفسیر کن جهان را به ارتعاش کبوتر
و زیتون را به لهجه ی سپید
تا بهار فریم شود در ترجمان چهار فصل

بدرخشد چشم وحشی
در اُردی بهشتِ شقایق
و اضلاع خند گودتر شود
در شیار لب

تفسیر کن جهان را
به حجمی از نان و گرافیک عشق
که مردان امید اند در موازی ی چشمان
و مادران معجزه به هندسه ی آغوش
در فانتزی کودک به تاویل رویا

آلاءشریفیان (آناهیدا)